*Γράφει ο Αθανάσιος Φοντάρας, φυσικοθεραπευτής
Η ρήξη του αχιλλείου τένοντα είναι μία σοβαρή κατάσταση που συχνά προκαλεί αδυναμία βάδισης. Ο αχίλλειος τένοντας αποτελεί τον παχύτερο και ισχυρότερο τένοντα στο ανθρώπινο σώμα και βρίσκεται πίσω και πάνω από την πτέρνα. Κατά τη διάρκεια του τρεξίματος, ο αχίλλειος τένοντας αντιμετωπίζει δυνάμεις περίπου οκταπλάσιες του σωματικού μας βάρους, ενώ κατά τη διάρκεια της ταχείας κίνησης μπορεί να φτάσουν και το 16πλάσιο. Η ρήξη του αχιλλείου τένοντα μπορεί να συμβεί λόγω επαναλαμβανόμενης υπέρχρησης και καταπόνησης του τένοντα, ιδίως σε επαγγελματίες αθλητές και ερασιτέχνες που αθλούνται εντατικά. Παρατηρείται ότι οι άνδρες είναι σε μεγαλύτερο κίνδυνο, μελετές μάλιστα αναφέρουν παράγοντες όπως η ομάδα αίματος (συχνότερη ρήξη στους με Ο ομάδα αίματος), το επάγγελμα και η χρήση του αριστερού ποδιού.
Η αντιμετώπιση της ρήξης του αχιλλείου τένοντα εξαρτάται από την ηλικία του ασθενούς και τη δραστηριότητα που ασκεί. Στις περιπτώσεις που η ρήξη δεν είναι πλήρης, η συντηρητική αντιμετώπιση περιλαμβάνει την εφαρμογή ειδικών κηδεμόνων για τη συμπλήρωση του κομμένου τένοντα. Ωστόσο, αυτή η προσέγγιση συνοδεύεται από υψηλό ποσοστό επαναρρήξεων (περίπου 30%) και μείωση της ισχύος του τένοντα κατά 30%. Γι’ αυτό, συχνά απαιτείται χειρουργική αποκατάσταση, κατά την οποία γίνεται συρραφή του τένοντα με έντονα μη απορροφήσιμα ράμματα. Η χειρουργική επέμβαση μπορεί να πραγματοποιηθεί είτε με ανοιχτή τομή περίπου 8 εκατοστών, είτε διαδερμικά, για μικρότερες επιπλοκές. Μετά την επέμβαση, ο ασθενής πρέπει να παραμείνει ακίνητος για να επουλωθεί η συρραφή. Στη συνέχεια, ακολουθεί ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα φυσικοθεραπείας που περιλαμβάνει χρήση συσκευών εναλλαγής κρυοθεραπείας-θερμοθεραπείας, tens, tecar και laser. Στόχος είναι να αρχίσει η προοδευτική κινητοποίηση του ποδιού και η ενδυνάμωση του μυϊκού συστήματος με κινησιοθεραπευτικές ασκήσεις. Για τους επαγγελματίες αθλητές, μπορεί να γίνει χρήση ισοκινητικού δυναμομέτρου (cybex) για την ασφαλή επιστροφή στο άθλημα
Η πρόληψη της ρήξης του αχιλλείου τένοντα περιλαμβάνει ορισμένες πρακτικές που μπορεί να προφυλάξουν τον αθλητή από τον τραυματισμό. Είναι σημαντικό να γίνεται καλό ζέσταμα και να εκτελούνται σωστές διατάσεις στο γαστροκνήμιο πριν από την άσκηση. Επίσης, είναι σημαντικό να ποικίλλουν οι ασκήσεις που εκτελεί ο αθλητής, περιλαμβάνοντας διάφορα αθλήματα υψηλής και χαμηλής έντασης. Τέλος, η άσκηση θα πρέπει να γίνεται υπό έλεγχο σε ασφαλές περιβάλλον
Συνοψίζοντας, η ρήξη του αχιλλείου τένοντα είναι μία σοβαρή κατάσταση που επηρεάζει την κίνηση και τη δραστηριότητα των αθλητών. Η συντηρητική αντιμετώπιση μπορεί να έχει περιορισμένα αποτελέσματα, ενώ η χειρουργική επέμβαση απαιτεί ορισμένο χρονικό διάστημα για ανάρρωση. Η φυσικοθεραπεία παίζει σημαντικό ρόλο στην αποκατάσταση του ασθενούς και η πρόληψη είναι ουσιαστική για την αποφυγή του τραυματισμού. Είναι σημαντικό οι αθλητές να προσέχουν την προπόνησή τους και να εφαρμόζουν συστηματικές πρακτικές προληπτικής φύσης για να διατηρήσουν τον αχίλλειο τένοντά τους υγιή και ανθεκτικό.
