Παιδιά: Επικοινωνώντας με τους φόβους τους για να ξεπεράσουν τη μοναξιά
Ένας από τους πιο συνηθισμένους φόβους των παιδιών, ειδικά στα πρώτα χρόνια της ζωής τους, είναι ο φόβος της μοναξιάς. Αυτός ο φόβος, που εκδηλώνεται κυρίως μεταξύ των 2 και 5 ετών, μπορεί να επηρεάσει σοβαρά το συναισθηματικό και ψυχολογικό καλοστρατεία των παιδιών. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο φόβος αυτός μπορεί να συνδέεται με άλλους φόβους της παιδικής ηλικίας, όπως ο φόβος του σκοταδιού και ο φόβος μεταμφιέσεων, όπως αυτές των κλόουν και άλλων μεταμφιέσεων. Εφόσον αντιληφθούμε τους φόβους των παιδιών μας, ως γονείς είμαστε υπεύθυνοι να τους παράσχουμε την κατάλληλη στήριξη και βοήθεια που χρειάζονται.
Ένας από τους βασικούς λόγους που τα παιδιά φοβούνται την μοναξιά είναι γιατί αντιλαμβάνονται την πάροδο του χρόνου διαφορετικά από τους ενήλικες. Όταν είναι ακόμα μικρά, δεν μπορούν να κατανοήσουν πλήρως την έννοια του χρόνου. Έτσι, μια μικρή καθυστέρηση, όπως να μην παραληφθούν από το σχολείο ακριβώς τη στιγμή που το περιμένουν, μπορεί να φαίνεται σαν αιώνας για το παιδί, αυξάνοντας την ανησυχία του στο έπακρο. Ο φόβος αυτός είναι απόλυτα φυσιολογικός και αρκετά διαδεδομένος στα παιδιά. Μπορεί να παρουσιάζεται ακόμα και όταν βρίσκονται περιτριγυρισμένα από άλλα παιδιά ή άλλους ενήλικες. Ένα παιδί μπορεί, για παράδειγμα, να φοβάται ότι θα το ξεχάσουν οι γονείς του στο σχολείο, ακόμα και αν είναι με άλλα παιδιά και δασκάλους γύρω του. Ο φόβος αυτός οφείλεται σε ένα αίσθημα ανασφάλειας του παιδιού. Επίσης, τα παιδιά μπορεί να αισθάνονται μοναξιά όταν παίζουν μόνα τους στο δωμάτιό τους, ακόμη και όταν ξέρουν ότι υπάρχουν άνθρωποι κοντά τους. Σε βρέφη, αυτός ο φόβος εμφανίζεται συχνά όταν τα αναλαμβάνει κάποιος άλλος εκτός από τους γονείς τους.
Πώς μπορείτε να βοηθήσετε τα παιδιά σας να ξεπεράσουν το φόβο της μοναξιάς;
– Μην αγνοείτε τις ανησυχίες του παιδιού σας: Οι φόβοι των παιδιών, όσο μικροί κι αν είναι, είναι σημαντικοί και δεν πρέπει να τους υποτιμούμε. Όταν απορρίπτουμε έναν φόβο, το παιδί αντιλαμβάνεται ότι δεν μπορεί να εμπιστευτεί τους γονείς του και αυξάνει η ανασφάλειά του.
– Μην εντείνετε τον φόβο: Χρησιμοποιήστε λόγια για να βοηθήσετε το παιδί να αντιμετωπίσει τα φοβούμενα σενάρια χωρίς να τον προκαλείτε άσκοπα. Απειλές όπως “αν δεν κοιμηθείς τώρα, θα έρθει ο κακός λύκος” μπορούν να δημιουργήσουν ένα αίσθημα φόβου. Επίσης, μην είστε υπερπροστατευτικοί. Σε περιπτώσεις που το παιδί αντιμετωπίζει προβλήματα, επιτρέψτε του να προσπαθήσει να τα λύσει μόνο του με την υποστήριξη των συμμαθητών του. Έτσι, θα αποκτήσει αυξημένη αυτοπεποίθηση και ανεξαρτησία.
– Κατανοήστε το φόβο βαθύτερα: Αντί να πιέζετε το παιδί σας να αντιμετωπίσει το φόβο του πριν είναι έτοιμο, ζητήστε του να σας εξηγήσει ακριβώς τί φοβάται και γιατί. Αυτό μας παρέχει τα εργαλεία που χρειαζόμαστε για να αντιμετωπίσουμε το θέμα. Όταν συζητάτε αυτό το θέμα με το παιδί σας, δείξτε ολόκληρη την προσοχή σας. Με αυτόν τον τρόπο, το παιδί θα αισθανθεί ότι ενδιαφέρεστε για τις ανησυχίες του και θα έχει την αίσθηση ότι μπορεί να σας μιλήσει για τα προβλήματά του. Με την βοήθεια και την υποστήριξή σας, το παιδί σας θα μπορέσει να ξεπεράσει αυτόν τον φόβο που δεν υπάρχει λόγος να σας ανησυχεί.
Μην ξεχνάτε ότι η μοναξιά είναι φυσιολογική για τα παιδιά και μπορεί επίσης να θεωρηθεί ως ένας τρόπος ανεξαρτησίας και αυτονομίας. Ωστόσο, όταν ο φόβος αυτός αποτελεί ένα μείζον πρόβλημα για το παιδί, είναι σημαντικό να παρέχουμε την αναγκαία υποστήριξη και καθοδήγηση για να τον βοηθήσουμε να τον ξεπεράσει. Ποτέ μην αμελείτε να ακούτε και να είστε προσεκτικοί στους φόβους των παιδιών σας, καθώς αυτό μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο στην αναπτυσσόμενη προσωπικότητά τους.
