Το Νταχάου (Dachau) αποτελεί ένα από τα πιο σκληρά σύμβολα του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου και της ναζιστικής εποχής. Πρωτοπορείτο στην οργάνωση των στρατοπέδων συγκέντρωσης από τα Ες-Ες (SS) και αποτέλεσε πρότυπο για πολλά άλλα στρατόπεδα που ακολούθησαν. Το εν λόγω στρατόπεδο άνοιξε τις πύλες του το 1933 και δέχτηκε αρχικά πολιτικούς αντιφρονούντες, κυρίως κομμουνιστές και σοσιαλδημοκράτες. Με την πάροδο του χρόνου, η σύνθεση των κρατουμένων επεκτάθηκε και περιλάμβανε άλλες κατηγορίες, όπως ομοφυλόφιλους, Ρομά, Μάρτυρες του Ιεχωβά, εβραίους, ποινικούς, και πολίτες από χώρες υπό κατοχή
Το Νταχάου, που κτίστηκε στα περίχωρα της πόλης Νταχάου, λειτούργησε ως βασικό στρατόπεδο συγκέντρωσης, ενώ παράλληλα είχε πολλά παραρτήματα που ήταν διασκορπισμένα σε διάφορες περιοχές της νότιας Γερμανίας και της Αυστρίας. Άνθρωποι από όλη την Ευρώπη καταλήγονταν εδώ, περνώντας μέσα από τις φρικτές συνθήκες διαβίωσης, την υποσιτισμένη καθημερινότητα, αλλά και τα πειράματα που διεξήγαγαν οι ναζί για την εξαγωγή γιατρικών και επιστημονικών γνώσεων. Ο τρόπος με τον οποίο μεταχειρίζονταν τους κρατουμένους ήταν απάνθρωπος και βασιζόταν σε απείθεια, βασανιστήρια και αποπροσανατολισμό
Τα πλήρη αρχεία του Νταχάου δείχνουν πως τουλάχιστον 32.000 κρατούμενοι έχασαν τη ζωή τους λόγω των φρικτών συνθηκών και των ασθενειών που επικρατούσαν εκεί. Αρκετοί άλλοι μεταφέρθηκαν σε στρατόπεδα εξόντωσης στην Πολωνία. Η θέση των εβραίων και οι πληγές που υπέστησαν κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος είναι κατακλυστικές και αποτυπώνονται εδώ με αδυναμία να αντιληφθούμε την έκταση της τραγωδίας
Το Νταχάου απελευθερώθηκε από τους Αμερικανούς στις αρχές του 1945 και στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε ως φυλακή για τους υπόδικους Ναζί που περίμεναν να δικαστούν στη Νυρεμβέργη. Οι επιστήμονες και οι γιατροί που διεξήγαγαν τα πειράματα στους κρατουμένους καταδικάστηκαν σε θάνατο στη “Δίκη των Γιατρών”. Αυτή η δίκη σήμανε το πρώτο βήμα προς την αναγνώριση και την τιμωρία των ενόχων για τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης κατά τη διάρκεια του πολέμου
Το Νταχάου παραμένει μια μαύρη σελίδα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Είναι σημαντικό να μην ξεχνάμε τα γεγονότα που έλαβαν χώρα εκεί και να διδασκόνται στις νεότερες γενιές, ώστε να αποφεύγονται παρόμοιες φρικτές καταστάσεις στο μέλλον. Οι μνήμες αυτές πρέπει να μας υπενθυμίζουν την αξία και τη σημασία της ελευθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
