Το 1770, η Ελλάδα βίωσε μία από τις αδικημένες επαναστάσεις της, τα Ορλοφικά. Αυτή η εξέγερση των υποδουλωμένων Ελλήνων, που προηγήθηκε της μεγάλης Ελληνικής Επανάστασης του 1821, αποκαλείται έτσι εξαιτίας των αδελφών Αλεξίου και Θεόδωρου Ορλόφ, οι οποίοι υποστήριξαν το σχέδιο της ρωσικής επέμβασης στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του ρωσοτουρκικού πολέμου του 1768 – 1774. Παρόλο που η επανάσταση ξεκίνησε με αρκετές επιτυχίες, τελικά αποδείχθηκε αποτυχημένη, με μεγάλες απώλειες για τους Έλληνες.
Ο αδερφός του Ορλοφ, Αλέξιος, ανέλαβε την ηγεσία του ρωσικού σώματος, ενώ ο Θεόδωρος έφτασε στη Μάνη τον Φεβρουάριο του 1770 και ξεκίνησε την επανάσταση. Οι επαναστάτες κατάφεραν να καταλάβουν το Μιστρά και εδραιώσαν μια προσωρινή κυβέρνηση υπό τον ηγεμόνα Νικόλαο Ψαρό. Η αρχική επιτυχία τους ενέπνευσε κι άλλες περιοχές της Ελλάδας, όπως η Ήπειρος, η υπόλοιπη Πελοπόννησος και η Κρήτη, να επαναστατήσουν επίσης.
Ωστόσο, τον Μάρτιο του 1770, κατά την προσέγγισή τους προς την Τρίπολη, οι Έλληνες βρέθηκαν αντιμέτωποι με μια άνιση μάχη. Περίπου χίλιοι εμπειροπόλεμοι Τουρκαλβανοί κατάφεραν να σπάσουν τον αποκλεισμό στον Ισθμό και να φθάσουν στην Τρίπολη, ενισχύοντας την τουρκική φρουρά της πόλης. Η σύγκρουση που ακολούθησε στα Τρίκορφα στις 29 Μαρτίου, σημάδεψε το τέλος της επανάστασης. Παρά τον αντρειωμένο αγώνα των Ελλήνων, η ήττα ήταν αναπόφευκτη. Οι Έλληνες αναγκάστηκαν να αποσυρθούν με μεγάλες απώλειες και να εγκαταλείψουν τα όπλα τους.
Η νίκη των Τούρκων ακολουθήθηκε από μια μεγάλη σφαγή εντός της πόλης, με περίπου 3,000 Έλληνες να γίνονται θύματα, συμπεριλαμβανομένου του Αρχιεπισκόπου Άνθιμου και πολλών άλλων κληρικών. Τρεις ημέρες αργότερα, οι υπόλοιποι Ρώσοι αποχώρησαν από την Πελοπόννησο, επιβιβάζοντας στα πλοία τους.
Το Ορλοφικό επεισόδιο ίσως να μην οδήγησε σε άμεσα αποτελέσματα, αλλά ανέδειξε την αντίσταση και το πνεύμα ανεξαρτησίας των Ελλήνων, ετοιμάζοντάς τους για τη μεγάλη επανάσταση που ακολούθησε λίγα χρόνια αργότερα. Οι μαρτυρίες από τις απώλειες και τις σφαγές των Ορλοφικών έδωσαν ώθηση στην Ελληνική Επανάσταση του 1821 και μνημονεύονται μέχρι σήμερα ως μια σημαντική στιγμή στην ελληνική ιστορία.
