Στην πορεία της ανατροφής ενός παιδιού, η αγάπη αποτελεί αναγκαιότητα. Αγάπη που δεν λειψυδρίαζει, χωρίς προϋποθέσεις και αστυνομικά αυθαίρετα όρια. Αυτή η αγάπη περιλαμβάνει την αποδοχή και την αγάπη του γονέα για το παιδί του, ανεξάρτητα από τις πράξεις του και τη συμπεριφορά του. Ωστόσο, υπάρχουν πολλοί γονείς που, λόγω διαφόρων συνθηκών κατά τη διάρκεια της παιδικής τους ηλικίας, δεν έλαβαν μια τέτοια αγάπη από τους γονείς τους. Είτε γιατί οι δικοί τους γονείς αντιμετώπιζαν τα δικά τους προβλήματα, είχαν ελλιπή εκπαίδευση, ακολουθούσαν αυστηρούς κανόνες για την ανατροφή των παιδιών ή επείδη οι γονείς τους απαιτούσαν από αυτούς να είναι τέλειοι, να έχουν άψογη συμπεριφορά, να έχουν πολλές ευθύνες κ.λπ. Έτσι, πολλοί γονείς βρίσκονται σήμερα σε μια δύσκολη κατάσταση: να ανατρέψουν τα παιδιά τους με πολύ αγάπη, παρά το γεγονός ότι δεν την έλαβαν από τους δικούς τους γονείς. Είναι όμως δυνατόν αυτό να επιτευχθεί όταν ο γονέας ο ίδιος δεν έχει απολαύσει μια τέτοια αγάπη ή έχει απορροφήσει ελάχιστη αγάπη από τους γονείς του; Η απάντηση είναι ΝΑΙ!
Πώς γίνεται αυτό; Αγαπώντας τον εαυτό του ο γονέας χωρίς προϋποθέσεις. Αυτό συνεπάγεται την αποδοχή και την αγκαλιά του γονέα προς τον εαυτό του, με τα πλεονεκτήματα και τα ελαττώματά του, με τις “ατέλειές” του. Ο γονέας μπορεί να παράσχει αγάπη χωρίς προϋποθέσεις στον εαυτό του όταν αποφασίζει να αναζητήσει υποστήριξη και ενθάρρυνση είτε από την οικογένειά του είτε από έναν επαγγελματία, ώστε να συνεχίσει να προοδεύει προς τη σωστή κατεύθυνση. Ο γονέας χρειάζεται να θεωρεί την αγάπη ως ένα ενεργητικό δρώμενο, όχι απλώς μια συναίσθημα. Τι μπορεί να κάνει για να εκφράσει την αγάπη του προς το παιδί του; Πώς μπορεί να το δείξει; Τι χρειάζεται το παιδί για να κατανοήσει ότι το αγαπά; Σκεφτείτε, “Τι μπορώ να κάνω αυτήν τη στιγμή για να εκφράσω την αγάπη μου προς το παιδί μου; Ποια είναι η μεγαλύτερη χειρονομία αγάπης;” και απλά κάντε το! Ο γονέας θα πρέπει να θυμάται ότι η αγάπη δεν σημαίνει να καλύπτει όλες τις ανάγκες του παιδιού και να χαίρει αποκλειστικώς αυτές. Μέρος της αγάπης είναι να προστατεύεις το παιδί σου από κακές πρακτικές, αλλά και από τον ίδιο του τον εαυτό. Η αγάπη δεν σημαίνει να αγοράζεις ο,τιδήποτε υλικό αγαθό μπορείς για να κάνεις ευτυχισμένο το παιδί σου και να του δείξεις ότι τον αγαπάς. Αντίθετα, η αγάπη σημαίνει να επιτρέπεις στο παιδί σου να μάθει να διαχειρίζεται την απογοήτευση και να αντιμετωπίζει τις δυσκολίες του ζωής. Ο γονέας χρειάζεται να μάθει να συγχωρεί. Για να ξεπεράσει αρνητικά συναισθήματα, πληγές και δυσκολίες του παρελθόντος, ο τρόπος είναι να μάθει να συγχωρεί. Ο γονέας πρέπει να συγχωρεί το παιδί του για τις φορές που συμπεριφέρθηκε ακριβώς όπως παιδί και έκανε λάθη ή είχε ανάμεικτη συμπεριφορά. Αλλά επίσης, πρέπει να μάθει να συγχωρεί τον εαυτό του για τις αποτυχίες και τις ατέλειες του, και να μάθει να επιβραβεύει το παιδί του για τις σωστές πράξεις και τις καλές προσπάθειες που καταβάλλει.
Καθώς κάνετε την προσπάθεια να γίνετε ένας καλός γονέας, θυμηθείτε ότι η αγάπη δεν ξεκινά από το παρελθόν σας, αλλά από το παρόν και το μέλλον. Με αυτόν τον τρόπο, μπορείτε να δημιουργήσετε μια αλυσίδα αγάπης που θα διαρκέσει γενιές και θα επιδράσει θετικά στα παιδιά σας. Ο σημαντικότερος παράγοντας για να γίνετε ένας υπέροχος γονέας είναι να αγαπάτε τον εαυτό σας πρώτα, με τον τρόπο που αξίζετε, και κατόπιν να μοιράζεστε αυτήν την αγάπη με τα παιδιά σας.
