Ο Ηλιος, ο μεγαλύτερος αστέρας στο ηλιακό μας σύστημα, αποτελεί ένα καίριο μέρος της καθημερινότητάς μας. Ο ίδιος ο Ήλιος, όμως, έχει κι αυτός έναν κύκλο ζωής και όταν ο φωτεινός του υδρογόνος καυτήρας εξαντληθεί, ο Ήλιος θα πεθάνει σιγά-σιγά. Η ερώτηση που προκύπτει είναι τι θα συμβεί στα πλανητικά μας συστήματα κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας.
Μια νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό “Monthly Notices of the Royal Astronomical Society” (MNRAS), προσπαθεί να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα. Κατά τη διάρκεια της εξέτασης αυτής, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι εσωτερικοί πλανήτες, όπως η Έρις και η Αφροδίτη, πιθανότατα θα καταπιούνταν από τον Όλεθρο της Ηλικής Μάζας. Οι επίσημες προβλέψεις δείχνουν ότι ακόμα και η Γη, όσο και αν επιβιώσει περισσότερο από τον Ήλιο, δεν θα είναι πια κατοικήσιμη.
Ποιες είναι, όμως, οι πιθανότητες για τους υπόλοιπους πλανήτες; Η μελέτη αυτή αναφέρει ότι οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, όπως ο Άρης και οι τέσσερις γίγαντες αερίων, Δίας, Κρόνος, Ουρανός και Ποσειδώνας, θα κυκλοφορούν γύρω από έναν λευκό νάνο-Ήλιο. Απ’ όσα πλανητικά αντικείμενα επιβιώσουν, τα μικρότερα φεγγάρια και οι αστεροειδείς θα διαλυθούν και θα μετατραπούν σε σκόνη, πριν πέσουν στο νεκρό άστρο.
Η μελέτη αυτή αποκαλύπτει την αναταραχή και την πολυπλοκότητα των πλανητικών συστημάτων κατά τη διάρκεια της εξέλιξής τους. Μια πιθανή εξέλιξη είναι ότι η Γη μπορεί να απομακρυνθεί αρκετά για να αποφύγει την καταπόνηση από τον “φωτιοθερμικό” Ήλιο, αλλά αυτό δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι θα είναι ένα ακόμα κατοικήσιμο πλανήτη. Η απώλεια της ατμόσφαιρας και του ωκεανού της θα καταστήσει τη Γη ανένδοτη.
Εν κατακλείδι, η μοίρα του ηλιακού μας συστήματος κατά την τελική φάση της εξέλιξής του είναι αβέβαιη και πολύπλοκη. Παρόλα αυτά, οι μελέτες μας μας βοηθούν να κατανοήσουμε καλύτερα αυτήν τη διαδικασία. Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα φαίνεται να είναι προφανής: όταν ο Ήλιος “πεθάνει”, η Γη και οι άλλοι πλανήτες θα αντιμετωπίσουν μια αναπόφευκτη μεταμόρφωση.
