Η κατάθλιψη είναι μια σοβαρή ασθένεια που επηρεάζει έναν στους δέκα ανθρώπους κάποια στιγμή στη ζωή τους. Παρά τη διαδεδομένη άποψη, δεν είναι απλώς μια έκφραση έντονης θλίψης ή στεναχώριας. Εκείνο που έχει σημασία είναι να αναγνωρίσουμε τους μύθους που την περιβάλλουν και να ξεδιαλύνουμε τα πραγματικά γεγονότα.
Ένας από τους πιο συνηθισμένους μύθους είναι ότι η κατάθλιψη εμφανίζεται όταν νιώθουμε πολύ στεναχωρημένοι. Η αλήθεια είναι ότι η στεναχώρια, το στρες και η θλίψη αποτελούν φυσιολογικά συναισθήματα που μπορούμε να βιώσουμε σε διάφορα στάδια της ζωής μας. Η κατάθλιψη, από την άλλη μεριά, χαρακτηρίζεται από ένα διαρκές αίσθημα απελπισίας και αποτυχίας, απώλεια ευχαρίστησης και κίνητρου. Είναι ένας πόνος που μας συνοδεύει καθημερινά και δυσλειτουργεί την καθημερινότητά μας για τουλάχιστον δύο εβδομάδες. Συχνά, έρχεται με μαύρες σκέψεις και αυξημένο κίνδυνο αυτοκτονίας.
Ένας άλλος μύθος που περιβάλλει την κατάθλιψη είναι ότι παθαίνουν μόνο όσοι έχουν αδύναμο χαρακτήρα. Πράγματι, η κατάθλιψη εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως το χρόνιο στρες, η γήρανση και οι κοινωνικοοικονομικές συνθήκες. Επιπλέον, η κατάθλιψη μπορεί να προκύψει έπειτα από τραυματικά γεγονότα, υπερβολική χρήση αλκοόλ και κάνναβης, και ακόμη και μετά από εγκεφαλικό τραύμα. Δεν είναι κάτι που σχετίζεται με την χαρακτήρα μας, αλλά με τις συνθήκες που βιώνουμε.
Ένας άλλος μύθος είναι ότι οι φίλοι μας μπορούν να μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε την κατάθλιψη. Παρόλο που η υποστήριξη από τους φίλους είναι σημαντική, η κατάθλιψη απαιτεί επαγγελματική βοήθεια. Ο ψυχίατρος είναι ο ειδικός που μπορεί να διαγνώσει και να θεραπεύσει την κατάθλιψη με φαρμακευτική αγωγή και ψυχοθεραπεία.
Ένα άλλο παρανόηση είναι ότι τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα είναι εθιστικά. Αυτό δεν ισχύει. Τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα είναι ασφαλή και δεν προκαλούν εθισμό. Είναι σημαντικό, ωστόσο, να λαμβάνουμε τα φάρμακα με την ακρίβεια που έχει συνταγογραφήσει ο γιατρός μας.
Επιπλέον, πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι μετά από λίγο καιρό που παίρνουν αντικαταθλιπτικά τα προβλήματα τους θα εξαφανιστούν. Θα πρέπει να είμαστε υπομονετικοί, καθώς τα αντικαταθλιπτικά χρειάζονται κάποιο χρόνο (δύο έως οκτώ εβδομάδες) για να αποδώσουν αποτελέσματα. Είναι επίσης σημαντικό να συνεχίσουμε τη θεραπεία για ένα περίοδο έξι μηνών, για να αποτρέψουμε τον επαναπυροδότηση της νόσου.
Τέλος, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι οι σχέσεις και οι κοινωνικοί παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν την εμφάνιση της κατάθλιψης. Το διαζύγιο, ο θάνατος ενός αγαπημένου, η χαμηλή αυτοεκτίμηση και η αυστηρή κριτική του εαυτού μας μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο εμφάνισης κατάθλιψης.
Είναι σημαντικό να αντιμετωπίζουμε την κατάθλιψη ως μια σοβαρή νόσο και να ζητάμε βοήθεια όταν νιώθουμε ότι δεν μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε μόνοι μας. Η επαγγελματική βοήθεια μπορεί να κάνει τη διαφορά στην ανάρρωσή μας και να μας βοηθήσει να ξαναβρούμε τη χαρά και την ευτυχία στη ζωή μας.
