“Πάλι δεν θα το αφήσει ολοήμερο”, μου είπε η συνάδελφος ένα πρωινό του Οκτώβρη, με το που διάβηκα το κατώφλι του σχολείου. Ήξερα πολύ καλά τι σήμαινε αυτό – το μοναδικό κοκκινομάλλικο πεντάχρονο κοριτσάκι της τάξης μας θα έφευγε με το τέλος του πρωινού ωραρίου και θα έχανε όλη την πρόβα για τη γιορτή, για την οποία ήμουν εγώ υπεύθυνη. “Αύριο θα έρθω νωρίτερα να μιλήσω στη μαμά”, απάντησα ενοχλημένη. Δε γίνεται άλλο αυτό. Από την αρχή της χρονιάς έχει λείψει πάρα πολλές μέρες από το πρωινό πρόγραμμα του σχολείου και από το ολοήμερο τις περισσότερες. Το παιδί έχει χάσει πολλά και φαίνεται πως δεν αναπληρώνονται στο σπίτι. Το σχολείο του κάνει καλό, γιατί δεν το φέρνει όπως πρέπει;”, ανέφερα ανησυχητικά.
“Ε, όλο και κάποιος λόγος θα υπάρχει και τώρα”, συμπλήρωσε την σκέψη μου η συνάδελφος. “Πότε μια ίωση, πότε σκέτο κρύωμα, πότε είναι καλά αλλά τα υπόλοιπα άρρωστα και να μην κολλήσει, πότε αποκοιμήθηκε, πότε κρύωνε πολύ, πότε βγήκε διάλειμμα χωρίς μπουφάν και κρύωσε, πότε βγήκε με το μπουφάν και ίδρωσε, πότε είχαν ψείρες τα παιδιά, πότε βρέχει, πότε χιονίζει, πότε λιακάδα…”.
Άπειρες δικαιολογίες για τις συνεχείς απουσίες του παιδιού από το σχολείο. Στο σχόλασμα, η μαμά της μικρής ήρθε από τις πρώτες και συμφώνησε να μείνει για να μιλήσουμε. Αφού έφυγαν όλα τα παιδιά, της ζήτησα να περάσουμε στο γραφείο μου για να είμαστε πιο άνετα. Η μικρή έμεινε να παίξει στην τάξη της η οποία βρισκόταν απέναντι από το γραφείο και μπορούσαμε να την παρακολουθούμε. Η μαμά δεν την έχανε από τα μάτια της.
Ξεκίνησα πρώτη. “Ξέρετε, η μικρή έχει κάνει ήδη πάρα πολλές απουσίες από το σχολείο. Κανονικά θα έπρεπε να το αναφέρουμε στο γραφείο πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης ως σημαντικό γεγονός καθώς η φοίτηση για τα νήπια είναι υποχρεωτική. Αν λείψει άλλο τόσο, θα πρέπει να επαναλάβει την τάξη”, εξήγησα ανήσυχα.
“Μάλιστα. Υπάρχει αυτή η περίπτωση;”
“Σύμφωνα με το γράμμα του νόμου, ναι. Ωστόσο, άλλο είναι αυτό που με απασχολεί περισσότερο. Το παιδί έχει κάποιες αδυναμίες στην ομιλία, τη γραφή, αλλά και στην κοινωνικοποίησή του με τα άλλα παιδιά. Αυτό συμβαίνει κυρίως γιατί λόγω των απουσιών δυσκολεύεται να ενταχθεί κάθε φορά εκ νέου στην ομάδα. Όμως κινητικά, ακόμα δεν μπορεί να συντονίσει τις κινήσεις του σώματός της. Στις δραστηριότητες φυσικής και μουσικοκινητικής αγωγής, αποσύρεται πολύ εύκολα επειδή δυσκολεύεται. Γνωρίζω ότι δεν παρακολούθησε πέρυσι ως προνήπιο και σε σύγκριση με τα άλλα παιδιά ήταν πιο πίσω σε διάφορους τομείς από την αρχή της χρονιάς, αλλά οι συνεχείς απουσίες δυσκολεύουν την κατάσταση. Τώρα, αναφορικά με τη γιορτή, της έδωσα τον πρωταγωνιστικό ρόλο αφού με είχατε διαβεβαιώσει πως θα παρακολουθεί τις πρόβες. Πραγματικά όμως, αυτό είναι το λιγότερο σημαντικό στην όλη κατάσταση.
