Η επαφή με τη φύση και η ζωή κοντά σε αυτή μπορούν να έχουν θετικές επιδράσεις στην υγεία του εγκεφάλου, σύμφωνα με μια νεότερη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο JAMA Network Open. Πιο συγκεκριμένα, η μελέτη αυτή αποκάλυψε ότι η επαφή με το φυσικό περιβάλλον μπορεί να προστατεύει από τη νόσο Αλτσχάιμερ και τη νόσο Πάρκινσον.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η επαφή με τη φύση, όπως τα δάση, τα πάρκα και τα ποτάμια, μπορεί να μειώσει το άγχος και να βοηθήσει στη συγκέντρωση. Επιπλέον, η διαβίωση σε ένα τέτοιο περιβάλλον προστατεύει από την ατμοσφαιρική ρύπανση και την ηχορύπανση, ενισχύοντας την ρουτίνα της άσκησης.
Η μελέτη βασίστηκε σε παρατηρήσεις για μιάμιση δεκαετία, κατά την οποία παρακολουθήθηκαν περίπου 62 εκατομμύρια Αμερικανοί άνω των 65 ετών. Οι ερευνητές αναλύσανε τις ποσότητες πρασίνου σε κάθε περιοχή και συμπεράνανε ότι η επικράτηση περισσότερων πάρκων και ποταμιών ήταν συνδεδεμένη με μειωμένο κίνδυνο νοσηλείας λόγω Αλτσχάιμερ. Επιπλέον, η ύπαρξη περισσότερης βλάστησης συνολικά ήταν συνδεδεμένη με μειωμένο κίνδυνο νοσηλείας λόγω Πάρκινσον. Συγκεκριμένα, η αύξηση κατά 16% της κάλυψης από πράσινο συσχετιζόταν με μείωση κατά 3% του κινδύνου νοσηλείας λόγω Πάρκινσον.
Οι επιστήμονες δεν μπόρεσαν να εξηγήσουν με σιγουριά τον ακριβή λόγο πίσω από αυτές τις ευεργετικές επιδράσεις, ωστόσο συμπέραναν ότι η διαβίωση δίπλα στη φύση μπορεί να έχει ολοκληρωμένη συνεισφορά στην υγεία μας.
Η έρευνα αυτή ανοίγει νέους ορίζοντες στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τις νευροεκφυλιστικές παθήσεις και υπογραμμίζει τη σημασία της προσέγγισης της υγείας από έναν ολιστικό οπτικόγωνο. Έτσι, η παραμονή σε περιβάλλοντα με περισσότερο πράσινο και η στενή επαφή με τη φύση μπορεί να αποτελέσει έναν απλό αλλά αποτελεσματικό τρόπο για να φροντίζουμε τον εγκέφαλό μας και να ελαχιστοποιούμε τον κίνδυνο εμφάνισης των παθήσεων αυτών.
