Όποτε μιλάμε άσχημα στο παιδί μας, το αδικούμε και τον εαυτό του
“Πόσοι ακόμα λόγοι να σου πω, δεν καταλαβαίνεις τίποτα;”, “Όλο μαλακίες λες”, “Πάλι έκανες ζημιά;”, “Είσαι τελείως άχρηστος”. Καθημερινά, κάποια παιδιά ακούν τους γονείς τους να τα κατακρίνουν. Ακούν τους γονείς τους να τα υποτιμούν, να μην αναγνωρίζουν τα συναισθήματα τους και να απορρίπτουν αυτά που κάνουν. Τα παιδιά προσπαθούν να αποδείξουν ότι είναι καλά παιδιά, επηρεάζονται από εμάς και ελπίζουν ότι μια μέρα θα γίνουν αποδεκτά για όσα είναι. Για τα παιδιά, οι γονείς είναι ο κόσμος τους. Εμπνέονται από εμάς, προσπαθούν να μας μιμηθούν, ελπίζουν να μας αρέσουν και να μας αποδεχτούμε. Όταν αυτή η αποδοχή και η αγάπη απουσιάζουν, τα παιδιά ξεχνούν τον εαυτό τους. Ξεχνούν να φροντίζουν τον εαυτό τους, να σκέφτονται τις ανάγκες τους, γιατί πρέπει πρώτα να επιτύχουν την αποδοχή των γονιών τους. Έτσι, αν μιλάμε άσχημα στο παιδί μας, δεν θα σταματήσει να μας αγαπά, αλλά σταδιακά θα σταματήσει να αγαπάει τον εαυτό του. Αν η μόνη επικοινωνία που έχουμε με το παιδί μας είναι να επισημαίνουμε τα λάθη του, τότε όχι μόνο θα συνεχίσει να κάνει τα ίδια λάθη, αλλά μπορεί και να μην κάνει τίποτα άλλο. Ως γονείς, έχουμε την υποχρέωση να στηρίζουμε τα παιδιά μας όταν κάνουν λάθη και ταυτόχρονα να τα ενθαρρύνουμε και να τα επαινούμε όταν πετυχαίνουν, όταν δεν κάνουν λάθη, όταν απλά δείχνουν ότι μας αγαπούν και αγαπούν τον εαυτό τους. Δημιούργησε ένα ασφαλές περιβάλλον για το παιδί σου και ενθάρρυνέ το να νιώΕίσαι ichtigreekΠόσες φορέσει αγάπη: Η σημασία των λόγων μας στις σχέσεις μας με τα παιδιά μας.
Πολλές φορές, δεν αντιλαμβανόμαστε πόσο επηρεάζει το παιδί μας ο τρόπος που μιλάμε σε αυτό. Με τα λόγια μας, μπορούμε να το ενθαρρύνουμε ή να το αποθαρρύνουμε, να το υποστηρίξουμε ή να το απορρίψουμε. Και αυτό έχει αντίκτυπο στον τρόπο που το παιδί μας βλέπει τον εαυτό του και αντιμετωπίζει τον κόσμο γύρω του.
Όταν μιλάμε άσχημα στο παιδί μας, το καταστρέφουμε σιγά-σιγά από μέσα. Το αφήνουμε να νιώθει ότι δεν αξίζει και ότι δεν είναι καλό όπως είναι. Το παιδί αυτό απορρίπτει τον εαυτό του και τις ικανότητές του και σιγά-σιγά σταματά να προσπαθεί και να επιδίδεται σε νέα πράγματα. Αν συνεχίσουμε να μιλάμε άσχημα σε αυτό, θα καταστήσουμε τα λάθη του το μοναδικό πράγμα που ξέρει να κάνει και θα του αφαιρέσουμε την πίστη στον εαυτό του.
Ως γονείς, έχουμε την εξουσία να αλλάξουμε αυτήν την κατάσταση. Μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα ασφαλές περιβάλλον για το παιδί μας και να το ενθαρρύνουμε. Μπορούμε να του προσφέρουμε την αγάπη και την αποδοχή που χρειάζεται. Και μπορούμε να το υποστηρίζουμε και να το επαινούμε για τις επιτυχίες του, τις καλές του επιλογές και τον τρόπο που εκφράζει την αγάπη του προς εμάς και τον εαυτό του.
Έτσι, αντί να λέμε λόγια που προσβάλλουν και καταπιέζουν, μπορούμε να αντικαταστήσουμε αυτές τις φράσεις με θετικά και ενθαρρυντικά λόγια. Μπορούμε να πούμε στο παιδί μας ότι μας βοηθάει, ότι έχει καλές απόψεις, ότι είμαστε περήφανοι για αυτό, ότι αν κάνει λάθος μπορεί να το διορθώσει, ότι είμαστε ευτυχισμένοι που το έχουμε στην οικογένειά μας, ότι κάνει έξυπνες ερωτήσεις, ότι απολαμβάνουμε τον χρόνο που περνάμε μαζί του, ότι κάνει καλές επιλογές, ότι πιστεύουμε σε αυτό και ότι είναι τέλειος όπως είναι.
