Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ο γυναικείος οργανισμός εμφανίζει έναν εντυπωσιακό προστατευτικό μηχανισμό έναντι αυτοάνοσων νοσημάτων, όπως η πολλαπλή σκλήρυνση και η ρευματοειδής αρθρίτιδα, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Journal of Neuroinflammation. Οι επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της πόλης Λινσέπινγκ στη Σουηδία ανακάλυψαν ότι η εγκυμοσύνη προκαλεί αλλαγές στο ανοσοποιητικό σύστημα των εγκύων, καθιστώντας το πιο ανθεκτικό και μειώνοντας έτσι τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων.
Τα αυτοάνοσα νοσήματα προκαλούνται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στον ίδιο τον οργανισμό. Η εγκυμοσύνη, σύμφωνα με τη μελέτη, επηρεάζει αυτήν την ανοσολογική αντίδραση, μειώνοντας την αντίσταση του ανοσοποιητικού σε ξένες ουσίες, όπως το έμβρυο, το οποίο προέρχεται και από τον πατέρα. Αυτή η μειωμένη αντίσταση αντικατοπτρίζεται στη μείωση των συμπτωμάτων κατά το τελευταίο τρίμηνο της εγκυμοσύνης σε γυναίκες με πολλαπλή σκλήρυνση, κατά περίπου 70%.
Για να κατανοήσουν τους υπαίτιους μηχανισμούς, οι ερευνητές μελέτησαν αιματολογικά δείγματα από 11 γυναίκες με πολλαπλή σκλήρυνση και επτά υγιείς γυναίκες πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την εγκυμοσύνη. Εστίασαν στα Τ-λεμφοκύτταρα, τα οποία είναι σημαντικά στην πολλαπλή σκλήρυνση και διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στην εγκυμοσύνη. Οι ανακαλύψεις έδειξαν ότι υπάρχουν δίκτυα αλληλεπίδρασης γονιδίων μέσα στα Τ-λεμφοκύτταρα που αλλάζουν κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και συνδέονται με την πολλαπλή σκλήρυνση και βασικές ανοσολογικές διεργασίες.
Το ενδιαφέρον είναι ότι οι αλλαγές αυτές δεν διαφέρουν ουσιαστικά μεταξύ των εγκύων με και χωρίς αυτοάνοσα νοσήματα. Σύμφωνα με τη Δρ. Sandra Hellberg, επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Βιοϊατρικών και Κλινικών Επιστημών του πανεπιστημίου, αυτό υποδηλώνει ότι το έμβρυο επηρεάζει το ανοσοποιητικό σύστημα της μητέρας ανεξάρτητα από την ύπαρξη αυτοάνοσης νόσου.
Επιπλέον, έχει παρατηρηθεί ότι οι αυτοάνοσες νόσοι επιδεινώνονται ξανά μετά τον τοκετό. Οι αλλαγές στα Τ-λεμφοκύτταρα αποκλείονται κατά κύριο λόγο στο τελευταίο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, όπου οι γυναίκες με πολλαπλή σκλήρυνση βιώνουν τη μεγαλύτερη βελτίωση των συμπτωμάτων. Αυτές οι αλλαγές αντιστρέφονται μετά τον τοκετό, προκαλώντας προσωρινή αύξηση στη δραστηριότητα της νόσου. Ωστόσο, η δραστηριότητα αυτή επανέρχεται στα επίπεδα προ-εγκυμοσύνης στη συνέχεια.
Μια από τις ορμόνες της εγκυμοσύνης που φαίνεται να επηρεάζουν την αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος είναι η προγεστερόνη. Η ερευνητική ομάδα πραγματοποιεί πειράματα στο εργαστήριο για να μελετήσει τις επιδράσεις αυτών των ορμονών, με στόχο την ανάπτυξη νέων θεραπευτικών στρατηγικών.
Η μελέτη αξιοποίησε την τεχνική ανάλυσης δικτύου, μια ισχυρή μέθοδο για τον εντοπισμό γονιδίων που αλληλεπιδρούν με συγκεκριμένα γονίδια και μπορεί να αποκαλύψει διαταραχές στον έλεγχο ενός συστήματος που συνδέεται έμμεσα με κρίσιμες ασθένειες.
