Το υπουργείο Υγείας προωθεί μια σειρά μεταρρυθμίσεων για την επέκταση του θεσμού του Προσωπικού Γιατρού, και οι γενικοί γιατροί της χώρας φαίνεται να αποδέχονται θετικά αυτές τις μεταρρυθμίσεις. Ωστόσο, ένας από τους ηγέτες της ελληνικής ακαδημίας γενικής/οικογενειακής ιατρικής και πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας εκφράζει και τις ανησυχίες του σχετικά με αυτό το νέο σχέδιο. Προτείνει επίσης μερικές λύσεις για την αποτελεσματική πρόσβαση όλων των πολιτών στην πρωτοβάθμια υγειονομική περίθαλψη.
Ένα από τα θετικά σημεία του νέου σχεδίου είναι το γεγονός ότι η πολιτεία αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο της έλλειψης γενικών οικογενειακών ιατρών και παθολόγων, οι οποίοι είναι ο σημαντικότερος πυλώνας κάθε συστήματος υγείας. Ως εκ τούτου, οι κίνητρα που παρέχονται στους νέους γιατρούς για να εισέλθουν σε αυτές τις ειδικότητες αποτελούν θετικό σημείο. Ωστόσο, πρέπει να δοθεί μεγάλη βαρύτητα στον τρόπο που προβλέπεται το μέλλον του ειδικευμένου γιατρού στη χώρα.
Είναι απαραίτητο να γίνουν οι συνθήκες εργασίας και οι απολαβές των γιατρών της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας ελκυστικές, διότι διαφορετικά υπάρχει ο κίνδυνος να επιλέξουν να αναζητήσουν ευκαιρίες εργασίας στο εξωτερικό, όπου οι προτάσεις είναι πιο γενναιόδωρες. Η μεταρρύθμιση που πραγματοποιήθηκε στο προσωπικό γιατρού στο παρελθόν αποτέλεσε ένα μεγάλο βήμα προς την κάλυψη του πληθυσμού, ανεβάζοντας το ποσοστό των πολιτών που εγγράφονται σε προσωπικό γιατρό στο 55%. Ωστόσο, παραμένει μια μειοψηφία από ιδιώτες γιατρούς που επέλεξαν να συνεργαστούν με τον ΕΟΠΥΥ ως προσωπικοί γιατροί.
Για να προσελκύσει περισσότερους γιατρούς από αυτήν την δεξαμενή έμπειρων και οραματιστών επαγγελματιών, η πολιτεία πρέπει να δημιουργήσει κατάλληλες προϋποθέσεις. Επίσης, πρέπει να γίνουν προσπάθειες για την επαναπατρισμό Ελλήνων γιατρών από το εξωτερικό, καθώς η μετανάστευση νέων γιατρών αποτελεί μια μεγάλη απειλή για την υγεία στη χώρα.
Για να επιτευχθεί αυτό, μπορεί να δοθεί ένα οικονομικό κίνητρο στις νέες θέσεις εργασίας σε αυτόν τον τομέα. Άλλες χώρες εφαρμόζουν την έννοια του “golden hello”, όπου οι γιατροί λαμβάνουν ένα σταθερό ποσό στην αρχή για να καλύψουν κενές θέσεις, με την προϋπόθεση ότι θα παραμείνουν σε αυτές για μια ελάχιστη χρονική περίοδο. Ωστόσο, δεν πρέπει να υπάρχει διαφοροποίηση στις απολαβές των γιατρών της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, αν θέλουμε να ανταγωνιστούμε τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.
Επιπλέον, πρέπει να ληφθούν υπόψη οι προκλήσεις που θα προκύψουν από το γεγονός ότι οι νέοι γιατροί, μετά την αποκτήση άδειας άσκησης επαγγέλματος, θα προσφέρουν υπηρεσίες ως προσωπικοί ιατροί. Πρέπει να τους εκπαιδεύσουμε για να αναλάβουν αυτό τον κρίσιμο ρόλο στο σύστημα υγείας. Μπορούν να λειτουργήσουν μόνο επικουρικά υπό την επίβλεψη εξειδικευμένων γιατρών της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, παρόμοια με τους ειδικευόμενους γιατρούς. Η πρόθεση να ανοίξουν θέσεις εργασίας σε αστικές και ημιαστικές περιοχές απειλεί την ύπαρξη ιατρικών πόρων στις αγροτικές περιοχές.
Για να αποφευχθεί αυτό, πρέπει να δοθούν κίνητρα στους γιατρούς για να εργαστούν σε απομακρυσμένες και αγόνες περιοχές. Επίσης, η ανάπτυξη των πανεπιστημιακών μονάδων πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας πρέπει να επιταχυνθεί, προκειμένου να βελτιωθεί η εκπαίδευση των γενικών οικογενειακών ιατρών, των παθολόγων και των υπόλοιπων επαγγελματιών υγείας στον τομέα της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Επιπλέον, ο συντονιστής φροντίδας θα παίξει σημαντικό ρόλο στην υποστήριξη του προσωπικού ιατρού ως οδηγός για τη φροντίδα των ασθενών.
Είμαστε πιο κοντά από ποτέ στην καθολική κάλυψη του πληθυσμού με φροντίδα υγείας σε επίπεδο πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Η πολιτεία δείχνει την προθυμία να επιτύχει αυτό τον στόχο μέσω παρεμβάσεων και επενδύσεων. Οι γενικοί γιατροί της χώρας είναι πάντα διαθέσιμοι να συνεισφέρουν με τεχνογνωσία και εμπειρία για την επίτευξη αυτού του στόχου.
