Ένα πρόσφα, που δημοσιεύτηκε στο Nature τον Φεβρουάριο του 2024, αποκαλύπτει μια ενδιαφέρουσα έρευνα για την κατανάλωση έντομων σε παγκόσμιο επίπεδο. Σύμφωνα με την έρευνα αυτή, υπάρχουν 2.205 είδη εντόμων από 25 διαφορετικές τάξεις που θεωρούνται βρώσιμα. Μπορεί αυτό να μας φαίνεται περίεργο και αηδιαστικό, αλλά υπάρχουν χώρες που όχι μόνο τα επιλέγουν ως μέρος της διατροφής τους, αλλά τα θεωρούν και πολύ νόστιμα!
Σύμφωνα με την έρευνα, οι χώρες με τη μεγαλύτερη κατανάλωση εντόμων είναι το Μεξικό με 450 είδη, η Ταϊλάνδη με 272 είδη, η Ινδία με 262 είδη, η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό με 255 είδη, η Κίνα με 235 είδη, η Βραζιλία με 140 είδη, η Ιαπωνία με 123 είδη και το Καμερούν με 100 είδη. Ουσιαστικά, πάνω από 1.900 είδη εντόμων θεωρούνται μέρος της παραδοσιακής διατροφής τουλάχιστον δύο δισεκατομμυρίων ανθρώπων, που αντιπροσωπεύουν περίπου το 30% του παγκόσμιου ανθρώπινου πληθυσμού. Είναι ενδιαφέρον να σημειώσουμε ότι σε 113 χώρες, τουλάχιστον ένα είδος εντόμου καταναλώνεται καθημερινά, με την Αφρική, τη Λατινική Αμερική και την Ασία να είναι οι παραδοσιακές αγορές κατανάλωσης εντόμων.
Η κατανάλωση έντομων δεν είναι απλώς μια μόδα ή μια παράδοση σε αυτές τις περιοχές. Αποτελεί πηγή πρωτεΐνης και θρεπτικών ουσιών για τους κατοίκους τους. Επιπλέον, η καλλιέργεια και η εκτροφή εντόμων αποτελεί βιώσιμη πρακτική, καθώς απαιτεί λιγότερους πόρους και χώρο σε σχέση με την κτηνοτροφία. Η παγκόσμια αναγνώριση αυτής της παράδοσης και η διάδοση της γνώσης για τα οφέλη τους μπορεί να συμβάλει στον τρόπο που θα αντιμετωπίσουμε την παγκόσμια πείνα και την επισιτιστική ασφάλεια.
Έτσι λοιπόν, αντί να αντιμετωπίζουμε με αηδία ή απορία την ιδέα της κατανάλωσης έντομων, θα πρέπει να την αναγνωρίσουμε ως μια πιθανή λύση για την παγκόσμια επισιτιστική κρίση. Παράλληλα, είναι απαραίτητο να εξετάσουμε το αναπτυξιακό δυναμικό αυτής της βιομηχανίας και να εκμεταλλευτούμε τα οφέλη που προσφέρει από την άποψη της βιώσιμης ανάπτυξης.
Το να τρώμε έντομα μπορεί να φανεί περίεργο και παράξενο, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι κάνουμε όλοι αυτό το βήμα καθημερινά. Όλα τα προϊόντα αρτοποιίας, ζαχαρωτών, μαρμελάδων, τυριών, ποτών κ.λπ. περιέχουν τμήματα -πουτίγκες- από έντομα, είτε από τα καλλιεργημένα στο θερμοκήπιο, είτε από τα άγρια. Το ίδιο ισχύει και για την παρασκευή φαρμακευτικών προϊόντων. Υπάρχουν, βέβαια, και άλλοι τρόποι περίσκεψης της εντομοφαγίας. Για παράδειγμα, στα πέτσινα του βάτου παρασκευάζονται από πολύ παλιά, και παγκόσμια, ρούχα και στην παρασκευή φυσικών χρωμάτων (όπως ζωντανό κόκκινο από το συκώτι της μιας είδους κατσαρίδας και κίτρινο από έναν ζευγάρι πεταλούδων). Υπάρχουν, επίσης, αντιϊσταμινικά παράγωγα από τα υπάρχοντα τζιμπρίκια και της έχει γίνει πολύ αρνητική υπόθεση και παρέμβαση μας στην αλυσίδα παραγωγής και στον κύκλο ζωής τηςς τελευταίας δεκαετίας. Ναι, σωστά (και συμμερίζομαι αυτήν την υπόθεση), όταν μιλάτε για κατανάλωση ενδημικών του τόπου ακαθαρσιών: πιο φυσικοί κυκλοφορίες μετά μετεωρίζονται από την ανταλλαγή αυτών των τροφικών και μη υλικών.
Οι έντομοι αποτελούν μια άφθονη πηγή πρωτεϊνών και θρεπτικών ουσιών, και τη γεύση τους μπορούμε να την προσαρμόσουμε στις προτιμήσεις μας. Η πείρα αποδεικνύει ότι όποιος προσαρμόζεταις στην κατανάλωσή τους, ανακαλύπτει ότι η γεύση τους είναι ιδιαίτερα νόστιμη και ικανοποιητική. Οι έντομοι αποτελούν έναν βιώσιμο πόρο τροφής για το μέλλον, από τη στιγμή που απαιτούν λιγότερο νερό και φαγητό, και διαθέτουν ελάχιστες ανάγκες σε χώρο.
Επομένως, ας αναθεωρήσουμε τις προκαταλήψεις μας και ας εξερευνήσουμε το δυναμικό των έντομων ως τροφής. Μέσω της έρευνας και της ευαισθητοποίησης, μπορούμε να αλλάξουμε την άποψή μας για αυτήν την ανεκτίμητη πηγή θρεπτικών συστατικών και να συμβάλουμε σε ένα βιώσιμο μέλλον για όλους μας.
