Τίτλος: Η συγγνώμη ως ευκαιρία για μάθηση και αλλαγή στα παιδιά μας
Στις καθημερινές ατέλειες των παιδιών μας, ως γονείς έχουμε την ευκαιρία να τους βοηθήσουμε να κατανοήσουν γιατί η συμπεριφορά τους μπορεί να ήταν λανθασμένη και πώς μπορούν να την διορθώσουν. Αν με κατηγορητήριο τρόπο απαιτούμε από τα παιδιά να ζητούν συγγνώμη χωρίς να τους εξηγήσουμε τους λόγους πίσω από την ατυχή συμπεριφορά τους, τότε δημιουργούμε μια ανειλικρινή εκδήλωση χωρίς κανέναν πραγματικό αντίκτυπο και χωρίς την ευκαιρία για ουσιαστική αλλαγή. Για το λόγο αυτό, είναι σημαντικό να βοηθάμε τα παιδιά να σκεφτούν τα λάθη τους, να κατανοήσουν γιατί κάποιες συμπεριφορές υπερβαίνουν συνήθεις ορίζοντες, και να αντιληφθούν τον αντίκτυπο που η ανεπιθύμητη συμπεριφορά τους έχει σε όσους την υφίστανται. Μια αποτελεσματική προσέγγιση σε αυτή την κατάσταση είναι να επικοινωνούμε ξεκάθαρα με το παιδί μας, επισημαίνοντας ότι η συμπεριφορά του δεν ήταν κατάλληλη. Αν αγνοήσουμε την κακή του συμπεριφορά, το παιδί ίσως δεν αντιληφθεί τη σοβαρότητα της ενόχλησης που προκάλεσε π.χ. στον συμμαθητή του και δεν θα αντιμετωπίσει την κατάσταση ως κάτι πραγματικά αρνητικό. Αυτό σημαίνει ότι η προσβαλλόμενη συμπεριφορά θα συνεχίσει να υφίσταται.
Ένας προπάτορας για τη συγγνώμη
Πολλές φορές, τα παιδιά δεν γνωρίζουν πώς να βελτιώσουν την κατάσταση και χρειάζονται τη βοήθεια μας. Μια εναλλακτική προσέγγιση είναι να πλησιάσουμε εμείς πρώτοι το παιδί και να εκφράσουμε τη λύπη και τη δική μας συγγνώμη για την ατυχή συμπεριφορά του. Μέσω αυτού του τρόπου, τα παιδιά μαθαίνουν από εμάς πώς να απολογούνται για τα λάθη τους και ταυτόχρονα αντιλαμβάνονται ότι οι σχέσεις μπορούν να διορθωθούν μετά από αναπόφευκτες ρήξεις.
Διδάσκοντας ενσυναίσθηση στο παιδί
Όταν ένα παιδί συνειδητοποιεί ότι η συμπεριφορά του προκάλεσε θλίψη ή θυμό σε άλλο παιδί, αυτό μπορεί να έχει πιο έντονο αντίκτυπο και στη συνέχεια να οδηγήσει σε καλύτερα αποτελέσματα από ό,τι μια απλή τιμωρία. Βοηθήστε το παιδί να κατανοήσει πρώτα ότι οι πράξεις του προκάλεσαν στεναχώρια σε άλλο παιδί και στη συνέχεια, βηματοδοτώντας την ανάληψη ευθύνης και την αναγνώριση των πράξεων του.
Αποτελεί πάντα σημείο αναφοράς η αγάπη
Μην αφήνετε ποτέ το παιδί σας να αναζητά την αγάπη σας μόνο στις καλές στιγμές. Όταν το παιδί εκδηλώνει μια συμπεριφορά που δεν μας αρέσει, μπορούμε να εκφράσουμε, για παράδειγμα, τη δυσαρέσκειά μας ως εξής: “Δεν μου άρεσε που πήρες το αυτοκίνητο ενώ ο αδερφός σου έπαιζε με αυτό. Δεν πρέπει να παίρνουμε πράγματα από τους άλλους χωρίς να τους ρωτάμε. Ο αδερφός σου είναι λυπημένος. Πώς θα μπορούσες να τον βοηθήσεις;”. Με αυτόν τον τρόπο, απομονώνουμε την συμπεριφορά από τον χαρακτήρα του παιδιού και μαζί αναζητούμε μια λύση με ευκολία και ψυχραιμία.
