Έχοντας ως αφετηρία την ερωτική συνάντηση, ο εγκέφαλός μας αντιδρά με έναν αυξημένο καρδιακό ρυθμό, ανακατεύθυνση ενέργειας στο στομάχι και άλλα φυσιολογικά σημάδια που σχετίζονται με το συμπαθητικό νευρικό σύστημα. Μια πρόσφατη μελέτη που διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο στο Μπόλντερ (CU Boulder) αποτυπώνει σε μεγαλύτερο βάθος τις ενδείξεις που επιδρούν στον εγκέφαλο κατά την εμπειρία της αγάπης, της κοινωνικοποίησης και του χωρισμού. Τα αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύονται στο περιοδικό Current Biology.
Τι συμβαίνει όταν είμαστε ερωτευμένοι;
Κατά τη διάρκεια μιας ραντεβού με τον αγαπημένο μας, ο εγκέφαλος μας απελευθερώνει μεγάλες ποσότητες ντοπαμίνης, μια ορμόνη που επηρεάζει την επιθυμία για ζάχαρη, νικοτίνη και κοκαΐνη. Αυτή η αύξηση της ντοπαμίνης διεγείρει το κέντρο ανταμοιβής του εγκεφάλου μας, προκαλώντας μας να αγνοήσουμε τη λογική και να διατηρήσουμε ζωντανή αυτή την ιδιαίτερη σχέση. Αντιθέτως, όταν πρόκειται για μια απλή βόλτα με έναν συνάδελφο από τη δουλειά, η εκκριτική δράση της ντοπαμίνης είναι πολύ πιο περιορισμένη. Αυτή η ενδιαφέρουσα ανακάλυψη ρίχνει φως στον τρόπο με τον οποίο η επιθυμία λειτουργεί σαν “χημική υπογραφή”. Είναι αυτή που κινητοποιεί την προτίμηση μας για τη συντροφικότητα, αλλά και τον λόγο που αλληλεπιδρούμε έντονα με ορισμένους ανθρώπους.
Οι ανακαλύψεις στους αρουραίους
Οι ερευνητές της μελέτης πραγματοποίησαν πειράματα σε αρουραίους των λιβαδιών, που αποτελούν μια κατηγορία τρωκτικών βιότητας από το 3% έως το 5% και είναι γνωστοί για τη μονογαμία τους. Όπως και οι άνθρωποι, οι αρουραίοι επιλέγουν έναν σύντροφο για να ζήσουν, να αποκτήσουν απογόνους και να μεγαλώσουν μαζί τους. Όταν προκύψει απώλεια ενός από τους συντρόφους, αισθάνονται ένα είδος θλίψης. Αυτά τα ζώα, λοιπόν, αποτελούν ιδανικό πείραμα για να μελετηθούν οι νευροεπιστημονικές αντιδράσεις που συμβαίνουν στον εγκέφαλο, όσον αφορά την κατανόηση των σχέσεων.
Τι αποκαλύφθηκε;
Η μελέτη ανέδειξε το γεγονός ότι ορισμένοι άνθρωποι αφήνουν μια μοναδική χημική υπογραφή στον εγκέφαλό μας, που μας ωθεί να διατηρούμε αυτούς τους δεσμούς με τον πέρασμα του χρόνου. Οι σπουδαίες συναισθηματικές στιγμές που ζούμε με τον ερωτευμένο μας συντρόφο ενεργοποιούν τον επικλινή πυρήνα του εγκεφάλου μας, ο οποίος λειτουργεί ως γέφυρα μεταξύ του κινήτρου και της δράσης. Σύμφωνα με τη Δρ Zoe Donaldson, αναπληρώτρια καθηγήτρια Συμπεριφορικής Νευροεπιστήμης στο CU Boulder, αυτός ο επικλινής πυρήνας ανάβει καθώς κρατάμε το χέρι του συντρόφου μας και εντοπίζει τις εκρήξεις ντοπαμίνης. Ο μοναδικός αυτός τρόπος ενεργοποίησης της ντοπαμίνης σημαίνει ότι ο εγκέφαλός μας αντιδρά μόνο όταν βλέπουμε τον αγαπημένο μας σύντροφο και συνεχίζεται όσο τον μυρίζουμε και τον αγκαλιάζουμε.
Τι συμβαίνει κατά τον χωρισμό;
Σε ένα δεύτερο πείραμα, οι ερευνητές χώρισαν ζευγάρια αρουραίων για τέσσερις εβδομάδες και στη συνέχεια τα ξανασυνάντησαν. Κατά την επανασύνδεση, παρατηρήθηκε ότι οι αρουραίοι θυμώνονται το αν είχε απουσιάσει ο σύντροφός τους, αλλά δεν σημειώθηκε η χαρακτηριστική έκρηξη ντοπαμίνης. Συγκεκριμένα, ο εγκέφαλός τους δεν αντιδρούσε διαφορετικά στον σύντροφο από άλλα αρσενικά. Η Δρ Donaldson παρατήρησε ότι αυτό το φαινόμενο λειτουργεί σαν επανεκκίνηση στον εγκέφαλο, η οποία επιτρέπει στο ζώο να συνεχίσει τη ζωή του με νέες σχέσεις. Αυτή η ενδιαφέρουσα ανακάλυψη μπορεί να αποτελέσει ελπίδα για ανθρώπους που έχουν βιώσει απώλεια ή χωρισμό στη ζωή τους.
Έτσι, αυτά τα ευρήματα είναι υποσχόμενα για την ανάπτυξη θεραπειών που θα βοηθούν ανθρώπους που αντιμετωπίζουν δυσκολίες στη δημιουργία σχέσεων ή στην αντιμετώπιση μιας απώλειας, όπως η Διαταραχή Παρατεταμένου Πένθους.
