Φέρνοντας στη μνήμη την πόλη που υπήρξε η κόλαση της εγκληματικότητας και της ανισότητας, ο Thurston Moore των Sonic Youth μας μεταφέρει στη Νέα Υόρκη του 1978. Καθημερινά κινδυνεύοντας από την αύξηση των ενοικίων και την αγριότητα του κόσμου γύρω τους, οι κάτοικοι της πόλης βρίσκανε στον ακτιβισμό και την τέχνη τον αποδρατικό τρόπο ζωής τους
Το καλοκαίρι εκείνο η Νέα Υόρκη βρισκόταν στον πάτο της κατρακύλας. Με την αυξανόμενη ανισότητα να χαράσσει τον δρόμο της, η εγκληματικότητα είχε γίνει μέρος της καθημερινότητας. Η απογοήτευση ήταν κυρίαρχη, αλλά υπήρχε ένα κοινό όραμα ανάμεσα σε όσους ζούσαν εκεί. Η κοινότητα των καλλιτεχνών, των ποιητών και των μουσικών αναδύονταν ως ο μοναδικός φάρος στο σκοτεινό οικονομικό τοπίο. Ενώ η πόλη βυθιζόταν στην καταστροφή, αυτοί έδιναν φωνή σε ένα περιβάλλον γεμάτο χάος και αναίσθηση
Ο Thurston Moore δεν ήταν ακόμα γνωστός ως ένας από τα πρόσωπα της θρυλικής μπάντας Sonic Youth, αλλά ήδη έλαμπε στην πειραματική μουσική σκηνή της πόλης. Η ζωή του στο μικρό διαμέρισμα στο East Village ήταν περιπετειώδης, γεμάτη με γείτονες και περιστατικά που δυσκολεύουν να περιγραφούν. Ένας οριακά λειτουργικός τοξικοεξαρτημένος κατάδικος και ένα ζευγάρι αλκοολικών αποτελούσαν τους γείτονές του, ενώ προσπαθούσε να βρει τον τρόπο να επιβιώσει
Σε μια προσπάθεια να βρει ένα εναλλακτικό τρόπο εισοδήματος, ο Moore συμμετείχε σε ένα πείραμα δοκιμής νέων φαρμάκων. Όμως, η αδιαθεσία που τον πλήττει καθιστά σαφές ότι αυτή δεν ήταν η λύση. Η νεαρή του ηλικία και η έντονη επιθυμία για αλλαγή τον οδηγούν σε νέες αναζητήσεις και περιπέτειες
Η Νέα Υόρκη του 1978 ήταν η πλέον απροσδόκητη και χαοτική περίοδος για τον Thurston Moore. Αυτή η πόλη των ακραίων αντιθέσεων, η πόλη που είχε κατακλυστεί από εγκληματικότητα και ανισότητα, όμως παρέμενε το μέρος που ζούσε και πνέει η τέχνη και ο ακτιβισμός. Και ο Moore ήταν μέρος αυτής της σύνδεσης, μια σύνδεση που τον έκανε να πιστέψει πως η ζωή στον πάτο μπορεί να έχει και τις τέλειες στιγμές της
Σήμερα, οι αναμνήσεις του Thurston Moore για τη Νέα Υόρκη του 1978 θα μπορούσαν να φανούν ακόμα πιο πολύτιμες, καθώς η πόλη αυτή έχει μετασχηματιστεί και αλλάξει. Η πόλη που ήταν καταδικασμένη, που δέχθηκε τις απόβλητες και τους ανάξιους, χάνει σιγά-σιγά την αυθεντικότητά της. Ο Thurston Moore και άλλοι σαν αυτόν θα παραμένουν τα φώτα που θα κρατούν ζωντανή την μνήμη αυτής της εξαιρετικής εποχής.
