Ένα αδημοσίευτης ΡΟΜΙ ΓΚΟΛΑΝ για το έργο του Τζεφ Κουνς έχει ανακινήσει την κουβέντα για την ανεξαρτησία της κριτικής τέχνης. Η Γκολάν, ιστορικός τέχνης στη Νέα Υόρκη, παρατήρησε μια ομοιότητα μεταξύ του έργου του Κουνς και μιας τοιχογραφίας του 1937. Η κριτική της, παρά το γεγονός ότι δεν ήταν αρνητική, αντιδράσεις από το στούντιο του Κουνς, το οποίο ζήτησε να μη δημοσιευτεί το άρθρο. Αυτή η πρόσφατη περιπέτεια αμφισβητεί την ανεξαρτησία της κριτικής και αναζωπυρώνει τη συζήτηση για την ελευθερία του λόγου και την επιρροή των καλλιτεχνών στα μέσα ενημέρωσης
Ο Κουνς δεν είναι ξένος στις αμφιλεγόμενες κριτικές για το έργο του, αλλά αυτή τη φορά αντέδρασε με ένα διαφορετικό τρόπο. Μετά από την ανάγνωση του άρθρου της Γκολάν, το στούντιο του Κουνς ζήτησε να μη δημοσιευτεί το άρθρο, κατηγορώντας την Γκολάν για παραποίηση του νοήματος του έργου του και για δυσφήμησή του. Η αντίδραση αυτή έχει εγείρει ερωτήματα για την ανεξαρτησία της κριτικής και τον ρόλο της ελευθερίας του λόγου στα μέσα ενημέρωσης
Η αντίδραση της Γκολάν έχει προκαλέσει συζητήσεις για την ανεξαρτησία της κριτικής. Πολλοί ιστορικοί τέχνης, κριτικοί και δημοσιογράφοι έχουν τονίσει την ανάγκη να διατηρηθεί η ανεξαρτησία της κριτικής από την επιρροή των καλλιτεχνών. Η αφαίρεση μιας γνώμης από ένα άρθρο υποβαθμίζει την αξία του κειμένου και αποτελεί παραβίαση της ελευθερίας του λόγου. Η περίπτωση της Γκολάν αποτελεί μόνο μία από τις πολλές περιπτώσεις όπου το μέσο ενημέρωσης υποκύπτει σε πιέσεις και αποχωρίζεται από την ανεξαρτησία της κριτικής
Η περίπτωση της Γκολάν θέτει ερωτήματα για την ελευθερία του λόγου και τον ρόλο των καλλιτεχνών στα μέσα ενημέρωσης. Η κριτική είναι αναπόσπαστο μέρος της τέχνης και πρέπει να διατηρηθεί η ανεξαρτησία της από τις πιέσεις και τις επιθυμίες των καλλιτεχνών. Η ελευθερία του λόγου είναι ζωτική για τη διατήρηση της ανεξαρτησίας της κριτικής και την ανάπτυξη της τέχνης. Πρέπει να απορρίψουμε κάθε προσπάθεια περιορισμού αυτής της ελευθερίας και να υπερασπιστούμε τον ρόλο της κριτικής στην καλλιτεχνική κοινότητα.
