Γιατί ο θάνατος ενός αγαπημένου κατοικίδιου ζώου μπορεί να αποτελέσει μία από τις δυσκολότερες προκλήσεις για έναν γονέα; Ένα παιδί που πενθεί για τον θάνατο του αγαπημένου του κατοικιδίου χρειάζεται υποστήριξη και καθοδήγηση, χωρίς ωστόσο να αντιμετωπίζει φόβο ή σύγχυση. Εδώ σας παρουσιάζουμε μερικές συμβουλές από ειδικούς που θα σας βοηθήσουν να αντιμετωπίσετε αυτή τη δύσκολη κατάσταση με τον καλύτερο τρόπο
Να είστε ανοιχτοί και ειλικρινείς
Οι γονείς που προσπαθούν να βοηθήσουν το παιδί τους να αντιμετωπίσει το θάνατο ενός κατοικιδίου ζώου πρέπει να είναι ανοιχτοί και ειλικρινείς στις συζητήσεις τους. Η Lauren Ross, κλινική κοινωνική λειτουργός, συνιστά να χρησιμοποιείτε απλά και κατανοητά λόγια, αντί να χρησιμοποιείτε φράσεις που μπορεί να προκαλέσουν σύγχυση, όπως “κοιμήθηκε” ή “πέθανε”. Είναι σημαντικό να εξηγήσετε στο παιδί ότι το ζώο δεν θα ξυπνήσει ξανά και ότι ο θάνατος είναι μόνιμος. Ξεκινήστε μια ειλικρινή συζήτηση με το παιδί και απαντήστε στις ερωτήσεις του όσο πιο ανοιχτά και ειλικρινά γίνεται
Αποδεχτείτε τα συναισθήματα των παιδιών
Ο τρόπος με τον οποίο αντιδρούμε στα συναισθήματα των παιδιών μας εξαρτάται από την καθοδήγηση και τη δυναμική της οικογένειας. Το πιο σημαντικό είναι να δείξουμε ανοχή και αντίληψη προς τα συναισθήματα του παιδιού. Η Heidi McBain, σύμβουλος μητέρων, προτείνει να είμαστε επιφυλακτικοί για τις αλλαγές στη συμπεριφορά του παιδιού, όπως προβλήματα στον ύπνο, συμπεριφορά που δείχνει συνδυασμένη με το θάνατο του κατοικιδίου ή περισσότερο κλάμα. Είναι σημαντικό να δείξουμε ανοχή και να στηρίξουμε τα παιδιά μας καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας της πένθους
Δείξτε στα παιδιά ότι ο θάνατος είναι μέρος της ζωής
Είναι σημαντικό να μιλήσουμε στα παιδιά μας για τον θάνατο και να τους δείξουμε ότι αποτελεί μέρος της ζωής. Μιλήστε με τα παιδιά για τον κύκλο ζωής και πώς οι ζώντες οντότητες γεννιούνται, μεγαλώνουν και πεθαίνουν. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τα παιδιά σε μικρή ηλικία. Αναφέρετε τον φυσικό κύκλο της ζωής και την αντίστοιχη διαδικασία του θανάτου. Αναγνωρίστε τη θλίψη τους και δείξτε τους ότι είναι φυσιολογικό να πενθούν
Μην φοβάστε να συμπαρασταθείτε
Οι γονείς συχνά φοβούνται να βοηθήσουν το παιδί τους να θρηνήσει, αλλά αυτό είναι λάθος. Η Carole Lieberman, ψυχίατρος και συγγραφέας, αναφέρει ότι πρέπει να επιτρέψουμε στα παιδιά να εκφράσουν τα συναισθήματά τους, ακόμη και αν αυτό σημαίνει να κλαίνε. Ο θάνατος ενός κατοικιδίου είναι μια σοβαρή απώλεια για όλα τα μέλη της οικογένειας και είναι σημαντικό να δείξουμε στα παιδιά μας ότι καταλαβαίνουμε και υποστηρίζουμε τα συναισθήματά τους
Μνημονεύστε το κατοικίδιο
Για να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να αντιμετωπίσουν το θάνατο ενός αγαπημένου κατοικιδίου, μπορούμε να αναζητήσουμε τρόπους να το θυμηθούμε. Ένας τρόπος είναι να φτιάξουμε ένα άλμπουμ με φωτογραφίες του και να του αφιερώσουμε χρόνο για να μιλήσουμε για ευχάριστες αναμνήσεις. Είναι σημαντικό να μην βιαστούμε να αντικαταστήσουμε το κατοικίδιο, καθώς αυτό μπορεί να διακόψει τη διαδικασία της πένθους και να μειώσει την ευκαιρία του παιδιού να μάθει να αντιμετωπίζει το θάνατο και την απώλεια
Κάθε ηλικία έχει διαφορετικές ανάγκες
Η προσέγγιση που θα χρησιμοποιήσουμε για να βοηθήσουμε ένα παιδί να αντιμετωπίσει το θάνατο ενός κατοικιδίου εξαρτάται από την ηλικία του. Για παράδειγμα, το 15χρονο παιδί καταλαβαίνει και μπορεί να αντιμετωπίσει το θάνατο με διαφορετικό τρόπο από ένα 3χρονο. Μιλήστε με τα παιδιά σας με τρόπο που να ταιριάζει στην ηλικία και την κατανόησή τους. Η επικοινωνία και η ανοιχτή ανταλλαγή απόψεων είναι ζωτικές για να βοηθήσουμε τα παιδιά να αντιμετωπίσουν και να ξεπεράσουν την απώλεια του αγαπημένου τους πλάσματος
Το θάνατο ενός κατοικιδίου μπορεί να λειτουργήσει ως μάθημα ζωής για τα παιδιά μας. Είναι σημαντικό να το αντιμετωπίσουμε με ειλικρίνεια, να αναγνωρίσουμε τα συναισθήματα του παιδιού και να του δείξουμε ότι ο θάνατος είναι μέρος της ζωής. Ας δείξουμε στα παιδιά μας ότι είμαστε δίπλα τους και θα τα υποστηρίξουμε σε αυτήν τη δύσκολη περίοδο της ζωής τους.
