Αποκαλυπτικό είναι το αποτέλεσμα μιας ομάδας ερευνητών από τη Σχολή Ιατρικής του Πανεπιστημίου του Μιζούρι που αποκαλύπτει τον υψηλό κίνδυνο για ψυχικές διαταραχές που αντιμετωπίζουν οι ασθενείς με σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου. Σύμφωνα με τα ευρήματα της μελέτης, η οποία δημοσιεύθηκε στο Irish Journal of Medical Science, περισσότερο από το 38% των ασθενών αντιμετώπιζε αγχώδεις διαταραχές και πάνω από το 27% αντιμετώπιζε κατάθλιψη. Τα ποσοστά αυτά είναι διπλάσια σε σύγκριση με τον γενικό ενήλικο πληθυσμό.
Η μελέτη βασίστηκε σε δεδομένα από περισσότερες από 1,2 εκατομμύρια νοσηλείες ασθενών με σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου σε 4.000 νοσοκομεία των ΗΠΑ. Εκτός από τις αγχώδεις διαταραχές και την κατάθλιψη, παρατηρήθηκε υψηλότερη συχνότητα αυτοκτονικών ιδεασμών, διπολικής διαταραχής και διατροφικών διαταραχών σε αυτή την ομάδα ασθενών.
Το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου είναι μια χρόνια διαταραχή του γαστρεντερικού συστήματος που επηρεάζει έως και το 15% του πληθυσμού. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν κράμπες, κοιλιακό άλγος, φούσκωμα, αέρια και διάρροια. Υποψίες ερευνητών επικεντρώνονται στο γνωστό άξονα εντέρου-εγκεφάλου, καθώς πιστεύουν ότι η δυσλειτουργία του μπορεί να οδηγήσει σε ψυχολογικά προβλήματα.
Ωστόσο, η μελέτη εστιάζει και σε μια σημαντική πτυχή: τον ρόλο των επαγγελματιών υγείας στην αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων. Οι ερευνητές καλούν τους γιατρούς και το υπόλοιπο προσωπικό του τομέα να επικεντρωθούν στην θεραπεία και των δυο αυτών πτυχών του προβλήματος, προκειμένου να πετύχουν καλύτερο έλεγχο και αποτελεσματική αντιμετώπιση των ασθενών με σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου.
Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία τόσο του συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου όσο και των συνοδών ψυχικών διαταραχών είναι ουσιώδης για τη μείωση των εισαγωγών στο νοσοκομείο και των διάφορων θεραπευτικών παρεμβάσεων που απαιτούνται και επιβαρύνουν τα συστήματα υγείας.
Έχει αποδειχθεί ότι χρόνιες καταστάσεις όπως το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου συνδέονται στενά με το άγχος και την ανικανότητα για την πραγμάτωση εργασιακών υποχρεώσεων, έχοντας έτσι αρνητικές επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής των ασθενών και των οικογενειών τους. Επομένως, η δεύτερη πτυχή του άξονα είναι εξίσου σημαντική για την ολοκληρωμένη αντιμετώπιση του προβλήματος.
Οι ερευνητές προτρέπουν τους επαγγελματίες υγείας να συνδυάσουν τη θεραπεία των συμπτωμάτων του συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου με την αξιολόγηση και την αντιμετώπιση των σχετικών ψυχικών καταστάσεων. Μόνο με την ευεργετική συνεργασία των ειδικών σε αυτούς τους δύο τομείς μπορεί να προσφερθεί η απαραίτητη βοήθεια στους ασθενείς και να βελτιωθεί η ποιότητα της ζωής τους.
