Παρατηρούμε συχνά ότι τα παιδιά είναι γεμάτα ζωντάνια, περιέργεια και ενέργεια. Ωστόσο, υπάρχουν και περιπτώσεις που μπορεί να φαίνεται ότι ένα παιδί αδιαφορεί για όλα γύρω του. Ας εξετάσουμε λοιπόν τους λόγους που μπορεί να παρουσιάζει απάθεια και πώς μπορούμε να το βοηθήσουμε να ξαναβρεί το ενδιαφέρον του.
Προφανώς κανένα παιδί δεν έχει πάντα το ίδιο επίπεδο ενέργειας και ενθουσιασμού. Υπάρχουν χρονικές περιόδους που είναι κουρασμένα, άρρωστα ή απλά λιγότερο δραστήρια. Αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό. Ωστόσο, αν παρατηρήσουμε ότι το παιδί δεν δείχνει ενδιαφέρον για καμία δραστηριότητα, ακόμη και για αυτές που προηγουμένως ήταν ενθουσιασμένο, ή αντιμετωπίζουμε άλλα συμπτώματα όπως απομόνωση, έλλειψη κοινωνικότητας, δυσκολία στην έκφραση των απόψεών του, γενική αδιαφορία και μειωμένο επίπεδο ενέργειας, τότε είναι πιθανό να χρειάζεται να αναλάβουμε δράση.
Οι αιτίες αυτής της αδιαφορίας μπορεί να είναι ποικίλες. Μερικές φορές, σημαντικές αλλαγές στη ζωή του παιδιού όπως μετακόμιση, αλλαγή σχολείου, διαζύγιος ή απώλεια αγαπημένου προσώπου μπορούν να έχουν βαθιά συναισθηματική επίδραση σε ένα παιδί και να το οδηγήσουν στην αδιαφορία. Επίσης, προβλήματα στο σχολείο, συγκρούσεις με τους δασκάλους ή εκφοβισμός από άλλα παιδιά μπορούν να προκαλέσουν σοβαρή αδιαφορία στο παιδί. Ειδικά οι οικογενειακές συγκρούσεις επηρεάζουν βαθιά την ψυχολογία του παιδιού, ακόμη και όταν δεν είναι άμεσα συμμετοχικό.
Άλλες πιθανές αιτίες μπορεί να είναι το άγχος και η εξάντληση. Όταν ένα παιδί έχει πάρα πολλές υποχρεώσεις και δραστηριότητες, μπορεί να αισθάνεται εξαντλημένο. Επιπλέον, η σωματική κόπωση που προέρχεται από το πολυάσχολο πρόγραμμά του μπορεί να επιδεινώσει την κατάσταση. Μια άλλη πιθανή αιτία μπορεί να είναι η υπερβολική πληθώρα ερεθισμάτων. Αν καλύπτουμε όλες τις ανάγκες του παιδιού χωρίς να του δίνουμε την ευκαιρία να ανακαλύψει μόνο του τα ενδιαφέροντά του, τότε το στερούμε από την προσωπική ανάπτυξη και τις επιτυχίες του.
Τέλος, η απάθεια μπορεί να οφείλεται και σε οργανικές αιτίες ή ψυχικές διαταραχές. Σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι σημαντικό να ζητήσουμε την επίσκεψη ειδικού που θα αξιολογήσει την κατάσταση και θα παράσχει την κατάλληλη φροντίδα στο παιδί.
Για να βοηθήσουμε ένα απαθές παιδί, πρέπει πρώτα να εξαιρέσουμε πιθανά προβλήματα υγείας. Έπειτα, πρέπει να αναζητήσουμε την ακριβή αιτία πίσω από την αδιαφορία του. Αν υπάρχουν προβλήματα στο σχολείο, πρέπει να συζητηθούν και να επιλυθούν. Αν οι σχέσεις στην οικογένεια είναι τεταμένες, πρέπει να επιχειρήσουμε να τις βελτιώσουμε. Αν το πρόβλημα πηγάζει από τον υπερβολικό φόρτο των καθημερινών δραστηριοτήτων, πρέπει να μειώσουμε τις ασχολίες του παιδιού. Οι επικοινωνία και η συνεργασία με το παιδί είναι πάντοτε βασικές για να το ενθαρρύνουμε να μοιραστεί μαζί μας τις σκέψεις και τα συναισθήματά του.
Κάθε παιδί είναι μοναδικό και οι αιτίες που μπορούν να προκαλέσουν απάθεια μπορεί να διαφέρουν από περίπτωση σε περίπτωση. Είναι σημαντικό να παραμείνουμε ανοιχτοί και να βρούμε τον τρόπο που κάθε παιδί χρειάζεται για να ξαναβρεί το ενδιαφέρον του και να αναπτυχθεί σε όλες του τις πτυχές.
