Προτάσσοντας στην αρχή τουυ μου τον τίτλο “Γονείς: Η δύναμη της αυτογνωσίας και της επανόρθωσης”, θέλω να τονίσω την σημασία που έχει για τους γονείς να αναγνωρίζουν τα λάθη τους και να επανορθώνουν γι’ αυτά. Δεν υπάρχουν τέλειοι γονείς, όμως οι αληθινοί γονείς είναι εκείνοι που αντιμετωπίζουν τα λάθη τους με αυτογνωσία και αποδοχή.
Τα παιδιά μας δεν χρειάζονται να μας βλέπουν τέλειους, χρειάζονται να μας βλέπουν αληθινούς. Όταν αναγνωρίζουμε τα λάθη μας, ζητάμε ειλικρινά συγνώμη και επανορθώνουμε για αυτά, επικοινωνούμε στα παιδιά μας ότι τα αγαπάμε πραγματικά. Αυτό το μήνυμα ενισχύει την πίστη τους ότι παρ’ όλα τα λάθη και τις αδυναμίες μας, δεν αποτυγχάνουμε ως γονείς και δεν καταστρέφουμε ό,τι προσπαθούμε να χτίσουμε.
Οι “άστοχοι” γονικοί χειρισμοί μπορούν να αποτελέσουν ένα πολύτιμο “μάθημα ζωής” για τα παιδιά μας. Όταν τα παιδιά μας μας βλέπουν να αντιμετωπίζουμε μια σύγκρουση, να αποκαθιστούμε την ένταση και να επικοινωνούμε τα συναισθήματά μας, μαθαίνουν να διαχειρίζονται τη συγκρουσιακή κατάσταση μέσα από ένα πλαίσιο ασφάλειας, εμπιστοσύνης και σιγουριάς.
Για να αποκαταστήσουμε τη σύνδεση με τα παιδιά μας απαιτείται δουλειά και προσπάθεια. Η ανοιχτή επικοινωνία είναι το θεμέλιο για μια βελτιωμένη σχέση με τα παιδιά μας. Μέσα από μια σχέση αγάπης και εμπιστοσύνης, δημιουργούμε τις βάσεις για την υγιή ψυχο-συναισθηματική ανάπτυξή τους και τους δίνουμε το θάρρος να αντιμετωπίζουν τη ζωή και να επιδιώκουν το καλύτερο για τον εαυτό τους.
Πώς μπορούμε να πετύχουμε αυτή τη σύνδεση; Εκφράζοντας την αγάπη μας καθημερινά, ανεξάρτητα από τις δυσκολίες και τις διαφωνίες. Το παιδί μας πρέπει να ακούει συχνά την φράση “σ’ αγαπώ”, για να γνωρίζει ότι η αγάπη μας δεν εξαρτάται από τις πεποιθήσεις του ή από τις στιγμές δυσκολίας.
Επίσης, πρέπει να είμαστε παρόντες και να αφιερώνουμε χρόνο στα παιδιά μας. Να αποσυνδέσουμε από τα τηλέφωνα, να σταματήσουμε να ασχολούμαστε με άλλες εργασίες και να αφιερώσουμε προσοχή σε αυτά που μας λένε για την ημέρα τους, αλλά και να μοιραστούμε και εμείς τις δικές μας εμπειρίες. Μια κοινή βόλτα ή η εξασκημένη επικοινωνία κατά τη διάρκεια αγαπημένων μας δραστηριοτήτων μπορούν να κάνουν τη συζήτηση ακόμα πιο ξεχωριστή.
Τέλος, πρέπει να σεβαστούμε τις επιλογές των παιδιών μας. Από μικρή ηλικία, τα παιδιά επιζητούν την ανεξαρτησία τους και εμείς μπορούμε να τους βοηθήσουμε να αναπτύξουν αυτές τις δεξιότητες, όπως η λήψη αποφάσεων. Ακόμα κι αν διαφωνούμε, πρέπει να φέρνουμε υποστηρικτική στάση, με την προϋπόθεση ότι η επιλογή τους δεν απειλεί την υγεία τους.
Μέσα από αυτήν τη διαδικασία της αυτογνωσίας και επανόρθωσης, μπορούμε να ενδυναμώσουμε τη σχέση μας με τα παιδιά μας και να βοηθήσουμε στην ανάπτυξη τους. Ας αποδείξουμε ότι η αγάπη μας είναι πραγματική και αδιαπραγμάτευτη, αναγνωρίζοντας τα λάθη μας και επανορθώνοντας για αυτά. Έτσι, θα δημιουργήσουμε μια γερή βάση για την ανάπτυξη και ευτυχία των παιδιών μας.
