Κάθε χρόνο, η UNICEF απονέμει το βραβείο “Φωτογραφία της Χρονιάς” σε μια εικόνα που περιγράφει με τον πιο ξεχωριστό και συγκινητικό τρόπο την προσωπικότητα και τις συνθήκες διαβίωσης των παιδιών σε όλο τον κόσμο. Για το έτος 2017, η γνώστης διεθνής οργάνωση επέλεξε μια εικόνα ενός νεαρού κοριτσιού στη Συρία, την 5χρονη Zahra, που ζει σε έναν καταυλισμό προσφύγων στην Ιορδανία.
Το 2015, οι γονείς της Zahra ήταν αναγκασμένοι να εγκαταλείψουν τη Συρία λόγω των πολεμικών συγκρούσεων που εκείνη την εποχή σαρώναν τη χώρα. Μαζί με τα άλλα επτά παιδιά τους, πήραν τη Zahra και ζούν πλέον σε μια σκηνή στον καταυλισμό προσφύγων. Ο πατέρας της, πρώην οδηγός ταξί και αγρότης, είναι πλέον άνεργος, καθώς προσπαθεί να βρει οποιαδήποτε εργασία στην Ιορδανία. Ούτε η Zahra ούτε κανένα από τα αδέρφια της πηγαίνουν στο σχολείο.
Η εικόνα της 5χρονης Zahra κατέκτησε την πρώτη θέση στον διαγωνισμό. Ο φωτογράφος Muhammed Muheisen, που τράβηξε το πορτρέτο της μικρής Zahra, έχει κερδίσει δύο φορές το βραβείο Πούλιτζερ για τη δουλειά του. Με τον φακό του, αποτυπώνει την προσφυγική κρίση επί περισσότερο από μια δεκαετία. Συνεργάζεται με το National Geographic και είναι ιδρυτής του Everyday Refugees Foundation. Το πρόσωπο της Zahra, και ιδιαίτερα τα μάτια της, αντιπροσωπεύουν τη μοίρα εκατοντάδων χιλιάδων παιδιών που έχουν υποστεί τις τραγωδίες του πολέμου και της εξορίας. Αυτά τα παιδιά έχουν βιώσει απερίγραπτη βία και δυστυχώς έχουν χάσει για πάντα την αθωότητά τους.
Το βραβείο δεύτερης θέσης απονεμήθηκε στον φωτογράφο K. M. Asad από το Μπαγκλαντές, για μια εικόνα μιας μητέρας να κουβαλά το βρέφος της στην αγκαλιά της καθώς περπατά στη θάλασσα. Το τρίτο βραβείο απονεμήθηκε στον φωτογράφο Kevin Frayer από τον Καναδά, ο οποίος απαθανάτισε μια εικόνα ενός νεαρού αγοριού σε έναν καταυλισμό προσφύγων στο Μπαγκλαντές, καθώς αναρριχάται στην καρότσα ενός φορτηγού και ζητάει βοήθεια με δάκρυα στα μάτια.
Με αυτόν τον τρόπο, οι φωτογραφίες αυτές αποτυπώνουν την πραγματικότητα χιλιάδων παιδιών που είναι εξοικειωμένα με τις τραγωδίες που βιώνουν. Κάθε χρόνο, επικεντρώνονται στο πόσο δυστυχώς έχουν γίνει μέρος της καθημερινότητάς τους. Όλα αυτά τα παιδιά είναι τα πιο αθώα θύματα του πολέμου και της εξορίας.
Πηγή: lifo.gr
Πηγή
