Συντάκτης: (Το όνομά σας)
Οι πάντες είχαν ακούσει για τα λατρεμένα πάρτι που συμβαίνανε κάτω από την οδό, μέσα στις υπόγειες διαβάσεις. Αυτή η επαναστατική μορφή διασκέδασης είχε έρθει να γιορταστεί με όλη την ένταση των νέων και της ελευθερίας, που παρείχε η Αθήνα πριν από την κρίση και την επέκταση της νυχτερινής ζωής. Οι νεότεροι, πολλοί εξ’ αυτών από φοιτητικό περιβάλλον, αποφάσιζαν να αντιστρέψουν τους κανόνες και να επιλέξουν τις υπόγειες διαβάσεις ως πολυχώρο διασκέδασης
Η ιδέα έφερνε ανάσες νεωτερισμού και γνώριζε μεγάλη αποδοχή από το κοινό, που πείθονταν να ακολουθήσουν το ήχο που τους άρεσε, και οι οποίοι πίστευαν ότι τα πάρτι στις υπόγειες διαβάσεις είχαν κάτι μαγικό. Τα δεκαπέντε χρόνια από την εποχή αυτή θα μπορούσαν να θεωρηθούν η εποχή της λατρεμένης underground σκηνής, που αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα κεφάλαια στην ιστορία της νυχτερινής ζωής της πόλης
Η ομορφιά των υπογείων πάρτι βρισκόταν στην απλότητα τους, στην απομόνωση από τα εμπορικά κέντρα και στην αξία που δίνονταν στην μουσική και τον χορό. Ο καθένας από τους διοργανωτές, που ήταν είτε μουσικοί είτε καλλιτέχνες είτε απλά φοιτητές, κατάφερναν να οργανώσουν εκδηλώσεις που έπαιζαν όλα τα είδη μουσικής, με drum & bass, dubstep, hip-hop, techno και trance να κυριαρχούν στα playlists. Οι υπόγειες διαβάσεις του Παντείου Πανεπιστημίου, της Λεωφόρου Συγγρού και της Λαγουμιτζή έγιναν οι προτιμημένοι προορισμοί, όπου οι νέοι χόρευαν μέχρι τις πρωινές ώρες με ελεύθερη είσοδο και φθηνή μπύρα
Όπως αναφέρουν οι Vox Populi (Radical Breaks) και Insom (Urban Danja), που ήταν διοργανωτές υπογείων παρτί, η εμπειρία στις διαβάσεις ήταν μοναδική. Ο Vox Populi αναφέρει: “Επιλέγαμε συνήθως την υπόγεια διάβαση του Παντείου, γιατί ήταν ένας ευρύς χώρος με καλή ακουστική. Στη Συγγρού επίσης υπήρχε ήδη πολλή φασαρία, επομένως αυτό βοηθούσε γιατί δεν ενοχλούσαμε. Σιγά σιγά και στόμα με στόμα άρχισε η φάση μας να διαδίδεται”. Ο Insom προσθέτει: “Ήταν η μεγαλύτερη σε πλάτος πράγματι, αλλά δεν βοηθούσε γιατί ήταν κοντά σε σπίτια και είχαμε παράπονα από τους γείτονες… Τότε η κατάληψη των εστιών Παντείου έδινε ρεύμα, βαρέλια, τραπέζια και ό,τι άλλο χρειαζόμασταν. Είχαμε πολύ καλή σχέση μαζί τους”
Η ευφορία των υπόγειων παρτί ήρθε χωρίς ευκολία. Οι διοργανωτές αντιμετώπιζαν πολλά εμπόδια, όπως την ανεύρεση ρεύματος, την καθαριότητα των χώρων και τον έλεγχο της ασφάλειας. Ωστόσο, οι παρευρισκόμενοι ήξεραν ότι αναλάμβανον ένα ρίσκο. Πιστεύαν ότι τα χρήματα που θα πλήρωναν για μπύρες πήγαιναν σε καλό σκοπό και στήριζαν με ελάχιστη επιφύλαξη τα πάρτι
Ωστόσο, με το πέρασμα του χρόνου και την επιβολή αυστηρότερων κανόνων ασφαλείας, οι υπόγειες διαβάσεις έχασαν τον αέρα της νεανικής εξεγέρσης. Πολλοί διοργανωτές αποφάσισαν να μην αναλάβουν το ηθικό και νομικό ρίσκο που συνεπάγονταν. Παράλληλα, το έντονο και παραβατικό κλίμα που δημιουργήθηκε οδήγησε σε αυξημένες περιπτώσεις βίας και παραβάσεων
Σήμερα, τα πάρτι στις υπόγειες διαβάσεις έχουν ελάχιστα σημεία επαφής με το παρελθόν. Οι διοργανωτές και οι νέοι προτιμούν πιο ασφαλείς και ελεγχόμενους χώρους για τις εκδηλώσεις τους. Επίσης, η καταστολή και οι νόμιμοι περιορισμοί έχουν καταπνίξει το πνεύμα της ανεξάρτητης μουσικής σκηνής, αφήνοντας ένα αίσθημα μεγαλύτερου κινδύνου σε αυτό το είδος εκδηλώσεων
Παρόλο που οι υπόγειες διαβάσεις ίσως να μην είναι πια ο προορισμός για τα πάρτι, η ιστορία τους παραμένει ζωντανή. Ήταν μια εποχή που οι νέοι ανέλαβαν την πρωτοπορία και δημιούργησαν έναν νέο τρόπο εκδήλωσης και αντίληψης της μουσικής. Ίσως οι νέες γενιές να μη γνωρίζουν την εμπειρία των υπόγειων παρτί, αλλά η παρακαταθήκη τους θα παραμένει πάντα μέσα από τις ιστορίες των προηγούμενων γενεών
