Όταν ένα παιδί διανύει μια περίοδο στεναχώριας, ο ρόλος των γονιών είναι κρίσιμος. Συχνά, όταν αντιμετωπίζουμε αυτή την κατάσταση, αισθανόμαστε αβέβαιοι και ανήσυχοι. Ίσως αυτό να συμβαίνει επειδή και οι ίδιοι, ως παιδιά, δεν διδαχθήκαμε πώς να αντιμετωπίζουμε τα συναισθήματα μας και πως να τα επεξεργαζόμαστε. Οι γονείς μας μπορεί να προσπαθούσαν να κρύψουν τη λύπη τους, να την αγνοούν ή να την απομακρύνουν, χωρίς να μας επιτρέψουν να την αντιμετωπίσουμε. Δίνοντάς μας μια σοκολάτα ή λέγοντάς μας να δούμε τηλεόραση, προσπάθησαν πιθανόν να μας απαλλάξουν από το συναίσθημα. Ωστόσο, ως σημερινοί γονείς, κατανοούμε ότι αυτός ο τρόπος δεν λειτουργεί και πιθανώς να δημιουργεί ακόμα μεγαλύτερη σύγχυση και άγχος στο παιδί μας. Γι’ αυτόν τον λόγο, αναζητούμε άλλες μεθόδους για να υποστηρίξουμε το παιδί μας σε αυτές τις δύσκολες στιγμές.
Όταν το παιδί επιστρέφει από το σχολείο και φαίνεται πως πέρασε μια δύσκολη μέρα, ή όταν αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα που το αγγίζει και το κάνει να νιώθει στεναχωρημένο (όπως να τσακωθεί με ένα φίλο του ή να χάσει τα αυτοκόλλητά του), πρέπει να του δείξουμε τη στήριξή μας. Το παιδί χρειάζεται να ακούσει κάποια πράγματα που θα το κάνουν να νιώσει καλύτερα. Δεν πρόκειται να διαρκέσει για πάντα.
Ένα παιδί μαθαίνει να αντέχει προσπαθώντας να κατανοήσει ότι τα δύσκολα συναισθήματα είναι παροδικά. Είναι σημαντικό να του πούμε “είμαι εδώ για σένα”. Όταν το παιδί κατανοεί ότι είμαστε δίπλα του, χωρίς να τον κρίνουμε, αλλά απλά να τον υποστηρίζουμε, αυτό το κάνει να νιώθει ασφάλεια για να εκφράζει τα συναισθήματά του και τις σκέψεις του. Δεν υπάρχει τίποτα λάθος με το να νιώθει έτσι.
Τα αρνητικά συναισθήματα δεν είναι “κακά”. Δεν πρέπει να προσπαθούμε να τα αποφύγουμε ή να τα κρύψουμε. Όταν το παιδί μας μάθει ότι αυτά τα συναισθήματα είναι φυσιολογικά και ότι μπορεί να τα αντιμετωπίσει, τότε αρχίζει να νιώθει πιο άνετα και να διαχειρίζεται καλύτερα την κατάσταση. Όταν βρίσκεται στο σκοτάδι, πρέπει να ψάξει το φως των αστεριών.
Ακόμα και όταν υπάρχει σκοτάδι, τα αστέρια παραμένουν φωτεινά. Έτσι, όταν βρίσκεσαι σε αταξία και δεν νιώθεις καλά, ψάξε να βρεις τα θετικά. Οι θετικές σκέψεις μας βοηθούν να προχωρήσουμε. “Μου έχει συμβεί κι εμένα”.
Όταν ένα παιδί καταλαβαίνει ότι κι άλλοι έχουν περάσει από αυτά που περνάει αυτή τη στιγμή, τότε μπορεί να αισθανθεί καλύτερα με τον εαυτό του και να κατανοήσει καλύτερα αυτό που βιώνει. “Εστίασε στο τώρα”.
Όταν επικεντρώνουμε την προσοχή μας σε αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή, στο παρόν, αποφεύγουμε την ανησυχία και ηρεμούμε το νευρικό μας σύστημα. “Τι μπορείς να μάθεις από αυτό που βιώνεις;”
Κάθε πρόκληση κρύβει ένα μάθημα. Αυτό θα σε κάνει πιο ανθεκτικό. Τι έχεις μάθει για τον εαυτό σου; Πώς μπορείς να τα διαχειριστείς καλύτερα την επόμενη φορά;
