Η πορεία ενός αντιφατικού Γορδίου
Έχοντας αποκτήσει τη στάση του αθάνατου ήρωα της ελληνικής ιστορίας, ο Λόρδος Μπάιρον εξακολουθεί να συνεχίζει να προκαλεί αγνωστία και ενδιαφέρον πάνω στους Έλληνες. Ο θρύλος γύρω από τη ζωή του παραμένει, παρά τα αρκετά έργα και τις αποκαλύψεις που έχουν γίνει μέχρι σήμερα. Ο Μπάιρον, ένας αγγλος αριστοκράτης, ποιητής και φιλέλληνας, επέλεξε να αφιερωθεί στην ελληνική επανάσταση κατά των Οθωμανών για λόγους που παραμένουν ακόμα άγνωστοι. Η ζωή του ήταν μια μείξη προκλητικών πράξεων και άκρων συμπεριφορών που δοκίμαζαν τα όριά του, είτε με ερωτικά και οικονομικά σκάνδαλα
Ο Μπάιρον, γεννημένος ως Τζορτζ Γκόρντον Μπάυρον, 6ος Βαρόνος Μπάυρον, ήταν ένας πολυπράγμων άνθρωπος ο οποίος παρουσίαζε έναν διπλό χαρακτήρα. Οι μπερδεμένες αναφορές σε αυτόν παραμένουν αδιευκρίνιστες και ο ποιητής ίδιος είχε γράψει για τον εαυτό του σε ένα γλωσσικό ανέκδοτο της εφηβείας του: «Έπαιξα πρώτα τον Κάιν στο ένα θεατρικό έργο, έναν μισάνθρωπο, και μετά έναν νεαρό άπλυτο σε ένα άλλο έργο. Όταν δεν πίνω, δεν παίζω και δεν κάνω σεξ, γράφω γράμματα. Οι 3000 επιστολές μου προσπαθούν να αντανακλούν τις κινήσεις των συναισθημάτων μου, καθώς ζω ανάμεσα σε ερωτικά σκάνδαλα, λογοτεχνικές διαμάχες και πολιτικές συνωμοσίες». Το πορτρέτο του Μπάιρον δεν μπορεί να λείπει από κανένα σχολικό βιβλίο, αλλά δεν μπορούμε να περιοριστούμε μόνο σε αυτό. Ο άνθρωπος αυτός, ήδη συνωνυμούταν και αμφιλεγόμενος από την εποχή του και δεν μπορεί να περιγραφεί μόνο χρονικά στο μικρό χρονικό περιθώριο που συμμετείχε στην Ελληνική Επανάσταση. Ήταν μια πολύπλοκη προσωπικότητα που η ζωή του ήταν ένας συνδυασμός από προκλήσεις, ακραίες ενέργειες και πολλά σκάνδαλα
Ο Μπάιρον ήταν γνωστός για την διάσημη φράση του “Τρελός, κακός και επικίνδυνος για να τον γνωρίζεις”, που την εξέφρασε η ερωμένη του Καρολάιν Λαμπη. Ωστόσο, σύμφωνα με τον συγγραφέα Άντονι Πίτι, ο Μπάιρον δεν ήταν τρελός, αλλά ήταν ένας επίγνωστος που μισούσε τον εαυτό του και του άρεσε να γελά με τη δημοσιότητα που του προσέφερε η φήμη του. Οι επιστολές του αποτέλεσαν έναν τρόπο να μοιραστεί τον εαυτό του και τα συναισθήματά του, καθώς ο Μπάιρον έπασχε από αυτο-αποστασιοποίηση. Προκειμένου να ελέγξει την ζωή του, πειραματιζόταν με διάφορες εκδοχές του εαυτού του, που συχνά δανειζόταν από χαρακτήρες του Σαιξπήρ, φορώντας τα κατάλληλα κοστούμια για κάθε ενσάρκωση του. Ήταν οικείος με τη μεταμφίεση, αφού στα ταξίδια του στην Ανατολή, φόρεσε αλβανικά ρούχα και κυριολεκτικά φόρεσε ξιφία, ενώ στην Ιταλία περιποιήθηκε υπερβολικά την εμφάνισή του, κάνοντας εντύπωση στους Άγγλους επισκέπτες του. Τοποθετούσε ακόμα και έναν κόκκινο και χρυσό στολίδι για να πολεμήσει στην Ελλάδα, αλλά ποτέ δεν το φόρεσε. Ο Πίτι αναφέρει ότι αυτές οι αντιφάσεις αποκαλύπτουν μια αυτοεπικριτική πλευρά του Μπάιρον που κατέληγε να υπονομεύει την λάμψη του. Μία άλλη αντιφατικότητα που παρουσίαζε ήταν το γεγονός ότι η μητέρα του ήταν χοντρή και φορούσε κορσέ κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της, πράγμα που τον εκνεύριζε και του κατηγορούσε ότι ευθύνεται για το χωλαίνι του ποδιού του. Επίσης, κατηγορούσε και αυτήν για το πρόβλημά του με το παχύσαρκο, κάτι που τον οδήγησε να υιοθετήσει ακατάλληλες δίαιτες, πειραματιζόμενος ακόμα και με μια που περιελάμβανε άτονα μπισκότα και νερό με κάπνα για να ανακόψει την όρεξή του. Η ανασφάλεια του για την εμφάνισή του και η πολυποίκιλτη σχέση του με το σώμα του τον οδήγησε στον πείνα και στην εξόντωση του από τους γιατρούς του στην Ελλάδα, εξαιτίας μιας εσφαλμένης διάγνωσης και των αφορητικών αγωγών που υποβλήθηκε. Η αγωνία αυτή ήταν μέρος της “ολοκλήρωσής” του όπως είπε ο ίδιος την στιγμή που πλήγωνε τους γιατρούς με τα λόγια του, “Δεν έχετε να κάνετε τίποτα άλλο, κερατάδες;” Ο Μπάιρον ήταν ένας κωμικός τραγικός, με μια αποφασιστικότητα για αυτοκαταστροφή που θα μείνει ανεξίτηλη στη μνήμη μας…
