Έπειτα από δύο χρόνια εξαντλητικών διαπραγματεύσεων, οι χώρες μέλη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) απέτυχαν να συμφωνήσουν για τη βελτίωση της προετοιμασίας του κόσμου για μια μελλοντική πανδημία, και οι διαπραγματεύσεις θα επανεκκινήσουν τον Απρίλιο. Τις προηγούμενες ημέρες, οι 194 χώρες που συνήλθαν στο ΠΟΥ σκοπεύαν να εγκρίνουν ένα δεσμευτικό κείμενο που θα αποτρέπει την επανάληψη των λαθών που έγιναν στη διαχείριση της πανδημίας της COVID-19 και θα ενίσχυε την προετοιμασία. Ωστόσο, η ένατη και τελευταία φάση των διαπραγματεύσεων ολοκληρώθηκε χωρίς την επίτευξη ενός τελικού κειμένου.
Ο γενικός γραμματέας του ΠΟΥ, Τέντρος Αντάνομ Γκεμπρεγέσους, στο τέλος των συνομιλιών στην έδρα του ΠΟΥ στη Γενεύη, εξέφρασε απογοήτευση για την αδυναμία των χωρών να συνάψουν συμφωνία, τονίζοντας ότι η συμφωνία αποτελεί ζωτικό εργαλείο που μπορεί να σώσει ζωές. Κάλεσε επίσης τις χώρες να συνεχίσουν την εργασία τους προς την επίτευξη της τελικής συμφωνίας μέχρι το τέλος Μαΐου.
Οι διαπραγματεύσεις ξεκίνησαν τον Φεβρουάριο του 2022, με στόχο την υιοθέτηση μιας συμφωνίας κατά τη διάρκεια του επόμενου Παγκόσμιου Συνεδρίου για την Υγεία τον Μάιο. Ωστόσο, μετά από δύο χρόνια και με την επιστράτευση της πανδημίας της COVID-19 να αφήνει ήδη τις επιπτώσεις της, υπάρχουν ακόμη πολλά ζητήματα που παραμένουν ανεπίλυτα και το σχέδιο συμφωνίας περιέχει προσωρινές διατυπώσεις σε παρενθέσεις, υποδεικνύοντας εναλλακτικές λύσεις.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι συνομιλίες στο ΠΟΥ συνήθως βασίζονται στη συναίνεση και απαιτούν πολλά χρόνια για να επιτευχθεί συμφωνία. Παρά ταύτα, η ελπίδα για μια συμφωνία δεν έχει εξαφανιστεί εντελώς, καθώς οι χώρες θα αποφασίσουν εάν συμφωνούν για περισσότερες ημέρες διαπραγματεύσεων από τις 29 Απριλίου έως τις 10 Μαΐου. Ένα νέο σχέδιο συμφωνίας θα προετοιμαστεί μέχρι τις 18 Απριλίου και οι προσπάθειες θα καταβληθούν ώστε οι συνομιλίες να ολοκληρωθούν έως τις 5 Μαΐου.
Οι κύριες πτυχές που παραμένουν υπό διαπραγμάτευση είναι η πρόσβαση σε πληροφορίες για παθογόνους παράγοντες, η βελτίωση της πρόληψης και της επιτήρησης των επιδημιών, η αξιόπιστη χρηματοδότηση και η μεταφορά τεχνογνωσίας προς τις φτωχότερες χώρες. Οι ευρωπαϊκές χώρες επιθυμούν να επενδύσουν περισσότερο στην πρόληψη, ενώ οι αφρικανικές χώρες επιθυμούν τεχνογνωσία, χρηματοδότηση και αποτελεσματική πρόσβαση σε θεραπευτικά μέσα. Από την πλευρά τους, οι Ηνωμένες Πολιτείες θέλουν διαφάνεια και άμεση ανταλλαγή δεδομένων για ξεσπάσματα αγνώστων ασθενειών.
Η πρόσφατη πανδημία της COVID-19 έχει αποκαλύψει πολλές δυσλειτουργίες και προβλήματα, όπως το “εθνικισμό των εμβολίων”, η έλλειψη προστατευτικού εξοπλισμού και η έλλειψη δωρεάν πρόσβασης σε εμβόλια και θεραπείες από φτωχές χώρες. Οι ειδικοί έχουν επίσης αποδείξεις ότι η Κίνα καθυστέρησε τη μοιρασιά πληροφοριών για την COVID-19, κάτι που είχε σοβαρές συνέπειες.
Χωρίς μια συμφωνία, ο κόσμος θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει ανισότητες, έλλειψη συντονισμού και απώλεια ζωών και ανθρώπινου κεφαλαίου. Παρά τις δυσκολίες, παραμένει ελπίδα για μια συμφωνία, και οι χώρες πρέπει να συνεχίσουν να εργάζονται προς αυτήν την κατεύθυνση.
