Στην αρχαία Ελλάδα, οι θρυλικές ιστορίες δεν έλειπαν από βία και βάρβαρες πράξεις κανιβαλισμού. Από τον Κρόνο και τον Τάνταλο, μέχρι έναν πολεμιστή που ενθουσιάστηκε για το μυαλό του εχθρού του, οι μύθοι και οι μοντέρνες εκδοχές τους δίνουν μια σκοτεινή εικόνα της ελληνικής μυθολογίας. Παρότι ίσως αποδίδονται σε απλές φαντασίες, αυτές οι ιστορίες ανακατεύουν τα μυαλά και ανοίγουν ένα παράθυρο στον παρελθόν, αποκαλύπτοντας τα ηθικά διλήμματα και τις κουλτούρες της εποχής.
Μια από τις πιο γνωστές ιστορίες είναι αυτή του Κρόνου, ο οποίος καταπίνει τα παιδιά του για να αποφύγει τον πιθανό κίνδυνο που του προείπε μια προφητεία. Η σύγκρουση μεταξύ πατέρα και γιου αποδεικνύεται ότι η ύβρη και ο φόβος της ανικανότητας καταλήγουν στον κανιβαλισμό. Αυτός ο σκληρός μύθος καθιστά τον πατρικό κανιβαλισμό φυσικό, καθώς εξηγεί τις μεταμορφώσεις της φύσης και τα κοσμικά γεγονότα.
Σε μια παρόμοια ιστορία, η Πρόκνη βιάζεται και κλείνεται σε ένα ερειπωμένο κτίριο από τον Τηρέα, τον σύζυγό της αδελφής της. Όμως, αυτή η απελπισμένη γυναίκα υφαίνει τις βίαιες πράξεις του Τερέα σε ένα κεντήματα, για να ενημερώσει την αδελφή της. Οδηγημένη από την εκδίκηση, η Πρόκνη σκοτώνει τον γιο τους και τον σερβίρει στον Τηρέα. Αυτή η αιματοβαμμένη επιθυμία για εκδίκηση αποτελεί την τιμωρία του Τερέα για τις φρικτές πράξεις που διέπραξε
Τα παραδείγματα του κανιβαλισμού συνεχίζονται με τους θρυλικούς χαρακτήρες του Τάνταλου και του Τυδέα. Ο Τάνταλος, βασιλιάς της Φρυγίας, προσπάθησε να δοκιμάσει την ύβρη των θεών προσφέροντάς τους την σάρκα του γιου του. Ο Δίας ανακάλυψε το φρικτό πρόθεμα του Τάνταλου και τον τιμώρησε, βυθίζοντας τον στον Κάτω Κόσμο.
Ο Τυδέας, ένας από τους θρυλικούς πολεμιστές κατά την εκστρατεία των “Επτά επί Θήβας”, παραμορφώθηκε σε κανίβαλο αφού ο μάντης Αμφιάραος κατέστρεψε την επιθυμία του να γίνει αθάνατος. Ο Τυδέας, σε μια πράξη απόγνωσης, κατέπιε τον εχθρό του για να γίνει αδιαπέραστος για τον θάνατο. Ωστόσο, η θεά Αθηνά αποκαλύπτει την προίκα του Τυδέα και αναγκάζει τον ήρωα να αντιμετωπίσει τις συνέπειες των πράξεών του
Συνολικά, ο κανιβαλισμός στην ελληνική μυθολογία αποτελεί σκοτεινή πλευρά της αρχαίας κουλτούρας. Όσο αποτρόπαιος και αν ήταν ο κανιβαλισμός, αποτελούσε μια μορφή αντεκδίκησης και πάντοτε είχε τιμωρίες. Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν σκληρές απόψεις για τον κανιβαλισμό, θεωρώντας τον ως σημάδι βαρβαρότητας και άγριας φύσης.
