Το «Υπάρχει φιλοδοξία» είναι μία κωμωδία του Αλέκου Σακελλάριου, βασισμένη στο θεατρικό έργο «Ανώμαλος Προσγείωσις» των Χρήστου Γιαννακόπουλου και Αλέκου Σακελλάριου. Παρότι αρχικά αποτύγχανε στο θέατρο, εξελίχθηκε σε μια κλασική ταινία που παίζεται μέχρι και σήμερα στην τηλεόραση, ειδικά κατά τις προεκλογικές περιόδους. Αυτή η ασπρόμαυρη ταινία σινεμασκόπ, με διάρκεια 89 λεπτών, πρωτοπροβλήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 1965 και πούλησε 325,683 εισιτήρια, βρίσκοντας θέση στην 12η θέση ανάμεσα σε 101 ταινίες της κινηματογραφικής σεζόν 1965-1966.
Η πλοκή της ταινίας
Η ιστορία του έργου εστιάζει στον υπουργό Εθνικής Ανασυγκρότησης και Περιθάλψεως, Ανδρέα Μαυρογιαλούρο (Λάμπρος Κωνσταντάρας), που είναι υποψήφιος βουλευτής για τις επικείμενες εκλογές. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του στο χωριό Πλατανιά, το οποίο εμπλέκεται με ένα ατύχημα, ανακαλύπτει τη δυσαρέσκεια των ψηφοφόρων τους, η οποία οφείλεται στις απάτες των συνεργατών του. Επιστρέφοντας στην Αθήνα, παραιτείται από την κυβέρνηση και αποφασίζει να φροντίσει τουλάχιστον την οικογένειά του, την γυναίκα του που παίζει χαρταετό και την αδιόρθωτη κόρη του.
Από αποτυχημένο θεατρικό έργο σε διαχρονική ταινία
Αρχικά, το έργο δημιουργήθηκε για το θέατρο με τον τίτλο «Ανώμαλος Προσγείωσις» από τον Χρήστο Γιαννακόπουλο και τον Αλέκο Σακελλάριου, μετά τον εμφύλιο πόλεμο. Παρουσιάστηκε το καλοκαίρι του 1950 από το Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν στο θέατρο «Μακέδο» στην οδό Θεμιστοκλέους, με πρωταγωνιστές τον Βασίλη Διαμαντόπουλο ως υπουργός Τρακαντάρης και τον Δημήτρη Χατζημάρκο. Λόγω της απαισιοδοξίας προς την ελληνική πολιτική ζωή στην εποχή εκείνη, το έργο απέτυχε. Τεσσερνταπέντε χρόνια αργότερα, ο Αλέκος Σακελλάριος παρουσίασε μια πιο ελαφριά εκδοχή του έργου (με τον Χρήστο Γιαννακόπουλο να έχει απεβίωσει), αλλάζοντας το όνομα του κύριου χαρακτήρα από Τρακαντάρης σε Μαυρογιαλούρος. Με τον τίτλο «Υπάρχει φιλοδοξία», το έργο ανέβηκε τον Οκτώβριο του 1964 στο θέατρο Βεργή στην οδό Βουκουρεστίου, με πρωταγωνιστή τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, και την επόμενη σεζόν στο θέατρο «Άλφα» στην οδό Πατησίων. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου γυρίστηκε και ως ταινία στα στούντιο της Φίνος Φιλμ, με τον Σακελλάριο να αναλαμβάνει τη σκηνοθεσία και το σενάριο. Αυτή ήταν μια δύσκολη εποχή για την ελληνική πολιτική σκηνή, με την επίσης διάσημη ταινία «Ιουλιανά» του 1965 και τα γεγονότα της Αποστασίας.
Οι πρωταγωνιστές της ταινίας
Ο ρόλος του Μαυρογιαλούρου, τόσο στο θέατρο όσο και στον κινηματογράφο, αποτέλεσε κορυφαία στιγμή στην καριέρα του Λάμπρου Κωνσταντάρα και τον εδραίωσε ως τον αναντικατάστατο αστέρα της κωμωδίας. Στην ταινία, επίσης είδαμε σε σημαντικούς ρόλους τους Γιώργο Γαβριηλίδη, Μήτσο Κωνσταντάρα, Γιώτα Σοϊμοίρη, Όλγα Μάγιερ, Νάσο Κατακουζηνό, Κώστα Σαντοριναίο, Νικήτα Πλάτη, Λίλιαν Σούρτζη, Χρήστο Δοξαρά, Κάκια Παναγιώτου, Τάκη Χριστοφορίδη, Αλίκη Ζωγράφου, Ντίνο Καρύδη και Μάκη Δεμίρη. Η μουσική για την ταινία ήταν του Μίμη Πλέσσα. Με την πάροδο των χρόνων, το όνομα «Μαυρογιαλούρος» έχει γίνει συνώνυμο του πολιτικού που κάνει εύκολες και συχνά υποσχέσεις που δεν πραγματοποιούνται προς τους ψηφοφόρους του
Διάσημες ατάκες από την ταινία
Μαυρογιαλούρος: «Οι γυναίκες και οι πολιτικοί πρέπει να προσέχουν πολύ τις περιφέρειές τους…»
Μαυρογιαλούρος (κάνει πρόβα στο λόγο του): «Είμαι ευτυχής που αναπνέω τον ζωοκτόνον… Ορίστε! Τον ζωογόνον… τον ζωογόνον αέρα της υπέροχης Πλατανιάς μας… Δεν είμαστε άνθρωποι των λόγων, είμαστε άνθρωποι των έργων! Θα σας εξαφανίσουμε! Όχι, ρε αδελφέ! Θα σας εξασφαλίσουμε! Άκου τον όρο εξαφανίσουμε! Σκέψου τι θα γινόταν! Παναγιά μου! Χαχαχαχα! Λοιπόν, θα σας εξασφαλίσουμε! Θα, θα, θα…»
