Το 1954, ο Έλληνας καλλιτέχνης Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας δημιούργησε ένα πορτρέτο του Θάνου Μούρραη-Βελλούδιου, στο οποίο αυτός ο ιδιοσυγκρασιακός Έλληνας απεικονιζόταν με ένα κεραμικό φτερωτό άλογο, έναν Πήγασο. Αυτό το άλογο ήταν έργο του αγγειοπλάστη Δημήτριου Μυγδαληνού από το Τσανάκ Καλέ της Μικράς Ασίας. Ο Μυγδαληνός ήταν ένας από τους πολλούς αγγειοπλάστες προσφύγων από την Μικρά Ασία που εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα μετά την Μικρασιατική Καταστροφή. Η τέχνη τους, η οποία βασίστηκε στις ιδιαίτερες φόρμες και στυλ των κεραμικών του Τσανάκ Καλέ, προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον και αναγνώριση
Το βιβλίο της Σοφί Μπας με τίτλο “Σουβενίρ από τα Δαρδανέλια” εξετάζει την κεραμική του Τσανάκ Καλέ σε ένα ευρύτερο πολιτιστικό και αισθητικό πλαίσιο. Με τη χρήση της Πολιτισμικής Αρχαιολογίας, η Μπας δείχνει πώς αυτά τα “λαϊκά” κεραμικά συνδέονται με το κίνημα Arts & Crafts και με την ιαπωνική τέχνη, και πώς επηρέασαν τον τομέα του design και των διακοσμητικών τεχνών στον 19ο και 20ό αιώνα. Η δημοτική κεραμική του Τσανάκ Καλέ, που σημαίνει “κάστρο των πήλινων”, αποτελεί μέρος της αρχαιολογικής κληρονομιάς και απηχεί την ταυτότητα και τα συναισθήματα της κοινότητας που τη δημιούργησε
Μια καθοριστική στιγμή για την επανεκτίμηση και την δημοφιλία της κεραμικής του Τσανάκ Καλέ ήρθε με την έκθεση του θησαυρού της Τροίας το 1877 και 1878, όπου παρουσιάστηκαν αγγεία που σχετίζονταν με την ομηρική Τροία. Αυτή η έκθεση ενίσχυσε την ταύτιση των ζωόμορφων αγγείων του Τσανάκ Καλέ με την αρχαία τρωική κεραμική και άνοιξε τον δρόμο για την αναγνώριση και αποδοχή της τέχνης αυτής
Στη νότια Γαλλία, πιο συγκεκριμένα στην Προβηγκία, οι κανάτες του Τσανάκ Καλέ, γνωστές ως οι “δεσποινίδες της Αβινιόν”, ήταν πολύ δημοφιλείς στα αστικά σπίτια και περνούσαν από γενιά σε γενιά. Αυτές οι κεραμικές κανάτες έδρασαν ως καταλύτης για την επανεκτίμηση της τέχνης του Τσανάκ Καλέ και την αναγνώρισή της ως μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς
Τα κεραμικά του Τσανάκ Καλέ αντιπροσωπεύουν το δράμα και τη φαντασμαγορία του πολιτιστικού γίγνεσθαι σε πλανητικό επίπεδο. Μέσα από αυτά τα ταπεινά αντικείμενα που πλάστηκαν από χώμα, ανοίγεται ένα παράθυρο στην ταυτότητα και τα συναισθήματα μιας ολόκληρης κοινότητας. Οι ερευνητές και οι λάτρεις της τέχνης θα απολαύσουν το βιβλίο αυτό, το οποίο αποτελεί ένα σημαντικό κείμενο για την ιστορία και την αξιολόγηση της κεραμικής του Τσανάκ Καλέ.
