Ένα μωρό 18 μηνών, αν μπορούσε να μιλήσει, τι θα έλεγε; Μάλλον κάτι παρόμοιο με αυτό που διαβάζουμε στο βιβλίο της Ιζαμπέλ Φιλιοζά, με τίτλο “Τα δοκίμασα όλα”. Μας εξηγεί πως το νευρικό σύστημα των παιδιών υπερφορτώνεται και αντιδρά με μια έκρηξη που ονομάζεται tantrum. Οι γονείς ζητούν να ηρεμήσουν, αλλά αυτή η αντίδραση είναι ο τρόπος που τα παιδιά βρίσκουν για να αποφορτίζουν την εντάση. Κρίνουμε αμέσως την αντίδρασή τους ως θέατρο, όμως δεν αντιλαμβανόμαστε ότι αυτή είναι η μέθοδος της αυτοψυχανάλυσης των παιδιών για να βρουν ηρεμία.
Ο εγκέφαλος ενός παιδιού υποδέχεται χιλιάδες ερεθίσματα και δεν μπορεί να τα επεξεργαστεί. Αυτό προκαλεί ανασφάλεια και άγχος, γιατί δεν μπορούν να εστιάσουν και να συγκεντρωθούν σε κάτι συγκεκριμένο. Το να ζητήσουν αυτό που βλέπουν καθησυχάζει τους νευρώνες τους. Όμως, είναι παράλογο να απαιτούμε από ένα παιδί να ηρεμήσει απλά με λόγια. Το μόνο που τους βοηθάει πραγματικά είναι μια αγκαλιά, μια τρυφερή και σταθερή αγκαλιά. Αυτή η αγκαλιά εκκρίνει οξυτοκίνη, μια ορμόνη που τους βοηθάει να ηρεμήσουν και να αναπτύξουν τις νευρικές οδούς επικοινωνίας για τη διαχείριση των συναισθημάτων τους.
Για να αποφύγουμε να ανταγωνιζόμαστε το παιδί και να αγοράζουμε κάθε φορά αυτό που θέλει, μπορούμε να προβλέπουμε την κρίση. Όταν βρισκόμαστε σε καταστήματα ή σε περιβάλλοντα με πολλά ερεθίσματα, ας δώσουμε στο παιδί κάτι να κάνει, κάτι που θα το βοηθήσει να εστιάσει και να ηρεμήσει. Έτσι, ο εγκέφαλος του παιδιού θα εκκρίνει ντοπαμίνη, μια ορμόνη που μειώνει το άγχος και προστατεύει τα συστήματά του από το φόβο και το θυμό.
Για παράδειγμα, μπορούμε να του πούμε να διαλέξει κάποια φρούτα από το σούπερ μάρκετ. Αν τον εμπλέξουμε στη διαδικασία της αγοράς και του δώσουμε κάτι να κάνει, θα κερδίσουμε χρόνο και ηρεμία. Ταυτόχρονα, θα αποφύγουμε εντάσεις και δράματα όταν βρισκόμαστε μπροστά σε πολύ κόσμο.
Αυτά τα λόγια, αν μπορούσε να τα εκφράσει ένα μωρό 18 μηνών, θα ήταν μια προσευχή για βοήθεια και κατανόηση. Οι κρίσεις των παιδιών είναι ένας τρόπος να μας ζητούν αγκαλιές και προσοχή. Ας μην τους αφήνουμε να αναζητούν άλλους τρόπους για να ανακουφιστούν και ας τους προσφέρουμε αυτό που χρειάζονται περισσότερο: την αγάπη μας και μια αγκαλιά.
