Η σεξουαλική ζωή δεν είναι αυτονόητη για τους ανθρώπους που ζουν με πολλαπλή σκλήρυνση και άλλα χρόνια νοσήματα. Τα ποσοστά σεξουαλικών δυσλειτουργιών είναι υψηλά, με το 40-80% των γυναικών και το 50-90% των ανδρών να έχουν εκφράσει ανησυχίες σχετικά με τη σεξουαλική τους λειτουργία. Οι αλλαγές που προκαλεί η πολλαπλή σκλήρυνση επηρεάζουν τη σεξουαλική λειτουργία σε τρία επίπεδα: το πρωτογενές, το δευτερογενές και το τριτογενές.
Στο πρωτογενές επίπεδο, παρατηρούνται αλλαγές στην επιθυμία, την ξηρότητα του κόλπου, τη δυσκολία επίτευξης οργασμού και τον πόνο κατά την επαφή στις γυναίκες, καθώς και διαταραχές στύσης, δυσκολία επίτευξης οργασμού, διαταραχές εκσπερμάτισης και διαταραχές διάθεσης στους άνδρες. Το δευτερογενές επίπεδο αναφέρεται σε άμεσες σωματικές επιδράσεις όπως η κόπωση και ο πόνος, ενώ το τριτογενές επίπεδο αντιστοιχεί στους ψυχοκοινωνικούς και πολιτισμικούς παράγοντες που επηρεάζουν τη νόσο και τη σεξουαλικότητα.
Ωστόσο, υπάρχουν ελπιδοφόρες εξελίξεις. Η σεξουαλική απόκριση ελέγχεται από πολλές διαφορετικές περιοχές στον εγκέφαλο, και ορισμένες από αυτές παραμένουν άθικτες από τη νόσο. Το μεγάλο ερώτημα είναι πώς μπορούμε να βοηθήσουμε τους ασθενείς με πολλαπλή σκλήρυνση να βελτιώσουν την σεξουαλική τους ζωή.
Πρώτα απ’ όλα, είναι σημαντικό να αναγνωριστεί ο αντίκτυπος που έχει η πολλαπλή σκλήρυνση στη ζωή των ατόμων που την πάσχουν. Η κόπωση, ο πόνος και οι περιορισμοί στην κινητικότητα μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά τη σεξουαλική επαφή και τη διάθεση. Επιπλέον, οι φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη διαχείριση της νόσου μπορεί να έχουν παρενέργειες που επηρεάζουν τη σεξουαλική λειτουργία.
Για να βελτιωθεί η σεξουαλική ζωή των ατόμων με πολλαπλή σκλήρυνση, απαιτούνται πρωτοποριακές προσεγγίσεις. Η ολιστική φροντίδα αποδίδει μεγάλη σημασία στη διαχείριση των συμπτωμάτων και στην παροχή θεραπείας, αλλά επίσης λαμβάνει υπόψη τους ψυχολογικούς και κοινωνικούς παράγοντες που επηρεάζουν την υγεία και την ευημερία. Η συμβουλευτική, οι ομάδες υποστήριξης και οι υπηρεσίες ψυχοκοινωνικής υποστήριξης μπορούν να διαδραματίσουν κρίσιμο ρόλο στην αντιμετώπιση των συναισθηματικών και κοινωνικών πτυχών της ζωής με μια χρόνια πάθηση. Επιπλέον, οι επαγγελματίες υγείας πρέπει να αντιμετωπίζουν τους ασθενείς με πολλαπλή σκλήρυνση ως εταίρους στην αναζήτηση καλύτερων λύσεων για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής τους, περιλαμβάνοντας την σεξουαλική ευεξία.
Παράλληλα, είναι σημαντικό να εξεταστεί η ανισότητα που υφίσταται στην πρόσβαση στη φροντίδα για την πολλαπλή σκλήρυνση. Ορισμένοι ασθενείς επωφελούνται από ευνοϊκές διατάξεις για τις αναπηρίες, ενώ άλλοι επιβαρύνονται με υψηλά έξοδα. Η κατανόηση και η αποδοχή αυτής της πραγματικότητας είναι ζωτικής σημασίας για να διασφαλίσουμε την ισότητα στην παροχή περίθαλψης.
Συνολικά, η βελτίωση της σεξουαλικής ζωής των ατόμων με πολλαπλή σκλήρυνση απαιτεί μια ολιστική προσέγγιση που λαμβάνει υπόψη τους διάφορους παράγοντες που επηρεάζουν τη σεξουαλική ευεξία. Η συνεργασία με τους ασθενείς, η παροχή ψυχοκοινωνικής υποστήριξης και η ανίχνευση των ανισοτήτων στην πρόσβαση στη φροντίδα αποτελούν βασικά βήματα προς την επίτευξη αυτού του στόχου.
