Το γεγονός ότι συζητούμε ανοιχτά και εκτενώς για την ψυχική υγεία στις μέρες μας είναι ευχάριστο και ενθαρρυντικό. Ωστόσο, όταν χρησιμοποιούμε λανθασμένα κλινικούς όρους που αφορούν τη ψυχολογία, μπορεί να προκαλέσουμε προβλήματα. Γιατί συμβαίνει αυτό;
Όταν προσπαθούμε να κάνουμε διάγνωση για κάποιο άλλο άτομο με βάση την περιορισμένη μας κατανόηση των όρων, μπορεί να επιβαρυνθεί το άτομο που δέχεται αυτήν την διάγνωση και να διαταραχθούν οι σχέσεις μεταξύ μας.
Ας δούμε αν πραγματικά γνωρίζουμε τι σημαίνουν οι παρακάτω όροι.
#1 Προσωπική αυτονομία
Για την ψυχική μας ευζωία, είναι απαραίτητο να θέτουμε όρια. Η διαδικασία μπορεί να περιλαμβάνει την επικοινωνία με τον εταίρο μας ή έναν φίλο μας, ώστε να τους εκτελέσουμε τι ακριβώς χρειαζόμαστε ή τι θέλουμε σε μια συγκεκριμένη στιγμή και να δούμε αν υπάρχει τρόπος να ταιριάξουν οι επιθυμίες μας με τις ανάγκες και τις επιθυμίες του άλλου.
Είναι σημαντικό όταν τίθενται όρια να μην εστιαζόμαστε μόνο στα δικά μας. Ένας καλός σκοπός των ορίων είναι να αποτελέσουν μια υγιή στρατηγική επικοινωνίας, όχι να οδηγήσουν σε εγωιστική συμπεριφορά και τελικά σε απομόνωση.
#2 Εμπειρίες δυστυχίας
Ορισμένες από τις εμπειρίες που αναφερόμαστε ως “δυστυχία”, είναι καμιά φορά φυσιολογικά οικείες εμπειρίες. Το να προσδιορίζουμε αυτές τις εμπειρίες ως “τραυματικές” μπορεί να καθυστερήσει την επεξεργασία τους και να μας κρατήσει προσκολλημένους σε αυτές.
Δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε ελαφρά την έννοια του “τραύματος”. Ειδικά στις σημερινές “σκληρές” εποχές, καλό θα ήταν να έχουμε προσοχή στον τρόπο που χρησιμοποιούμε αυτόν τον όρο.
Εάν ένα περιστατικό είχε σοβαρό αντίκτυπο σε εσάς ή στον άλλο, προτού το ταμπελοποιήσετε, συστήνεται να απευθυνθείτε σε έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας. Ένας ειδικός θα μπορεί να αξιολογήσει την κατάστασή σας και να σας βοηθήσει να τα διαχειριστείτε.
#3 Αυτοφροντίδα
Η έννοια της αυτοφροντίδας είναι απλή και αφορά τα βασικά: να πίνεις αρκετό νερό, να κοιμάσαι καλά, να τρως σωστά και γενικά να δίνεις προσοχή στο τι χρειάζεσαι κάθε στιγμή.
Συχνά όμως, η αυτοφροντίδα συνδέεται με περιποίηση σε πολυτελή κέντρα ευεξίας και με το να έχεις άφθονο ελεύθερο χρόνο, χρήματα και ενέργεια για να αφιερώσεις σε αυτήν.
Παρά τις σύγχρονες αντιλήψεις περί αυτοφροντίδας, οι ψυχολόγοι χρησιμοποιούν αυτόν τον όρο για να βοηθήσουν τα άτομα να κατανοήσουν πώς μπορούν να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες και να βελτιώσουν την καθημερινή τους ζωή.
Διατήρησα την δομή του αρχικούυ, αναδιατάζοντας τους όρους και προσθέτοντας κάποιες επεξηγήσεις για καλύτερη κατανόηση.
