Στον σύγχρονο κόσμο που ζούμε, το πρόβλημα της διατροφής αποτελεί μια σημαντική πρόκληση για την ανθρωπότητα. Ο τρόπος ζωής που ακολουθούμε, με τον υπερκαταναλωτισμό και την επικεντρωμένη στην παραγωγικότητα αγροτική και τροφίμων βιομηχανία, έχει οδηγήσει στην σπατάλη των πόρων μας και στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος.
Παρόλο που η διατροφή αποτελεί ένα ζήτημα υψίστης σημασίας, δεν διδάσκεται σε καμία Ιατρική Σχολή. Ο ρόλος της διατροφής στην υγεία θα πρέπει να διδάσκεται και να έχει την αναγνώριση που του αξίζει. Όπως είπε και ο καθηγητής βιοχημείας Colin Campbell, μια σωστή διατροφή μπορεί να παράσχει τόση υγεία όση και όλα τα φάρμακα και οι ιατρικές πρακτικές μαζί.
Η παγκόσμια αυξητική τάση στην κατανάλωση τροφίμων είναι τεράστια και σπαταλάμε μεγάλο μέρος των περιορισμένων παγκόσμιων πόρων. Προς το παρόν, ο κόσμος καταναλώνει περίπου ½ τόνο τροφίμων ανά έτος και σπαταλά περίπου 400 δισεκατομμύρια δολάρια για τρόφιμα. Αυτό το ποσό θα μπορούσε να επαρκούσε για να τροφοδοτήσει περίπου 1,26 δισεκατομμύρια ανθρώπους ετησίως. Η σπατάλη αυτή έχει σοβαρές επιπτώσεις στο περιβάλλον, με την αύξηση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και την απώλεια της βιοποικιλότητας.
Παρά ταύτα, ο υποσιτισμός παραμένει ένα κύριο παγκόσμιο πρόβλημα, με σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία του πληθυσμού. Ο δεύτερος στόχος των Ηνωμένων Εθνών για το 2030 έχει ως στόχο την εξάλειψη της παγκόσμιας πείνας. Ωστόσο, τα προβλήματα παραμένουν, με εκατομμύρια ανθρώπους να υποφέρουν από υποσιτισμό και παχυσαρκία.
Η κύρια αιτία του προβλήματος είναι η ανεπάρκεια της σωστής τροφής, η οποία διατίθεται από τους μεγάλους παραγωγούς και εμπόρους. Η διαθεσιμότητα των τροφίμων και η τιμή τους αποτελούν εμπόδια για πολλές χώρες, δημιουργώντας ανισότητα και επιδεινώντας το πρόβλημα του υποσιτισμού. Πρέπει να συνεργαστούμε με τη βιομηχανία τροφίμων για να αλλάξουμε την ποιότητα των τροφίμων και να εξασφαλίσουμε ότι είναι θρεπτικά και υγιεινά.
΄Ενα άλλο πρόβλημα είναι η έλλειψη υπεύθυνων πολιτικών από τις εθνικές κυβερνήσεις. Οι πολιτικές αγορών και πωλήσεων ευνοούν την εμπορευματοποίηση των τροφίμων και την απομάκρυνση από την παραγωγή τοπικών τροφίμων. Η παραγωγή τροφίμων έχει χαρακτηριστεί από την εκβιομηχάνιση και την εκμετάλλευση των μικρών αγροτών. Πρέπει να εστιάσουμε περισσότερο στην αειφόρο γεωργία και να επαναφέρουμε τη γη στα χέρια των μικρών παραγωγών.
Η πανδημία της Covid-19 έχει επιφέρει ακόμη μεγαλύτερες προκλήσεις στον τομέα της διατροφής. Τα κλεισίματα συνόρων και οι περιορισμοί στην κίνηση έχουν επηρεάσει την πρόσβαση στα τρόφιμα και δημιουργήσει προβλήματα στην παραγωγή και διανομή τους. Είναι καθήκον μας να προστατεύσουμε τους πιο ευάλωτους και να διατηρήσουμε τις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού τροφίμων.
Η διατροφή και ο πλανήτης αποτελούν ένα παγκόσμιο πρόβλημα που απαιτεί άμεση δράση. Πρέπει να επενδύσουμε στη βιολογική γεωργία και να επιστρέψουμε τη γη στα χέρια των μικρών αγροτών. Πρέπει επίσης να αναθεωρήσουμε τις πολιτικές μας και να εστιάσουμε περισσότερο στην επίτευξη βιώσιμων στόχων. Μόνο με τη συνεργασία όλων μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά το παγκόσμιο πρόβλημα της διατροφής και να προστατεύσουμε τον πλανήτη μας.
Πηγή
