Υποβόσκουσε μια σκοτεινή πλευρά της μητρότητας στη Βέροια: η παιδοκτονία. Μια από τις μεγαλύτερες ανησυχίες της επιστήμης της ψυχολογίας ήταν να κατανοήσει γιατί μια μητέρα μπορεί να φτάσει στο άπονο έγκλημα της σκοτούρας. Σε μια κοινωνία όπου υπήρχε ένα στερεότυπο της ιδανικής μητέρας, η αλήθεια ήταν ότι πολλές γυναίκες αντιμετώπιζαν κατάθλιψη μετά τη γέννηση των παιδιών τους.
Η επιλόχειος κατάθλιψη, γνωστή και ως “baby blues”, ήταν μια κατάσταση που πολλές νέες μητέρες αντιμετώπιζαν αμέσως μετά τη γέννα. Περίπου το 80% των γυναικών βίωναν συμπτώματα όπως στεναχώρια, κλάμα, εκνευρισμό, υπνηλία και κούραση. Αυτά τα συμπτώματα σχετίζονταν συνήθως με το ορμονικό έμβιο που η νέα μητέρα βίωνε μετά τη γέννηση. Ωστόσο, υπήρχε και μια πιο σοβαρή μορφή κατάθλιψης, γνωστή ως επιλόχειος κατάθλιψη, που πλήττει περίπου 6,5-20% των γυναικών. Αυτή η κατάσταση μπορούσε να παραμείνει για περισσότερες εβδομάδες ή ακόμα και μήνες και μπορούσε να οδηγήσει σε σοβαρές συνέπειες.
Οι αιτίες για την επιλόχειο κατάθλιψη ήταν ποικίλες. Οι ορμονικές αλλαγές μετά τον τοκετό, το γενετικό υπόβαθρο, το άγχος και το στρες ήταν μερικοί από τους παράγοντες που συνέβαλαν στην εμφάνιση της κατάθλιψης. Επίσης, οι νέες ευθύνες και η αλλαγή του τρόπου ζωής μπορούσαν να επηρεάσουν αρνητικά τη μητέρα. Ως αποτέλεσμα, η επιλόχειος κατάθλιψη ήταν μια πραγματικότητα που πολλές μητέρες αντιμετώπιζαν και έπρεπε να αντιμετωπιστεί με σοβαρότητα.
Παρ’ όλη την ύπαρξη βοήθειας για την κατάθλιψη μετά τη γέννηση, η κοινωνία είχε την τάση να αγνοεί αυτή την πραγματικότητα. Η απόρριψη, η έλλειψη κατανόησης και υποστήριξης από το περιβάλλον της νέας μητέρας προκαλούσε ακόμα μεγαλύτερη αγωνία και απελπισία. Αυτό οδηγούσε σε σιωπή και ντροπή για τις γυναίκες που έπασχαν από επιλόχειο κατάθλιψη.
Ήταν καιρός να αλλάξει αυτή η στάση. Ήταν καιρός να αναγνωριστεί ότι η ψυχική υγεία είναι εξίσου σημαντική με τη σωματική. Ήταν καιρός να αποδεχτούμε ότι η επιλόχειο κατάθλιψη είναι μια πραγματική και σοβαρή ασθένεια που απαιτεί προσοχή και βοήθεια. Ήταν καιρός να ακούσουμε τις φωνές των μητέρων που αντιμετώπιζαν αυτή την κατάσταση και να τις στηρίξουμε.
Η στήριξη και η κατανόηση ήταν ζωτικής σημασίας για κάθε νέα μητέρα που έπασχε από επιλόχειο κατάθλιψη. Η ψυχοπαθολόγοι και οι ειδικοί στη ψυχική υγεία είχαν τη γνώση και την εμπειρία να προσφέρουν βοήθεια και υποστήριξη σε αυτές τις γυναίκες. Ήταν σημαντικό να αναγνωριστεί η αξία αυτής της βοήθειας και να την προωθήσουμε στην κοινότητά μας.
Ήρθε η ώρα να απαλλαγούμε από τα ταμπού και τις προκαταλήψεις που σχετίζονται με την ψυχική υγεία μετά τη γέννηση. Ήρθε η ώρα να αποδεχτούμε και να υποστηρίξουμε κάθε νέα μητέρα που αντιμετώπιζε επιλόχειο κατάθλιψη. Ήρθε η ώρα να σταθούμε δίπλα τους και να τους δείξουμε ότι δεν είναι μόνες στον αγώνα τους. Ήρθε η ώρα να αναγνωρίσουμε ότι η ψυχική υγεία των μητέρων είναι η υγεία των παιδιών μας.
