Ο αυτισμός είναι μια διαταραχή του φάσματος του αυτισμού (ΔΑΦ) που συχνά περιγράφεται με μύθους και παρανοήσεις. Κατά την προσέγγιση της Παγκόσμιας Ημέρας Αυτισμού (2 Απριλίου), είναι σημαντικό να αναδείξουμε τις αλήθειες για αυτήν τη διαταραχή. Πρέπει να κατανοήσουμε τις πραγματικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αυτισμό, να αναγνωρίσουμε τις δυνατότητές τους και να τα υποστηρίξουμε για να επιτύχουν το πλήρες δυναμικό τους και να ενσωματωθούν στην κοινωνία.
Η ΔΑΦ περιλαμβάνει διάφορες διαταραχές, όπως η Αυτιστική Διαταραχή, το Σύνδρομο Rett, η Παιδική Αποδιοργανωτική Διαταραχή, το Σύνδρομο Asperger και οι Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές μη προσδιορισμένες αλλιώς. Όλες αυτές οι διαταραχές περιλαμβάνονται στο φάσμα του αυτισμού. Παρόλο που υπάρχουν κάποια κοινά συμπτώματα, όπως δυσκολίες στην κοινωνική αλληλεπίδραση, την επικοινωνία και την ανταπόκριση σε αισθητηριακά ερεθίσματα, η ΔΑΦ παρουσιάζει μεγάλη ποικιλία ως προς τη μορφή των συμπτωμάτων και τον βαθμό βαρύτητας.
Ένας αυτιστικός παιδιάτομος μπορεί να διαγνωστεί από πολύ μικρή ηλικία, ακόμη και από τους πρώτους 18 μήνες ζωής του. Η διάγνωση γίνεται μέσω αξιολόγησης της συμπεριφοράς και της ανάπτυξης του παιδιού. Οι συμπτώματα της ΔΑΦ ποικίλουν ανάλογα με το άτομο, από ήπια έως έντονα. Τα παιδιά με ΔΑΦ μπορεί να έχουν δυσκολίες στην επικοινωνία, στην αναγνώριση συναισθημάτων και προθέσεων των άλλων, καθώς επίσης και επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές και κίνηση. Τα πρώιμα συμπτώματα σε νήπια μπορεί να περιλαμβάνουν την έλλειψη χαμόγελων, τη μη ανταπόκριση σε ήχους και το μη χρήση λέξεων.
Ο αυτισμός εμφανίζεται να αυξάνεται σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά ο λόγος παραμένει αμυδρός. Είναι δύσκολο να προσδιοριστεί εάν αυτή η αύξηση αντικατοπτρίζει περισσότερες περιπτώσεις του αυτισμού ή απλώς μια αυξημένη ευαισθητοποίηση και διάγνωση. Οι διαφορές στην αναγνώριση και τις προσδοκίες για τις συμπεριφορές των παιδιών μπορεί επίσης να επηρεάζουν τον αριθμό των διαγνωσμένων περιπτώσεων.
Ο αυτισμός είναι πιο συχνός στα αγόρια, με αναλογία 3-4 αγοριών προς 1 κορίτσι. Ωστόσο, κάθε φορά περισσότερα κορίτσια διαγιγνώσκονται με αυτισμό, καθώς γίνεται μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση σε διάφορα είδη του φάσματος του αυτισμού.
Δεν υπάρχει θεραπεία για τη ΔΑΦ, αλλά η έγκαιρη διάγνωση και η πρώιμη παρέμβαση είναι ουσιαστικής σημασίας για τη βελτίωση της λειτουργικότητας και την ένταξη των ανθρώπων με αυτισμό στην κοινωνία. Θεραπευτικές προσεγγίσεις, όπως η εφαρμοσμένη ανάλυση συμπεριφοράς (ABA) και η εργοθεραπεία, μπορούν να βοηθήσουν στην προώθηση των κοινωνικών και επικοινωνιακών δεξιοτήτων. Η πρώιμη έναρξη αυτών των προγραμμάτων έχει επίσης αποδειχθεί ως ιδιαίτερα ωφέλιμη.
Παρά την κοινή πεποίθηση, η πλειοψηφία των ανθρώπων με ΔΑΦ δεν έχουν σοβαρές διανοητικές αναπηρίες και μπορούν να ζήσουν στην κοινωνία με σχετική φυσιολογικότητα. Ωστόσο, αυτό εξαρτάται από το περιβάλλον και την υποστήριξη που λαμβάνουν. Είναι επίσης σπάνιο για τα άτομα στο φάσμα του αυτισμού να έχουν εντυπωσιακές ικανότητες, όπως μνήμη ή μουσική ταλέντα. Ενδεχομένως, αυτές οι θετικές ικανότητες να είναι σπάνιες περιπτώσεις.
Τέλος, είναι σημαντικό να τονιστεί ότι τα εμβόλια δεν προκαλούν αυτισμό. Οι επιστημονικές έρευνες έχουν αποδείξει ότι δεν υπάρχει καμία σχέση μεταξύ του αυτισμού και των εμβολίων. Οι μύθοι που περιβάλλουν αυτήν τη σύνδεση πρέπει να απορριφθούν.
Γενικά, είναι σημαντικό να πληροφορούμαστε και να ενημερωνόμαστε για τη ΔΑΦ, να αναγνωρίζουμε τις ανάγκες και τις δυνατότητες των ανθρώπων με αυτήν τη διαταραχή και να τους υποστηρίζουμε στον αγώνα τους για μια πλήρη και ενταγμένη ζωή στην κοινωνία.
