15 Μαρτίου 2025

Ο θεατρικός πολυχώρος της όπερας “Ο Κουρέας της Σεβίλης”

Τελευταία Άρθρα

Η θαυμάσια σόγια: Πλεονεκτήματα και παραδοσιακή ελληνική διατροφή

Η σόγια είναι ένα ευέλικτο όσπριο που χρησιμοποιείται σε πολλές δίαιτες, ειδικά στην Ασία. Ωστόσο, στη Δύση υπάρχουν ανάμικτες απόψεις σχετικά με τη σόγια. Κ

Okra: Μια νέα γαστρονομική εμπειρία με φρέσκες γεύσεις και θέα στην Ακρόπολη

Από τη στιγμή που άκουσα για το Okra, το εστιατόριο που άνοιξε πριν περίπου δύο μήνες στο Μοναστηράκι, ήμουν γεμάτη προσδοκίες. Παρόλα αυτά, ήμουν λίγο επιφυ

Απειλές για την υγεία μας το χειμώνα και πώς να τις αντιμετωπίσουμε”

Το χειμώνα, η υγεία μας αντιμετωπίζει πολλές προκλήσεις. Τα κρυολογήματα, οι ιώσεις και άλλες αναπνευστικές ασθένειες είναι πιο συχνές τους ψυχρούς μήνες. Ο

Ο δύσκολος δρόμος των σχέσεων: Όταν η μοναξιά είναι περισσότερη παρά ποτέ

Γενικά, οι συζητήσεις γύρω από τις σχέσεις μας είναι συχνές. Περιμένουμε να ακούσουμε για τη συμπεριφορά που αντιμετωπίζουμε ή προκαλούμε μέσα σε αυτές, για

Η δύναμη του “ναι”: Το κλειδί για μια αλλαγή ζωής

Γράμματα μήκους τρία μπορούν να έχουν ανατρεπτική επίδραση στη ζωή μας; Ίσως αυτό το ερώτημα φαίνεται ασήμαντο για τις μικρές αποφάσεις που παίρνουμε καθημερ

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ:

Γνωστή κωμική όπερα του Τζοακίνο Ροσίνι που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στις 20 Φεβρουαρίου 1816 στη Ρώμη. Ολόκληρος ο τίτλος του έργου είναι «Il Barbiere di Siviglia, ossia L’ inutile precauzione» («Ο Κουρέας της Σεβίλης ή Η περιττή προφύλαξη»). Το σενάριο του Τσέζαρε Στερμπίνι βασίζεται στο πρώτο μέρος της ομώνυμης τριλογίας του Πιέρ ντε Μπομαρσέ (1775). Όλοι γνωρίζουν το γνωστό αρια του Φίγκαρο «Largo al factotum». Η υπόθεση της όπερας διαδραματίζεται στη Σεβίλη του 17ου αιώνα. Ο Φίγκαρο, ο κουρέας της Σεβίλης, βοηθά τον κόμη Αλμαβίβα να κατακτήσει την καρδιά της Ροζίνας. Ο μεγαλογιατρός Μπάρτολο, προστάτης και κηδεμόνας της Ροζίνας, την πολιορκεί με τη σειρά του και συνεργάζεται με τον δάσκαλο της μουσικής Μπαζίλιο για να την κερδίσει. Ωστόσο, μετά από πολλά κωμικά σκηνικά, ο Φίγκαρο και ο Αλμαβίβα αποτρέπουν τα σχέδια τους και η Ροζίνα τελικά παντρεύεται τον Αλμαβίβα, υπό χαρούμενο κλίμα πανηγύριας.

Ο νεαρός Ροσίνι, που ήταν τότε μόλις 24 ετών, ξεκίνησε να γράφει την όπερα την τελευταία εβδομάδα του Ιανουαρίου του 1816, μόλις πήρε στα χέρια του το ολοκληρωμένο σενάριο. Μέχρι τις 6 Φεβρουαρίου, είχε ήδη ολοκληρώσει το πρώτο μέρος και μέχρι τις 20 Φεβρουαρίου, που έγινε η πρεμιέρα, είχε ολοκληρώσει τη σύνθεση και την ορχηστρική ενορχήστρωση. Σήμερα, το γεγονός αυτό φαίνεται σχεδόν ανεπαίσθητο, ότι η σύνθεση ενός τέτοιου έργου μπορεί να ολοκληρωθεί σε μόλις 24 μέρες. Η πρώτη παράσταση της όπερας παρουσιάστηκε με τον τίτλο «Αλμαβίβα ή Η περιττή προφύλαξη» στο θέατρο «Αρτζεντίνα» της Ρώμης και ο Ροσίνι, που ανέλαβε και τη διεύθυνση της ορχήστρας, αντιμετώπισε σοβαρές αποδοκιμασίες από το κοινό και η παράσταση κατέληξε σε αποτυχία. Οι φωνές των υποστηρικτών του συνθέτη Τζιοβάνι Παϊζιέλο, που είχε γράψει το δικό του “Κουρέα της Σεβίλης” λίγα χρόνια πριν, ενορχήστρωναν τις αποδοκιμασίες. Στις 10 Αυγούστου 1816, η όπερα με τον σημερινό της τίτλο, και με μικρές αλλαγές, παρουσιάστηκε στη Μπολόνια και η διάθεση του κοινού ήταν εξαιρετικά θετική, καθώς υψώθηκε σε ύψη τον συνθέτη. Με την πάροδο του χρόνου, “Ο Κουρέας της Σεβίλης” έγινε μία από τις δημοφιλέστερες όπερες στο λυρικό θέατρο και σήμερα αποτελεί το ένατο πιο συχνά ανεβασμένο έργο στην παραστατική βάση δεδομένων της “Operabase”. Στην Ελλάδα, η όπερα του Ροσίνι παρουσιάστηκε για πρώτη φορά από την Εθνική Λυρική Σκηνή στις 11 Μαρτίου 1942. Αναφορές για παραστάσεις υπήρξαν προηγουμένως στο θέατρο “Σαν Τζάκομο” της Κέρκυρας (1833), στην Αθήνα από θίασο σαλτιμπάγκων (4 Ιουλίου 1837), στο Δημοτικό Θέατρο της Ερμούπολης της Σύρου (1872-73) και στο Φάληρο (1889).