Κάθε χρόνο, στις 23 Φεβρουαρίου, γιορτάζουμε την Ημέρα των Υπερασπιστών στη Ρωσία και πολλές άλλες πρώην σοβιετικές χώρες που έχουν αποκτήσει την ανεξαρτησία τους. Η γιορτή αυτή αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς εορτασμούς, ιδιαίτερα στη Ρωσία, και αποτελεί επίσης εθνική αργία στη χώρα. Αρχικά, το όνομα της γιορτής ήταν “Ημέρα του Κόκκινου Στρατού” και σηματοδοτούσε την ημερομηνία της μαζικής στρατολόγησης στον Κόκκινο Στρατό, η οποία έλαβε χώρα στη Μόσχα και την Αγία Πετρούπολη στις 17 Φεβρουαρίου 1918, μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση. Με το πέρασμα του χρόνου, ο εορτασμός μεταφέρθηκε στην επόμενη Κυριακή, που ήταν η 23 Φεβρουαρίου του 1919, καθιερώνοντας έτσι αυτήν την ημερομηνία ως την επίσημη ημέρα εορτασμού. Το 1949, η γιορτή αλλάζει την ονομασία της σε “Ημέρα του Στρατού και του Ναυτικού”, αλλά μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991, πέφτει στη λήθη. Ωστόσο, το 2002, με διάταγμα του προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Βλαντίμιρ Πούτιν, ο εορτασμός αναστήλωνεται ως “Ημέρα των Υπερασπιστών της Πατρίδας”, με στόχο να τιμήσει τις ένοπλες δυνάμεις της Ρωσίας.
Στη Μόσχα, ο εορτασμός περιλαμβάνει κατάθεση στεφάνων στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, που βρίσκεται κοντά στο Κρεμλίνο, από την πολιτική, στρατιωτική και εκκλησιαστική ηγεσία της Ρωσίας. Ακολουθεί ένα λεπτό σιγή, ακολουθούμενο από τον εθνικό ύμνο και μια παρέλαση των στρατιωτικών τμημάτων που αποτίουν φόρο τιμής. Το βράδυ, η ηγεσία της χώρας παρίσταται σε μια συναυλία στο Κρεμλίνο ενώ παράλληλα διακοσμημένα πυροτεχνήματα αναβοσβήνουν στον ουρανό της Μόσχας και άλλων μεγάλων πόλεων της Ρωσίας. Παρόμοιοι εορτασμοί λαμβάνουν χώρα στη Λευκορωσία, το Καζακστάν, το Τουρκμενιστάν, το Κιργιστάν και το Τατζικιστάν, καθώς και στις αποσχισθείσες περιοχές της Νότιας Οσετίας, του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ. Στην Ουκρανία, παρότι ο εορτασμός δεν είχε επίσημο καθεστώς, καταργήθηκε το 2014, με απόφαση του φιλοδυτικού τότε προέδρου, Πέτρο Ποροσένκο, καθώς ο εορτασμός συνδέονταν με τη Ρωσία.
Η Ημέρα των Υπερασπιστών της Πατρίδας αντιπροσωπεύει την τιμή, την αφοσίωση και την ανεξαρτησία των χωρών που έχουν αποκτήσει την ελευθερία τους. Είναι η ευκαιρία μας να τιμήσουμε όσους έχουν αγωνιστεί και θυσιαστεί για την πατρίδα μας, και να αναγνωρίσουμε τη σημασία της αμυντικής μας διασφάλισης. Ας τιμήσουμε και ας εορτάσουμε αυτήν την ημέρα με υπερηφάνεια, συνειδητοποιώντας πόσο πολύ αξίζουν όσοι υπερασπίζονται την πατρίδα μας.
