Το έργο του Σπυρίδωνα Περεσιάδη μετατράπηκε σε μια εντυπωσιακή ταινία, που αποτελεί μεγάλο ορόσημο για τον ελληνικό κινηματογράφο. Μετονομάσθηκε σε “Νεογέννητης Γκόλφως” και αυτή η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου ξεκίνησε μια εποχή επανάστασης.
Η πολύτιμη αυτή πρώτη “φουστανέλας” ταινία γυρίστηκε το 1914 στα στούντιο της οδού Χαλκοκονδύλη, στην όμορφη Αθήνα, από τον Σμυρνιό σκηνοθέτη και παραγωγό, Κώστα Μπαχατώρη. Η ταινία ανέδειξε αξιοθαύμαστους ελληνικούς ηθοποιούς της εποχής, μέλη των “μπουλουκιών”, οι οποίοι ταξίδεψαν σε πόλεις και χωριά παίζοντας το θεατρικό έργο του Περεσιάδη.
Η αγέρωχη Βιργινία Διαμάντη πρωταγωνιστεί ως Νεογέννητη Γκόλφω, με την Ολυμπία Δαμάσκου (1878-1951), τον Ζάχο Θάνο (1884-1946) και τον Γεώργιο Πλουτή να έχουν τους βασικούς ρόλους δίπλα της. Ο Μπαχατώρης επενδύει 100.000 δραχμές για την παραγωγή της ταινίας, ένα απίστευτο ποσό για την εποχή εκείνη, αλλά δυστυχώς δεν πέτυχε επιτυχία στο ταμείο. Παρ’ όλα αυτά, ο Μπαχατώρης θεωρείται ένας από τους πρωτοπόρους του ελληνικού κινηματογράφου.
Η πρεμιέρα της ταινίας έλαβε χώρα στις 22 Ιανουαρίου 1915, στον κινηματογράφο “Πάνθεον” στην πλατεία Ομονοίας (Πανεπιστημίου 73). Παρόλο που κάποιοι κριτικοί επισήμαναν πολλά τεχνικά λάθη, η ταινία απέσπασε θετικές κριτικές για την απόδοσή της.
Η “Νεογέννητης Γκόλφως” συνεχίζει να αποτελεί ένα μνημείο της πρώιμης ελληνικής κινηματογραφίας και αναγνωρίζεται για τη συνεισφορά της στην ανάπτυξη και πρόοδο του ελληνικού κινηματογράφου. Η θάρρος και η αφοσίωση του Μπαχατώρη αναμιγνύονται με τον θαυμασμό για την εκπληκτική επιτυχία της ταινίας, δίνοντας ένα νέο πνεύμα στην ελληνική κινηματογραφία.
Η “Νεογέννητης Γκόλφως” είναι ένα από τα σπουδαιότερα επιτεύγματα του ελληνικού κινηματογράφου και αξίζει να θαυμαστεί για την ιστορία που μας αφηγεί και την πρωτοπορία που εκπροσωπεί.
