Η αναγγελία θανάτου του Λοράν Καντέ, ο οποίος πρόσφατα γίνε 63 χρονών, με έκανε να θυμηθώ την τρομακτική ταινία του “Ελεύθερος Ωραρίου” (L’ Emploi du Temps στα γαλλικά, Time Out στα αγγλικά), η οποία αποτελεί άνευ αμφιβολία την πιο τρομακτική ταινία που έχω δει ποτέ. Αυτή η ταινία δεν είναι τρόμου, αν και ο Καντέ εμπνεύστηκε από έναν από τους πιο αποτρόπαιους εγκληματικούς χαρακτήρες, τον Ζαν-Κλοντ Ρομάν, ο οποίος το 1993 σκότωσε τη σύζυγό του, τα παιδιά του, τους γονείς του και πυρπόλησε το σπίτι του. Το ενδιαφέρον της ταινίας βρίσκεται όχι στα εγκλήματα και τις αυτοκτονίες, αλλά στην καταπιεστική αίσθηση της παράνοιας που δημιουργείται από την αυταπάτη και την εξαπάτηση.
Στην ταινία, ο κεντρικός χαρακτήρας, ο Βενσάν, είναι ένας άνδρας που αισθάνεται αποξενωμένος από τον κόσμο του. Ζει μια εικονική ζωή, προσποιούμενος ότι είναι απασχολημένος και επιτυχημένος, ενώ στην πραγματικότητα είναι άνεργος. Καθημερινά, ο Βενσάν περνάει το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας του κάνοντας βόλτες με το αυτοκίνητό του, κρυφοκοιμώμενος ενώ η οικογένειά του νομίζει ότι βρίσκεται σε επαγγελματικά ταξίδια. Με τον αυξανόμενο αριθμό των ψεμάτων του, η ζωή του φαίνεται να παίρνει μια απρόβλεπτη τροπή, καθώς ανακαλύπτουμε ότι η αυταπάτη και η εξαπάτηση μπορούν να έχουν απελευθερωτική δύναμη, τουλάχιστον για κάποιο διάστημα.
Η ταινία αποτελεί μια ατμοσφαιρική δραματική σάτιρα και μας συνειδητοποιεί τον εφιάλτη της ψευδαισθήσεως που υπάρχει μέσα από την εταιρική εργασία. Ο Βενσάν λατρεύει το να οδηγεί προς το γραφείο και τώρα που δεν έχει δουλειά, περιφέρεται με το αυτοκίνητό του προκειμένου να ικανοποιήσει αυτήν την επιθυμία. Ο τίτλος της ταινίας, “Ελεύθερος Ωραρίου”, καθίσταται ακόμα πιο απειλητικός σε μια εποχή όπου η απασχόληση βασίζεται σε ανασφάλεια και η επαγγελματική πορεία είναι αβέβαιη. Όπως παρατηρεί και ο Βενσάν, ο κόσμος γεμίζει “στιγμές απουσίας και άγνωστα πρόσωπα”.
Αυτή η ταινία είναι μια σκοτεινή εξερεύνηση της παθολογίας της καθημερινής ζωής και του πώς οι ψευδαισθήσεις μπορούν να μας εξαπατήσουν και να μας πνίξουν. Ενώ οι περισσότεροι από εμάς αγωνιζόμαστε να διατηρήσουμε τη φήμη και την εικόνα μας, η ταινία μας υπενθυμίζει την ανάγκη να αναγνωρίζουμε την πραγματικότητα και να ζούμε με αυθεντικότητα. Μην επιτρέπετε να σας ελέγχουν οι ψευδαισθήσεις σας και οι παρανοήσεις σας, γιατί μόνο έτσι μπορείτε να ζήσετε μια πραγματικά ελεύθερη ζωή.
