ΝέοΤα παιδιά μας μεγαλώνουν και μαθαίνουν πάντα κάτι καινούργιο. Αυτό που δε θα περίμενε κανείς είναι ότι, μέσα στην αγνότητα και την αθωότητά τους, μπορούν να κρύβουν και να εκφράζουν συναισθήματα που πολλοί θεωρούν αδυναμία. Έκζεμα, βρέξιμο κρεβατιού, άρνηση φαγητού, μπορεί να είναι μόνο ορατές συνέπειες αυτών των κρυμμένων συναισθημάτων.
Πολλοί λένε πως τα παιδιά που μεγαλώνουν σε μια ευνοϊκή και υποστηρικτική οικογένεια θα γίνουν αδύναμα άτομα. Αυτή η αποσιώπηση των συναισθημάτων προσπαθεί να δικαιολογήσει τις παιδαγωγικές μεθόδους που επικρατούν. Αλλά είναι πράγματι δυνατόν η αγάπη και η ευημερία να καταστρέψουν ένα παιδί; Κάποιοι ίσως ισχυριστούν το αντίθετο, για να στηρίξουν την θεωρία τους.
Όμως, τι είναι η ζωή που θέλουμε να προσφέρουμε στα παιδιά μας; Μήπως πρέπει να τους μάθουμε τις δυσκολίες, την άδικη αντιμετώπιση, τις τιμωρίες και τον πόνο; Μήπως πρέπει να τα προετοιμάσουμε για τη ζωή καταδικάζοντάς τα να αντιμετωπίζουν την κακομοίρα; Αυτή η θεώρηση όχι μόνο είναι παλαιομοδίτικη, αλλά επίσης είναι καταστροφική για την ψυχολογία των παιδιών.
Ο ρόλος μας ως γονείς είναι να ενθαρρύνουμε τα παιδιά μας να εκφράζουν τα συναισθήματά τους. Όταν τα παιδιά αισθάνονται αγαπημένα, προστατευμένα και ελεύθερα, δεν έχουν ανάγκη να κλείσουν μέσα τους με τον πόνο τους. Αντίθετα, μπορούν να εκφραστούν ελεύθερα και να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες με περισσότερη αντοχή και αυτοπεποίθηση. Κανένα παιδί δεν γίνεται αδύναμο όταν η ζωή του ξεκινάει με αγάπη, στήριξη και ευαισθησία.
Πολλές φορές, οι ενήλικες αρνούνται να αποδεχτούν την εκδήλωση των συναισθημάτων ως ένδειξη δυναμικότητας και ψυχικής υγείας. Παρόλα αυτά, είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε ότι η καταπίεση των συναισθημάτων μας μας κάνει αδύναμους και όχι η έκφρασή τους, ειδικά όταν αυτή γίνεται με δίκαιο και ορθό τρόπο. Ο θυμός, τα δάκρυα, ο φόβος, είναι αναπόσπαστο μέρος της ανθρώπινης εμπειρίας και δείχνουν ότι κάτι σημαντικό συμβαίνει. Όμως, αυτά τα συναισθήματα δεν πρέπει να εκφράζονται απερίσκεπτα και ατίθασα, αλλά να αποκωδικοποιηθούν και να μάθουμε το νόημά τους.
Κλείνοντας, θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι τα παιδιά που μπορούν να εκφράσουν τα συναισθήματά τους δεν είναι αδύναμα, αλλά δυνατά και ευαίσθητα. Αυτό είναι καλό, γιατί τα βοηθά να είναι ευαίσθητοι και επιεικείς στους γύρω τους. Ο ρόλος μας ως γονείς και ενήλικες είναι να υποστηρίξουμε τα παιδιά μας να εκφράζουν τα συναισθήματά τους και να τα βοηθήσουμε να μάθουν να διαχειρίζονται τις δυσκολίες της ζωής.
Διαβάστε ακόμα:
– Πως να βοηθήσετε τα παιδιά σας να αναγνωρίζουν και να εκφράζουν τα συναισθήματά τους
– 10 συναισθήματα που ανακαλύπτει η κόρη μου και πώς να τα διαχειριστείτε.
