Συχνές ερωτήσεις για τη διαφραγματοκήλη
Γράφει ο Περικλής – Ιωσήφ Χρυσοχέρης, Χειρουργός – Διευθυντής Α’ Χειρουργικής Κλινικής ΥΓΕΙΑ
Τι είναι η διαφραγματοκήλη;
Η διαφραγματοκήλη αποτελεί μια διαφορετική μορφή κήλης στο εσωτερικό της κοιλιάς. Προκύπτει όταν δημιουργείται ένα κενό ή χάσμα στο διάφραγμα, το μυϊκό όργανο που χωρίζει το θώρακα από την κοιλιακή κοιλότητα. Αυτό το κενό επιτρέπει στα ενδοκοιλιακά όργανα όπως το στομάχι, τα έντερα και το ήπαρ να μετακινηθούν στη θωρακική κοιλότητα, προκαλώντας συμπτώματα και επιπλοκές για τον ασθενή
Πού οφείλεται η διαφραγματοκήλη;
Οι διαφραγματοκήλες μπορεί να είναι συγγενείς ή επίκτητες. Οι συγγενείς κήλες υπάρχουν από τη γέννηση και οφείλονται σε ανατομικές δυσλειτουργίες. Οι επίκτητες κήλες μπορούν να προκύψουν από τραυματισμούς, χειρουργικές επεμβάσεις ή παράγοντες που σχετίζονται με τον τρόπο ζωής του ασθενούς. Ο βασικός παράγοντας κινδύνου για τη διαφραγματοκήλη είναι η ενδοκοιλιακή πίεση, η οποία μπορεί να αυξηθεί λόγω χρόνιου βήχα, άρσης βαρών, παχυσαρκίας, δυσκοιλιότητας και εγκυμοσύνης
Ποια είναι τα συμπτώματα της διαφραγματοκήλης;
Τα συμπτώματα της διαφραγματοκήλης μπορεί να ποικίλλουν ανάλογα με το μέγεθος και τη σοβαρότητα της κήλης. Οι μικρές κήλες μπορεί να μην παρουσιάζουν συμπτώματα και να ανακαλύπτονται τυχαία. Ωστόσο, οι τυπικές ενδείξεις της διαφραγματοκήλης περιλαμβάνουν δυσπεψία, οπισθοστερνικό άλγος, φούσκωμα, ερευγμό, καούρα και πικρή ή/και ξινή γεύση
Πώς γίνεται η διάγνωση της διαφραγματοκήλης;
Η διάγνωση της διαφραγματοκήλης μπορεί να γίνει μέσω της λήψης ιατρικού ιστορικού, φυσικής εξέτασης και απεικονιστικών εξετάσεων όπως η αξονική τομογραφία θώρακος και άνω κοιλίας, ο υπέρηχος άνω κοιλίας και άλλες κατά περίπτωση εξετάσεις. Για την πλήρη διάγνωση και επιλογή της κατάλληλης θεραπείας, μπορεί να απαιτηθεί η διενέργεια γαστροσκόπησης, μανομετρίας και pH μετρήσεων στον οισοφάγο, ακτινογραφίας με βάριο, σκιαγραφικού ελέγχου και άλλων εξετάσεων κατά περίπτωση
Πώς αντιμετωπίζεται η διαφραγματοκήλη;
Σε πρώιμο στάδιο, η διαφραγματοκήλη μπορεί να αντιμετωπιστεί συντηρητικά με αλλαγές στον τρόπο ζωής και φαρμακευτική αγωγή. Οι ασθενείς συνιστούνται να ακολουθήσουν ισορροπημένη διατροφή, να αποφεύγουν την κατάκλιση αμέσως μετά από τα γεύματα και να ασκούνται φυσικά. Η απώλεια βάρους μπορεί επίσης να βοηθήσει στον έλεγχο των συμπτωμάτων μέσω της μείωσης της ενδοκοιλιακής πίεσης. Στις περιπτώσεις που οι συντηρητικές μέθοδοι δεν είναι αποτελεσματικές ή όταν υπάρχουν επιπλοκές, συνήθως προτείνεται η χειρουργική αντιμετώπιση με ελάχιστα επεμβατικές μεθόδους. Η λαπαροσκοπική και ρομποτική χειρουργική επιτρέπουν τη θεραπεία της κήλης με μικρές τομές, ελάχιστο πόνο, μείωση απώλειας αίματος και ταχύτερη ανάρρωση για τον ασθενή. Η υπέρβαση της κήλης γίνεται με την επανατοποθέτηση των ενδοκοιλιακών οργάνων στη φυσιολογική τους θέση, την αποκατάσταση του χάσματος στο διάφραγμα με ή χωρίς τοποθέτηση πλέγματος και την ενίσχυση του φυσιολογικού αντιπαλινδρομικού μηχανισμού
Συμπέρασμα
Η διαφραγματοκήλη μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά συντηρητικά ή με χειρουργική επέμβαση, ανάλογα με το μέγεθος και τη σοβαρότητα της κήλης. Είναι σημαντικό να γίνει ορθή διάγνωση και επιλογή της κατάλληλης θεραπείας από εξειδικευμένη ομάδα χειρουργών. Το ΥΓΕΙΑ και ειδικότερα η Α’ Χειρουργική Κλινική διαθέτουν την εμπειρία και την τεχνολογία για την επιτυχή αντιμετώπιση της διαφραγματοκήλης με τις πιο σύγχρονες και ασφαλείς μεθόδους.
