Όταν το εφηβάκι σου λέει “Δεν με καταλαβαίνεις”, αντιμετωπίζεις μια ολόκληρη σειρά συναισθημάτων. Μπορείς να εκνευριστείς, να λυπηθείς, να ανησυχήσεις, να απογοητευτείς. Έτσι είναι όταν τα παιδιά μπαίνουν στην εφηβεία, γιατί αυτό ακριβώς αισθάνονται. Ωστόσο, αυτή η φράση μπορεί επίσης να απομακρύνει γονείς και παιδιά. Αν κολλήσεις σε αυτά που λέει, τότε έχεις χάσει το παιχνίδι. Η φράση θα σας απομακρύνει ακόμα περισσότερο. Όμως, αν ακούσεις το συναίσθημα που βρίσκεται πίσω από αυτά τα λόγια, μπορείς να επανακτήσεις μια σύνδεση με το παιδί σου. Το “δεν με καταλαβαίνεις” σημαίνει “θέλω να με καταλάβεις” και “θέλω να είμαστε πιο κοντά για να με καταλάβεις”. Πόσες φορές δεν έχεις πει κάτι παρόμοιο σε έναν σύντροφο ή ένα φίλο; Δεν το είπες για να τον πληγώσεις, αλλά για να προσπαθήσει να σε καταλάβει! Η εφηβεία είναι η περίοδος που τα παιδιά νιώθουν έτοιμα να αποχωριστούν τους γονείς τους, για να ανακαλύψουν την ταυτότητά τους πέρα από αυτούς. Είναι απαραίτητο να το κάνουν για να μάθουν καλύτερα τον εαυτό τους, πέρα από την οικογένεια. Και εμείς, οι γονείς, πρέπει να αποδεχτούμε αυτή τη φάση και να αλλάξουμε την προσέγγισή μας. Πρέπει να γίνουμε από καθοδηγητές, συμπαραστάτες. Τα έφηβα παιδιά μας μας χρειάζονται ακόμα, απλά με διαφορετικό τρόπο.
Όταν τα έφηβα παιδιά μας λένε “δεν με καταλαβαίνεις”, πρέπει να αποφύγουμε να αντιδράσουμε με τρόπο που θα προκαλέσει έκρηξη. Δεν πρέπει να πούμε “δεν έχεις δίκιο” ή “σε καταλαβαίνω”, γιατί αυτό θα είναι απλά λόγια. Πρέπει να δείξουμε αυτοέλεγχο και να μείνουμε ψύχραιμοι. Τα παιδιά παίρνουν δύναμη από την ψυχραιμία μας, και αυτό τους βοηθά να ανακαλύψουν τον τρόπο να εκφράσουν τα συναισθήματά τους. Πρέπει να βρούμε τρόπους να συνδεθούμε με το παιδί μας και να ακούσουμε αυτά που το απασχολούν. Όταν μας λέει “δεν με καταλαβαίνεις”, ας απαντήσουμε με “θέλω πραγματικά να σε καταλάβω” και ας μιλήσουμε μαζί του για αυτά που τον απασχολούν. Πρέπει να δημιουργήσουμε ένα ασφαλές περιβάλλον, όπου το παιδί μας να μπορεί να εκφράσει ελεύθερα τα συναισθήματά του, χωρίς να φοβάται τις αντιδράσεις μας.
Στην εφηβεία, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι τα παιδιά μας χρειάζονται ακόμα την αγάπη και τη στήριξή μας, απλά με διαφορετικό τρόπο. Όταν λένε “δεν με καταλαβαίνεις”, πραγματικά ζητούν τη συμπαράστασή μας και την κατανόησή μας. Ας είμαστε εκεί για αυτά τα παιδιά, ακούγοντας το συναίσθημά τους και βοηθώντας τα να ανακαλύψουν την ταυτότητά τους. Ας αλλάξουμε τη γονεική μας προσέγγιση και ας γίνουμε συμπαραστάτες στο ταξίδι αυτό.
