Συζητώντας για την πρώτη σημαντική ηχογράφηση του έπους “Άξιον Εστί” στις αρχές της δεκαετίας του ’60, είναι σχεδόν αδύνατο να μη θαυμάσει κανείς τη δύναμη του έργου που κατάφερε να καλύψει τις τεχνικές αδυναμίες και τα προβλήματα που επηρέασαν την ηχογράφηση. Η πρώτη ηχογράφηση μοιάζει σαν θρίλερ. Τα στούντιο της εποχής δεν είχαν τη δυνατότητα να φιλοξενήσουν ένα χορωδιακό σύνολο, μία συμφωνική ορχήστρα, ή κανέναν καλλιτέχνη, και έτσι η ηχογράφηση όργωσε τα στούντιο της Κολούμπια και του κινηματογραφικού στούντιο Αλφα. Το αποτέλεσμα της πρώτης ηχογράφησης, όπως αναγνωρίζει και ο ίδιος ο συνθέτης, δεν ήταν ακόμα 100% αποδοτικό. Ωστόσο, παρά τις δυσκολίες, ο Μίκης Θεοδωράκης ωθούμενος από το πάθος του και τη φιλοδοξία του επέμενε να ολοκληρώσει την κυκλοφορία του άλμπουμ. Ίσως επειδή είχε την ικανότητα να αντιληφθεί το λαϊκό αίσθημα. Αυτό το έργο αποτελούσε μια μάχη για τον ίδιο. Αν και το συνέθεσε σε διάστημα δύο ετών (1960-1961), χρειάστηκε άλλα τρία χρόνια περίπου για να το ολοκληρώσει. Ο συνθέτης είχε την αγωνία να συνδυάσει το συμφωνικό στοιχείο με το βυζαντινό (ψάλτες) και την ελληνική μουσική παράδοση που εκπροσωπείται από τον “Επιτάφιο”. Είναι εκπληκτικό που κατάφερε να συνδυάσει αυτά τα τρία στοιχεία στη σύνθεση και να παρουσιάσει ένα τόσο αξιοσημείωτο αποτέλεσμα. Ο κύριος επιχείρημάτιζε απέναντι σε όσους αμφισβήτησαν την κυκλοφορία του δίσκου λόγω των προβλημάτων ηχογράφησης, λέγοντας “ο κόσμος δεν ακούει με τα αυτιά του, αλλά με τη φαντασία του”. Και αυτό αποδείχθηκε αληθές. Ένα απόσπασμα από τον Μίκη Θεοδωράκη αποκαλύπτει τη δύναμη του έργου κατά την εποχή εκείνη. Ήταν το φθινόπωρο του 1964, και βρισκόταν στις Σέρρες για να δώσει μια συναυλία. Ενώ περπατούσε στο δρόμο, πέρασε από ένα κατάστημα δίσκων και είδε μια ουρά ανθρώπων που περίμεναν. Πλησίασε έναν από τους ανθρώπους και τον ρώτησε γιατί περίμενε εκεί. Απάντησε ότι τον είχαν στείλει από το χωριό του στις Σέρρες να αγοράσει το “Άξιον Εστί” που είχε ακουστεί ότι θα κυκλοφορούσε την ημέρα εκείνη. “Τότε σκέφτηκα”, σημειώνει ο ίδιος ο Θεοδωράκης, “υπάρχει κάτι πιο σημαντικό στη ζωή σου; Μήπως αυτό είναι η κορύφωση;”
Η έκφραση της τέχνης – Η φαντασία ακούει τον κόσμο
Πηγή
