Η Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα δεν αποτελεί επαρκές μέσο για την προστασία των ωκεανών, σύμφωνα με απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου για το Δίκαιο της Θάλασσας (ITLOS). Το δικαστήριο αποφάνθηκε σήμερα για το εάν οι χώρες φέρουν ευθύνη να μειώσουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου που απορροφώνται από τη θάλασσα και να αντιμετωπίσουν την κλιματική αλλαγή.
Η απόφαση του δικαστηρίου, που ζητήθηκε από μια ομάδα νησιωτικών χωρών που αντιμετωπίζουν άνοδο της στάθμης των θαλασσίων υδάτων, ανοίγει τον δρόμο για πιθανά προηγούμενα σε μελλοντικές υποθέσεις που αφορούν την κλιματική αλλαγή. Αν και η γνωμοδότηση δεν είναι νομικώς δεσμευτική, μπορεί να κατευθύνει τις χώρες σε κλιματικές πολιτικές που θα ακολουθήσουν και να ληφθεί υπόψη σε μελλοντικές νομικές διαδικασίες.
Εμφανώς αισθάνθηκε δυσαρέσκεια για την απόφαση του δικαστηρίου η Κίνα, η οποία είναι ο μεγαλύτερος παγκόσμιος ρυπαντής διοξειδίου του άνθρακα. Η Κίνα είχε αμφισβητήσει το αίτημα των νησιωτικών χωρών, υποστηρίζοντας ότι το δικαστήριο δεν έχει την αρμοδιότητα να εκδίδει γνωμοδοτήσεις. Ωστόσο, η απόφαση αυτή μπορεί να επηρεάσει δύο αναμενόμενες νομικές γνωμοδοτήσεις από το Διαμερικανικό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και το Διεθνές Δικαστήριο, τα οποία αμφότερα εξετάζουν υποθέσεις που αφορούν τις κλιματικές υποχρεώσεις των κρατών.
Πρόσφατα, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εξέδωσε μια ιστορική απόφαση υπέρ των εναγοντων, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι η Ελβετία παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματά τους, καθώς δεν κάνει αρκετά για να αντιμετωπίσει την υπερθέρμανση που οφείλεται στην κλιματική αλλαγή.
Η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου για το Δίκαιο της Θάλασσας είναι ένα ακόμα βήμα προς την προστασία των ωκεανών και την αναγνώριση της σοβαρότητας της κλιματικής αλλαγής. Είναι καιρός να δράσουμε και να αναλάβουμε τις ευθύνες μας για την προστασία του πολύτιμου αυτού οικοσυστήματος που εξαρτάται η επιβίωση του πλανήτη μας.
