Όταν προτείνουμε στα παιδιά μας κάτι και απαντούν με ένα διαρκές “όχι”, δεν πρέπει να επιδιώκουμε οπωσδήποτε να αλλάξουμε την αρνητική τους απάντηση. Σύμφωνα με την ψυχολόγο Siggie Cohen, αντί να προσπαθούμε να αλλάξουμε τα παιδιά, πρέπει να μάθουμε να τίθεμε όρια μέσα από μια ήρεμη και ώριμη αντίδραση εκ μέρους μας.
Όταν προσπαθούμε να εξηγήσουμε στα παιδιά γιατί κάτι πρέπει να γίνει, πιθανότατα θα συνεχίσουν να αρνούνται. Αυτό συμβαίνει διότι η απόφασή τους να πουν “όχι” δεν βασίζεται σε λογική σκέψη, αλλά σε συναισθηματικό επίπεδο. Κάποιες φορές, τα παιδιά δεν γνωρίζουν ακριβώς γιατί δεν θέλουν κάτι, απλά νιώθουν ότι δεν το θέλουν.
Η αντίδραση των γονιών επηρεάζει τον τρόπο που το παιδί το αντιλαμβάνεται. Εάν αντιδράσουμε συναισθηματικά (λέγοντας “γιατί πρέπει να το κάνεις;”, “τι εννοείς όχι;”, κλπ.), τότε η σύγκρουση είναι αναπόφευκτη. Αντί γι’αυτό, πρέπει να δείξουμε στα παιδιά μας μια ήρεμη και ώριμη αντίδραση που περιλαμβάνει και ενσυναίθηση. Όταν απαντάμε με σεβασμό και κατανόηση, είναι πιο πιθανό να τους πείσουμε να κάνουν αυτό που πρέπει.
Ένας όμορφος τρόπος αντίδρασης, σύμφωνα με την ψυχολόγο Siggie Cohen, είναι να πούμε κάτι τέτοιο: “Καταλαβαίνω ότι δεν θέλεις να το κάνεις, αλλά έχω ήδη κάνει το πρόγραμμα και θα πρέπει να πάμε”. Με αυτόν τον τρόπο, επιβεβαιώνουμε τις ανησυχίες των παιδιών μας και δείχνουμε ότι κατανοούμε τα συναισθήματά τους, αντί να αντιδρούμε απλά.
Κατάλαβε την ανάρτηση της Siggie Cohen στον παρακάτω σύνδεσμο: [Σύνδεσμος]
