Τα παιδιά αναζητούν την παρέα των ομοτροπιών τους γιατί βιώνουν και αντιλαμβάνονται τον κόσμο με τον ίδιο τρόπο. Έχουν κοινά ενδιαφέροντα και αντιδράσεις που τους συνδέουν μεταξύ τους. Βέβαια, η έννοια της “αλληλεπίδρασης” και η ανεκτικότητα προς τις διαφορές μας απαιτούν κάποιο χρόνο για να εξελιχθούν, όπως συμβαίνει κυρίως στην προνηπιακή ηλικία.
Για ένα παιδί, ακόμη και μισή ώρα κοινής διασκέδασης και γέλιου με ένα άλλο παιδάκι που μόλις γνώρισε στην παιδική χαρά αρκεί για να το νιώσει φίλο. Ωστόσο, εξίσου εύκολα μπορεί να αλλάξει τους φίλους του. Ο πρώτος αληθινός καλύτερος φίλος γίνεται συνήθως μέσα στην πρώτη τάξη του δημοτικού. Παρόλα αυτά, δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να δημιουργηθούν αληθινές συμπάθειες νωρίτερα, βασισμένες συνήθως στα ίδια ενδιαφέροντα.
Πώς πρέπει λοιπόν να αντιμετωπίζουμε τις καβγάδες ανάμεσα στα παιδιά; Είναι σημαντικό να τα προσεγγίζουμε με σεβασμό και κατανόηση. Το να τους ενθαρρύνουμε να εκφράζουν τα συναισθήματά τους και να ακούμε προσεκτικά τις ανησυχίες και τα παράπονά τους, μπορεί να βοηθήσει στην επίλυση των διαφορών τους. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, μπορούν να μάθουν να αντιλαμβάνονται τις απόψεις των άλλων και να επικοινωνούν ανοιχτά και πολιτισμένα.
Ως γονείς και εκπαιδευτικοί, πρέπει να τους δίνουμε το παράδειγμα και να ενθαρρύνουμε την αγάπη, την αλληλεγγύη και τον σεβασμό στους φίλους και τους συνομηλίκους τους. Η διδασκαλία της θετικής συνεργασίας και της ανεκτικότητας, βοηθάει στη δημιουργία στενών και εποικοδομητικών σχέσεων μεταξύ των παιδιών.
Ο κόσμος της παιδικής φιλίας είναι ένας κόσμος για εξερεύνηση και ανάπτυξη. Είναι σημαντικό να υποστηρίζουμε τα παιδιά μας καθώς μαθαίνουν να κατανοούν και να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις και τις δυνατότητες της φιλίας τους. Με την κατάλληλη καθοδήγηση και τον αμοιβαίο σεβασμό, μπορούν να αναπτύξουν δεσμούς που θα τους συντροφεύουν για όλη τους τη ζωή.
