Ο Ιπποκράτης ο Κώος (460-370 π.Χ, κατά προσέγγιση) θεωρείται αδιαμφισβήτητα ο πατέρας της ιατρικής και έφτασε να έχει επιρεία σε όλους τους τομείς της ιατρικής. Με το έργο του, απαλλαγμένο από δεισιδαμονία, μαγεία και ιερατεία, θέσπισε μια μέθοδο και μια δεοντολογία που παραμένουν θεμέλια για την ιατρική επιστήμη.
Ο Όρκος του Ιπποκράτη, που περιλαμβάνεται στο έργο του (Corpus Hippocraticum), αποτελεί τον ιερό νόμο της ιατρικής δεοντολογίας. Είναι ένας όρκος που ομνύεται από τους γιατρούς πριν ενταχθούν στην ιατρική κοινότητα. Στον όρκο αυτό, ο Ιπποκράτης περιγράφει τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ένας γιατρός: ένας εκπαιδευμένος, φιλάνθρωπος, πράος και συνειδητός επαγγελματίας.
Παρά τις αμφισβητήσεις των νεότερων ερευνητών, που υποστηρίζουν ότι ο όρκος γράφτηκε μετά τον θάνατο του Ιπποκράτη, η ουσία της διδασκαλίας του παραμένει αδιαμφισβήτητη. Σημαντικός εκπρόσωπος αυτής της άποψης είναι ο Λούντβιχ Εντελστάιν, γερμανός φιλόλογος και ιστορικός της ιατρικής.
Με την πάροδο του χρόνου, ο όρκος έχει υποστεί αλλαγές ώστε να είναι συμβατός με την εποχή του. Στην περίοδο του Βυζαντίου, αφαιρέθηκαν οι αναφορές σε αρχαίους θεούς και γίνονταν επικλήσεις στον ένα και μοναδικό Θεό. Το 1948, ο Παγκόσμιος Ιατρικός Σύλλογος δημιούργησε μια νέα εκδοχή του όρκου, έχοντας ως βάση την ουμανιστική διάσταση της ιατρικής και το ιατρικό απόρρητο. Από τότε, ο όρκος έχει υποστεί ακόμα έξι τροποποιήσεις.
Σήμερα, ο Όρκος του Ιπποκράτη έχει ενσωματωθεί στο ελληνικό δίκαιο και αναφέρεται στον Νόμο 3418/05 ως μέρος του Νομικού Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας. Οι γιατροί χρειάζεται να τηρούν τον όρκο αυτό και να αποφεύγουν οποιαδήποτε πράξη που θα βλάψει την αξιοπρέπεια και την τιμή της ιατρικής επιστήμης.
Υπάρχουν πλέον αμφιβολίες για το εάν οι νεοαποφοίτοι των ελληνικών ιατρικών σχολών πρέπει να δίνουν τον Όρκο του Ιπποκράτη. Παρόλα αυτά, η ιστορική αξία και η ηθική δέσμευση που παρουσιάζει αυτός ο όρκος παραμένει αναντικατάστατη.
