Τον 19ο αιώνα, τα μυθιστορήματα σε συνέχειες γνώρισαν μεγάλη ανάπτυξη. Τα έργα αυτά δημοσιεύονταν σε διαδοχικά μέρη σε περιοδικές εκδόσεις της εποχής και έγιναν γνωστά σε ένα ευρύ αναγνωστικό κοινό. Πολλά από αυτά τα μυθιστορήματα, όπως το “Έγκλημα και Τιμωρία”, η “Άννα Καρένινα” και οι “20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα”, έγιναν αρχικά γνωστά μέσα από τις σελίδες περιοδικών. Οι μεγάλοι συγγραφείς της εποχής, όπως ο Ντοστογιέφσκι, ο Μπαλζάκ και ο Ιούλιος Βερν, είδαν τα έργα τους να φθάνουν τους πρώτους αναγνώστες τους μέσα από τα περιοδικά. Περίπου ενάμιση αιώνα αργότερα, οι τηλεοπτικές σειρές έχουν αποκτήσει κάτι από τη μορφή και το περιεχόμενο της κλασικής λογοτεχνίας. Η επιρροή του διαδικτύου, η ψηφιοποίηση, η εμφάνιση της συνδρομητικής τηλεόρασης και η παγκοσμιοποίηση στον τομέα της τηλεόρασης έχουν δημιουργήσει νέες ανάγκες και έχουν καταστήσει τις σειρές όλο και πιο πολυδιάστατες και πλούσιες σε περιεχόμενο. Το binge watching, δηλαδή η συνεχής παρακολούθηση πολλών επεισοδίων σε σύντομο χρονικό διάστημα, έχει αλλάξει τον τρόπο που βλέπουμε τις σειρές, αλλά η συγκίνηση και η σημασία της αφήγησης παραμένουν αμετάβλητες. Οι χαρακτήρες μας προκαλούν συναισθήματα και αγγίζουν τις πιο βαθιές επιθυμίες και φόβους μας, ακριβώς όπως οι αρχέτυποι ήρωες της κλασικής λογοτεχνίας. Οι τηλεοπτικές σειρές έχουν καταφέρει να αναβαθμίσουν το επίπεδο και τις προσδοκίες του κοινού, με εξαιρετικά σενάρια, καλογραμμένους διαλόγους και εκπληκτικές ερμηνείες. Το σημερινό τηλεοπτικό τοπίο προσφέρει μια πληθώρα αξέχαστων σειρών, όπως το “The Sopranos”, το “Breaking Bad”, το “Game of Thrones” και πολλές άλλες, που προσφέρουν μια ολοκληρωμένη και πολυδιάστατη εμπειρία. Αυτές οι σειρές μπορούν να αναλυθούν ακαδημαϊκά και να προσφέρουν κοινωνιολογικές παρατηρήσεις για διάφορα θέματα και πτυχές της πραγματικότητας που απεικονίζουν. Οι τηλεοπτικές σειρές έχουν αναβαθμίσει τη μυθοπλασία και έχουν γίνει ένα καταξιωμένο και επιδραστικό μέσο έκφρασης, παράλληλα θυμίζοντάς μας τις μεγάλες κλασικές αφηγήσεις της λογοτεχνίας.
