Σε μια αίθουσα αναμονής, έξι άνθρωποι συναντιούνται και αποκαλύπτουν την πιο σκοτεινή και πιο ωραία πλευρά της ανθρώπινης φύσης. Γέλια, κλάματα, οργή, βία, θάνατος και γέννηση περνούν εναλλάξ από το πλατό, μειώνοντας την ανθρώπινη παρουσία σε ένα απίστευτα συνθετικό μωσαϊκό. Σκοτεινά γεγονότα της ιστορίας συναντούν προσωπικές ιστορίες των ηθοποιών, δημιουργώντας ένα θεατρικό ντοκιμαντέρ που απελευθερώνει την ομορφιά και το σκοτάδι του ανθρώπινου είδους. Με αφορμή αυτήν την παράσταση, ο Ένκε Φεζολλάρι εξερευνά το μεγάλο ερώτημα: γεννιόμαστε καλοί ή κακοί και γιατί καταλήγουμε στο σκοτάδι ως ανθρώπινο γένος
Η παράσταση «Εκτεθειμένοι και Σκοτεινά Μυστικά» κινείται σε έναν άξονα μεταξύ του mockumentary και του documentary. Μέσα από καταγεγραμμένες μαρτυρίες προσώπων που έζησαν σημαντικά γεγονότα και προσωπικές μαρτυρίες από την ζωή μας, η παράσταση αναδεικνύει την αντίθεση μεταξύ του φωτός και του σκοταδιού. Μέσα από το αφηγηματικό ύφος του mockumentary, ζωντανεύουν ιστορίες που είναι τόσο πραγματικά ντοκουμέντα όσο και χαρακτήρες πραγματικών γεγονότων που σχηματίζονται από τις πρόβες της παράστασης
Οι ερμηνείες των ηθοποιών αποκαλύπτουν μια βαθιά ειλικρίνεια και αυθεντικότητα. Δεν είναι θέμα αν έχουν γίνει καλύτεροι άνθρωποι, αλλά περισσότερο για τη συνειδητοποίηση της ωριμότητας. Οι εξομολογήσεις τους αποκαλύπτουν το απροσδόκητο και την αδιαφορία του ανθρώπου για τις εξωφρενικές πτυχές της ύπαρξής του. Μέσα από αυτές τις ιστορίες, αναδεικνύεται η άγνοια και η ασυνειδησία που οδηγεί τον άνθρωπο σε σκοτεινές πράξεις
Η παράσταση αναπτύσσεται μέσα από 13 σκηνές και ντουέτα, που συνδυάζουν την παγκόσμια ιστορία με την ατομική εμπειρία. Η αντίθεση μεταξύ του φωτός και του σκοταδιού, του καλού και του κακού αποτελεί τον κρίκο που συνδέει όλες αυτές τις ιστορίες. Η παράσταση απαιτεί γενναιότητα και ανοχή για να αναρωτηθούμε ποιοι είμαστε ως ανθρώπινο γένος και πώς μπορούμε να βελτιωθούμε
Μέσα από αυτήν την παράσταση, αναδεικνύεται η αδιαφορία της ανθρωπότητας για τα εξωφρενικά γεγονότα που συμβαίνουν γύρω μας. Η ιστορία δεν φαίνεται να μας έχει δώσει μαθήματα και συνεχίζει να επαναλαμβάνεται. Όμως, μέσα από την παράσταση, μπορούμε να ανακαλύψουμε την ομορφιά και το σκοτάδι της ανθρώπινης υπάρξης και να εξερευνήσουμε την εύθραυστη ισορροπία μεταξύ του εγώ και του εμείς.
