Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που έκοψα την τηλεόραση. Και το ραδιόφωνο. Όχι ότι δεν ενδιαφέρομαι πια να βλέπω ή να ακούω “πράγματα”. Απλά, ο “αέρας” που φυσάει στα μέσα ενημέρωσης, είτε τηλεοπτικά είτε ραδιοφωνικά, έχει γίνει τόσο ακριβός πλέον, ώστε πρέπει να προσαρμόζεται απόλυτα στις απαιτήσεις του μέσου όρου, προκειμένου να χρηματοδοτείται από τη διαφήμιση. Και αυτός ο μέσος όρος, επηρεάζει τόσο παράτονα το περιεχόμενο των μέσων ενημέρωσης, που πλέον δεν με αγγίζει.
Ωστόσο, παρακολουθώ πολλά κανάλια στο YouTube και ακούω πολλά podcasts. Ένα από αυτά είναι ιδιαίτερα αγαπημένο μου και ξεχωρίζει για την εκλεπτυσμένη και ευγενική του προσέγγιση. Φέρει τον τίτλο “The Art of Manliness” (Η τέχνη του να είσαι άνδρας), που θα μπορούσε να προκαλέσει αρκετές αντιδράσεις σε όσους ταυτίζονται με την “woke” κουλτούρα. Πρόσφατα, σε ένα από αυτά τα podcasts, καλεσμένος ήταν ο Τζεφ Γκούντριτς, ένας άνδρας που βρέθηκε αντιμέτωπος με την κρίση της μέσης ηλικίας.
Ο Τζεφ, άφησε να εντυπωσιαστεί από την κατάσταση κατά την οποία βρέθηκε. Στα πενήντα του, βουλιάζοντας στον πάτο της απελπισίας, ζυγίζοντας τα φορτία του παρελθόντος (τα ψυχολογικά και τα φυσικά), αποξενωμένος από τους ανθρώπους που νόμιζε ότι τον αγαπούσαν, βιώνοντας την απελπιστική ανεργία και την βαθιά μελαγχολία, βρισκόταν στο απόλυτο άδειο. Τότε ήρθε στη ζωή του ο σωτήρας του, όχι με τη μορφή ενός φαινομενικού οράματος ή επιφοίτησης, αλλά απλά με την απόφαση να υιοθετήσει τον σκύλο που είχε πάντα ονειρευτεί: ένα ουγγαρέζικο Βίζλα το οποίο ονόμασε Duder. Και όπως αναμενόταν, αυτή η απλή πράξη άλλαξε τελείως τη ζωή του.
Ο Duder, έκανε τον Τζεφ να βγαίνει σε μεγάλες και μοναχικές βόλτες. Αυτές οι βόλτες χάρισαν στον Τζεφ μια νέα οπτική της ζωής του. Μια οπτική που του έδωσε τη δυνατότητα να συλλογιστεί και να βάλει σε τάξη τους φόβους και τις επιθυμίες του. Του έμαθε την αξία και τη σημασία μιας δέσμευσης. Δείχνοντάς του την ανετοίμαστη δυναμική ανάμεσα σε μια σχέση θεραπόντος και κυριάρχου. Ωστόσο, το πιο σημαντικό που του προάγγειλε ήταν η ανάγκη του να αγαπά και να αγαπιέται.
Φυσικά, όταν ο Τζεφ ξεπέρασε τη λάσπη της απελπισίας, κατάλαβε ότι αυτή ήταν μια σημαντική ευκαιρία για επιχειρηματική επιτυχία. Έγραψε ένα βιβλίο, δημιούργησε ένα ιστολόγιο, ξεκίνησε να μιλάει σε κοινό, ζητώντας τα φώτα της δημοσιότητας. Αλλά πάνω απ’ όλα, για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό, ο Τζεφ έγινε πάλι άνθρωπος. Κι αυτό το οφείλε σε έναν σκύλο.
Εμείς οι λάτρεις των σκύλων ξέραμε εδώ και πολλά χρόνια τις σημαντικές αυτές αλλαγές που φέρνει στη ζωή μας ένας σκύλος. Απλά δεν μας είχε περάσει από το μυαλό ότι θα μπορούσαμε να το μετατρέψουμε σε επιχείρημα. Παρ’ όλα αυτά, αν τα αγγλικά σας είναι καλά, σας συνιστώ να ακούσετε αυτό το podcast (The Art of Manliness. Επεισόδιο 16/10/23) με καλεσμένο τον Τζεφ. Είναι ένας χαρισματικός ομιλητής. Ας ζήσει ο Duder.
